Het is weer tijd om terug te blikken op het voorbije jaar, en het eerste wat ik dan denk, is dat het geen speciaal jaar is geweest, eigenlijk, met fijne momenten maar niet wat ik meteen hoogte- of laagtepunten zou noemen.
Corona was stilaan onder controle en we kregen meer en meer vrijheid, al was dat in het begin nog veraf. De CO-meters bepaalden de temperatuur in de klas, Merel kreeg haar eerste prik, Kobe kreeg het virus alsnog te pakken, daarna ik nog een tweede keer, en Merel kreeg haar tweede prik.
Nieuwjaar werd ingezet bij Gwen en Erik, een aantal dagen later bij Roeland en Sarah, daarna met Barts familie. Ik ging naar toneel en zong zelfs twee lenteconcerten. Koen en Lorre kwamen logeren en we vierden Pasen in ’t Konijntje. Ik ging met Merel naar een showkoor kijken en we gingen met zijn allen naar Livs lentefeest. Marie-Julie deed haar plechtige communie en Bart en ik gingen naar Poperinge en van daaruit naar Watou. Met Merel ging ik één dagje naar de Gentse Feesten, en ze ging ook mee naar de vijfde editie van de Middelheimpicknick. Met Lieven ging ik naar Rammstein en met het hele gezin trokken we tien heerlijke dagen naar Sorrento en de Vesuvius. De dag daarna gingen we met ons pa eten in Zomergem. Met Merel ging ik dan weer de zon begroeten op een toch wel zeer vroeg uur, samen met een bende geocachers, om daarna te gaan ontbijten. We gingen met Gwen en Erik eten bij Sepp en Sofie en daarna trok ik met Merel vier fantastische dagen naar Parijs, terwijl ons dak werd vervangen. Ons pa werd 81 en ik begon een tot hiertoe zeer fijne opleiding als mediacoach. We waagden ons in de hel van Ikea en bij de zesdes begon het concept ‘taartdag‘ opnieuw. Bart en ik trokken naar de Ardennen en overnachtten in een heuse boomhut, waarna we er een dagje Namen aan koppelden. Ik ging met de Cultuurcel naar het NTG en sprong met Wolf binnen op de tentoonstelling van Batist en Hannes. Met Ann ging ik dan weer naar een concert van Fa.Si.Nant en ik mocht nog eens te gast zijn bij Bart en Birgit op hun Halloweenfuif. We versierden ook zelf ons huis voor Halloween en gingen voor Allerheiligen eten met Barts familie. Ik ging eindelijk nog eens quizzen en met Jeroen ging ik naar een fantastisch concert van The Cure! Er kwam zelfs nog een tweede quiz en ik zong een kerstconcert. Sophie kwam taart brengen, we vierden kerst, Annick kwam koffie drinken en Max gaf tekenles. En toen kwam oudejaarsavond.
De kinderen hadden andermaal hun bezigheid: Wolf kreeg een elektrische gitaar, een kostuum en werd warempel 18. Merel en ik gingen shoppen en zij won de Junior Journalist wedstrijd van het Davidsfonds. Wolf kreeg een kot en Merel haar definitieve kleren voor haar lentefeest, met een fotoshoot. Wolf stak heel veel energie in de Uitvaart op school en Merel ging op herinneringsklassen. En toen was er natuurlijk haar lentefeest. Ze haalden beiden een diploma en ook Marie-Julie kreeg een zeer fijn feest. Merel deed alle mogelijke uitstapjes in die laatste schoolweek, Kobe werd de “vindingrijke Wasbeer” met een afbeelding op zijn scoutshemd. Wolf begon een stevige vakantiejob en Kobe ging tien dagen op kamp. De dag daarna werd hij vijftien. Ze gingen met zijn drietjes op de obligate eersteschooldagfoto en Wolf ging ook écht op kot. Merel werd twaalf en gaf nog eens een miniconcertje.
Het lijf werkte weer eens niet mee: in februari een stuk tand kwijt, in maart de rug die crashte, in mei nog eens de rug, begin juni een stevige keelontsteking die evolueerde naar een stembandontsteking, begin augustus de officiële diagnose van fasciitis plantaris, en daarna een infiltratie om een operatie te proberen vermijden. Er volgde in september een tonsillitis en omdat ook de infiltratie niks had gedaan, kwam er een MRI-scan van de voet. Dat resulteerde in de operatie voor het hielspoor. En toen brak er nog een stuk tand af.
