Barts kleine broer ook al 50
Kleine broertjes worden niet verondersteld vijftig te worden, daar waren Bart en ik het roerend over eens. Maar kijk, je kan het blijkbaar niet tegenhouden, en Koen gaf dan ook nog eens een feestje in de Plantentuin van Meise.
Ik had in de namiddag zin om in dat heerlijke weer te gaan fietsen, maar ik ben braaf in mijn zeteltje gebleven, kwestie van tenminste nog een uurtje of twee of zo op dat feestje te kunnen blijven.
Tegen zes uur waren we aan de Plantentuin en maakten we nog een korte wandeling rond de vijver van het kasteel, tegen half zeven waren we op de staande receptie op de binnenkoer van het kasteel.
Het was er druk, het was gezellig, het was op een bepaald moment ook nat, het was lekker, en het was moordend voor de rug. Resultaat: tegen negen uur zaten we alweer in de auto, nog voor het dessert en het dansen. Maar het was genoeg geweest, ik wil volgende week ook nog kunnen werken en al.
Gelukkige verjaardag, Koentje!
365 – 16 september 2023 – glunderselfie
Buitenklas
365 – 15 september 2023 – laatbloeier
Voor alles erdoor!
Jawel, Wolf kreeg daarstraks zijn punten, en hij is voor alles geslaagd en mag volledig naar het tweede jaar!
Allez ja, voor één vak had hij een 9, maar daar is hij op gedelibereerd, dus dat maakt eigenlijk geen verschil.
Ge hebt er geen idee van hoe trots ik ben op mijn oudste zoon!
Hij heeft het ook wel verdiend, vind ik: hij heeft er keihard voor gestudeerd, honderden oefeningen gemaakt – letterlijk: voor één vak zat hij aan meer dan 300 – en uuuuuren aan zijn bureau gezeten. En blijkbaar is maar 15% van degenen die het eerste jaar hebben aangevat, volledig door naar het tweede jaar.
Hij gaat voor computerwetenschappen, iets wat hij al op voorhand had gezegd. Op zich mag hij dit jaar nog wijzigen, ze krijgen nu vooral een grondiger kennismaking met wat dit dan precies inhoudt. Vanaf volgend jaar zitten ze definitief georiënteerd. Eigenlijk maakte het hem niet zoveel uit, zei hij, als het maar geen bouwkunde was.
Enfin, op kot met Tiemen – die was in eerste zit volledig geslaagd en gaat ook voor computerwetenschappen – naar het tweede jaar en lid van UGent Racing. Het wordt een interessant jaar, me dunkt.
Maar eerst nog een weekje Malta met de maten. Dubbel en dik verdiend.
365 – 14 september 2023 – richting Malta
Waarschuwingsschot
Toen ik in augustus mijn lesrooster voor de maand september kreeg, wist ik dat het moeilijk ging worden: de maandag en dinsdag waren licht, maar zes uren op donderdag en vijf uren op vrijdag, dat werd wat veel voor de rug, dat wist ik zo al.
Toen daar nog toezichten bijkwamen, zijnde een volledige middagspeeltijd op donderdag en en een uur studie op vrijdag, ben ik beginnen huilen, dat geef ik eerlijk toe. Kroniek van een aangekondigde rugcrash…
Ik had wel gedacht om het tot de derde week uit te houden – 02 oktober verandert gelukkig mijn rooster opnieuw – maar toen ik deze morgen boodschappen ging doen en iets uit een rek onderaan wilde nemen, zei de rug krak. Als in: een hoorbaar geluid.
Het doet eigenlijk niet echt pijn, maar ik ben meteen misselijk geworden en ben beginnen zweten.
Tsja…
Het zal een kwestie worden van tussendoor zo veel mogelijk plat te gaan liggen en te rusten, en vooral niet te veel hooi op mijn vork te nemen.
De quiz vrijdagavond had ik al sowieso voorbij laten gaan: ik wist dat dat niet ging lukken. In principe was er zaterdag een éénavondlarp, maar ook dat ging te veel worden. En het volledige weekend larpen in het laatste weekend van september, ook dat heb ik laten passeren: dat gaat no way lukken.
Mja.
Oktober wordt beter, je zal het zien.
365 – 13 september 2023 – de traditie verdubbelt zich
Nazomer
Ik weet eigenlijk niet of je dit weer een nazomer kunt noemen: dit is meer dan wat we deze zomer zelf gekregen hebben.
Ik bedoel: vandaag was het nog zo’n 24 graden, en zelfs voor een nazomertje is dat vrij veel. Mij hoor je daar niet over klagen. Maar het weer van vorige week? Van zondag? Serieus zeg!
Zelfs al hadden mijn rug en de wankele toestand van ons pa het toegelaten, we hadden nog niet eens kunnen gaan geocachen wegens veel te warm. We hebben ook niet buiten gegeten, was veel te heet.
Ik ben ’s avonds nog iets naar Marleen gaan brengen met de fiets, om tien uur ’s avonds – mijn dagen zitten echt stampvol – en ik heb toen nog steeds kunnen fietsen in een tanktopje, zonder vestje.
Ik hoor het mijn ma nog zeggen: “Dat schoon weer na halfoogst, daar zijt ge niets mee! Overdag is het nog warm, maar ’s avonds koelt dat af dat ge kweetniehoerap een vest moet aandoen en niet buiten kunt blijven zitten.”
Awel ma, die klimaatopwarming, dat was iets voor u geweest. Om tien uur hing er al een klamheid in de lucht, maar was het wel nog altijd 26°. En gij nu.