Ook met ons pa deed ik regelmatig een rondje dokters: oftalmoloog, neuroloog, psychiater, otorhinolaryngoloog, en dan warempel spoed voor een gemene luchtweginfectie.
Zelfs met Merel zat ik op spoed, gelukkig zonder veel erg. Zelf liet ik een echo maken van de voet en een mammografie uitvoeren. Merel ging dan weer naar de dermatoloog en de jongens werden vakkundig van hun wijsheidstanden ontdaan. Zelfs tijdens een larp verzeilde ik midden in de nacht met een vriendin op een Nederlandse spoed
Ik las veel, maar niet zoveel als het coronajaar, dat is logisch. Er waren 54 boeken met een gemiddelde van 411 pagina’s, ook niet slecht. Fantasy spande zonder meer de kroon, met alles van Brandon Sanderson voorop.
Uiteraard waren er geocaches: in Kortrijk met Véro, Lochristi in 35 etappes met ons pa, een absurde cache in Drongen, een labcache in Sint-Denijs, en er kwam een hele nieuwe reeks Evergemse kapelletjes uit. Ik ging met Guido en Myriam erop uit in Evergem en met Annelies in Mechelen. De dag daarna zat ik met Véro in Doornik en nog wat later stak ik er zelf nog enkele weg. Ik liep met ons pa in Zomergem, op mijn eentje in Nieuw Gent en ging met Véro fietsen in Maarkedal. Zelf ging ik wandelen in Landegem en op de prachtige, prachtige Westerbegraafplaats. Ik nam ons pa mee naar de zomerse hof van den deken achter zijn hoek en naar Vinderhoute en met Jesse zette ik Melle op de kaart. Ik ging naar Lier en met Wolf en Arwen in de vallei van de Oude Kale. Met de fiets reed ik in Gavere en met ons pa te voet in Landegem. Pas een hele tijd later ging ik nog eens met de fiets cachen met Mireille, een rondje dat ik wat later afwerkte op mijn eentje. Ook in de Hoge Rielen liep ik op mijn eentje rond.
Restaurantbezoek kon ook weer: The Jane, ettelijke keren Villa Ooievaar, Talloor d’Or met Gwen, Hostellerie Saint-Nicolas, Yalo met Gwen en Erik, Castor, een lunchdate in de Ooievaar met Peggy, ontbijt met Gwen in De Mokke, nog eens Commotie, met Gwen naar Bassin, met haar ook naar de Golden Gai en eind oktober naar Alberte. Met Bart ging ik dan naar het bijzonder luide Elders en met Gwen nog eens naar de Griek. Met Bart ging ik voor zijn verjaardag naar Peper en met Ann naar L’Autre Vie.
Zelfs het larpen kon weer, zij het met een aarzelend begin: Aether Casino, en dan de laatste Haven, met ongelofelijk veel spijt in het hart. Er was de uitgestelde Soirée van Duister Gent en Aether Huwelijk, en dan eindelijk weer een volwaardig weekend Aether én een volledig weekend Omen. En tussendoor waren er de avondjes van Duister Gent.
Ook Kafka sloeg af en toe toe, zoals bij het containerpark en na de stormschade bij Telenet. Ik deed me er zelf eentje aan met Merels E-ID
Ik begon stommiteiten uit te schrijven, zowel bij mezelf als die van vrienden. Aflevering 1, 2, 3, 4, 5 en dan die van de vrienden 1, 2, 3.
Ik moest helaas ook afscheid nemen van enkele mensen: Bib, de moeder van Koen, mijn grootmoeder van 101.
Stomweg nam ik ook afscheid van mijn motor, en ons Chantal ging met pensioen.
Maar er waren ook momenten dat ik me bijzonder geapprecieerd voelde, zoals toen ik dit briefje kreeg, of dit cadeautje, of deze pot orchideeën met een kaartje erbij.
Mja.
Het was geen bijzonder jaar, dit 2022. Moge 2023 dat wel worden, maar dan in de goeie zin.