SQ quiz

Blijkbaar willen ze er een traditie van maken dat wij als Oud-VEK het quizseizoen openen, en ik had daar geen probleem mee.

We hebben wel de laatste twee weken vollen bak moeten doorwerken, want ik ben veel te laat in gang geschoten. Maar er waren acht vragenronden met bijna altijd een thema, er was een fijne fotoronde met acrostichon en vooral ook een muziekronde. Daar heb ik echt veel tijd in gestoken: ik heb uit alle mogelijke nummers vaak heel korte fragmentjes geknipt met kreten. Kreten als in: de eerste seconden van ‘I feel good’ van James Brown, een lange uithaal in een hardrocknummer, dat soort dingen. Sommige teams vonden dat frustrerend, maar ikzelf heb me daar gigantisch mee geamuseerd. Probeer gerust zelf…

Wie de antwoorden wil weten, moet me maar een berichtje sturen.

Het werd een goeie opening met vandaag negen ploegen: zeven oudgedienden, twee die eens kwamen kijken. Mochten er nog ploegen zijn die zin hebben in een deftig quizje telkens de tweede woensdag van de maand in Sint-Amandsberg: roep maar, ge zijt welkom!

Chauffage

Nu dat weer: ik heb de chauffage dit weekend heropgestart en sindsdien is het hier pokkewarm! Er is namelijk iets mis met de sturing, de ketel blijft een foutmelding geven. Hij brandt gelukkig wel, maar 23° is zo net iets te veel van het goede. Ik stuurde een berichtje naar Sil, onze chauffagist, maar die zei ook dat hij geen Buderus doet, dat het zijn vader was die destijds die ketel had geplaatst – klopt, de vorige eigenaar en ne wreed wijze mens – en dat hij dus eigenlijk ook niks afwist van die sturing, maar hij wilde wel komen kijken. Soit, dat haalde niet echt iets uit, behalve dan dat ik wel verse batterijtjes in de bijkomende sturing heb gestoken.

Ik heb de losse radiatoren met die bijkomende sturing dichtgedraaid, en nu is het hier doenbaar. Maar ge gaat niks anders zien: Bart had een chauffagist gecontacteerd en die belde terug, waarop ik de telefoon in handen kreeg. Ik ga dus kijken naar die foutmelding – die al een paar keer veranderd was – en nu, uiteraard, werkte alles naar behoren. Ik hoorde de chauffagist zuchten door de telefoon. Ik kreeg gewoon de graden, zonder foutmelding.

Soit, ik ga zien wat het nu geeft, maar iets zegt me dat die mens niet meer langs gaat komen.

Notaris

Dat appartement van ons, dat kost ons een arm en een been, dat heb ik al gezegd. We hebben het er helemaal voor over, het is een ideale investering: de komende 10 jaar een kot voor de kinderen en dan een woning voor twee oudjes…

Een groot deel konden we al zelf financieren, maar ook hier hebben we wel degelijk ook een lening voor genomen. Die van ons huis is gelukkig net afbetaald, daar hebben we ook wel rekening mee gehouden natuurlijk. Vandaag reden Bart en ik dus richting de notaris om ook officieel de lening te laten vastleggen.

Alleen bleek er een misverstand te zijn qua uur: we bleken een half uur te vroeg te zijn, en de wachtzaal is wel oké maar nu ook weer niet zó gezellig. Maar lo and behold, Véronique woont daar letterlijk vijf huizen verder, en jawel, ze was gewoon thuis! We zijn daar op den bots binnengevallen, ik heb Bart het prachtige art-décohuis getoond en we hebben er thee gedronken en een fijne babbel gehad.

En daarna kwam dus de akte, die nu ook helemaal in orde is.

Nu nog de laatste maanden, en hopelijk kunnen we tijdens de kerstvakantie – Merel en ik – en de lesvrije week – Wolf en Kobe – het appartement helemaal in orde brengen voor het tweede semester. Dan hoeven de jongens niet meer zo ver te fietsen én kijken mama en papa niet meer op hun vingers…

Slaapprobleem

Nee, ik mag het eigenlijk zo niet noemen, want ik heb geen echt slaapprobleem. Maar ik slaap wel te weinig, ik loop behoorlijk moe. Wat is er nu aan de hand? Ik ga slapen zoals altijd, ik lees een beetje en ik val prompt in slaap. So far so good. Maar tegenwoordig word ik dus pokkevroeg wakker. Als in: Bart-vroeg. Om half zes of om zes uur ben ik dus plots klaarwakker. Ik kan me niet meer omdraaien en verder slapen, dat heeft geen enkele zin.

Ik lig dan wat te woelen, en begin uiteindelijk te lezen. Of desnoods sta ik op, ver voordat mijn wekker om zeven uur afgaat. En in het weekend is het net hetzelfde: normaal slaap ik dan tot negen uur of zo, maar nee hoor, ook dat lukt niet.

Blah. Geen idee wat ik daar kan tegen doen, want ja, ik loop moe, ik slaap te weinig. Vroeger gaan slapen? Helpt niet, want ik val pas tegen mijn gewone uur in slaap.

Het heeft wel een voordeel: het levert, zelfs op een zondag, soms prachtige plaatjes op zo rond kwart voor acht ’s morgens.

Gentbrugse Meersen

Ik liep al dagen slecht gezind, te veel gestrest, te opgedraaid, en daarom ging ik vandaag gaan rondlopen. Meer bepaald in de Gentbrugse Meersen om daar caches te gaan zoeken. Ik moest nog twee schuiven binnensteken bij iemand in Gentbrugge die zelf geen auto had, en dat was dus de ideale gelegenheid.

Ik parkeerde me naast de viaduct van de E17 en stond versteld van de graffiti daar. Serieus, al die steunpilaren zijn prachtig euh, versierd? Beschilderd? Bespoten? Ik heb ze niet allemaal gefotografeerd en ik ben ook niet tot het einde gewandeld omdat ik het natuurgebied in wilde, maar geniet even mee:

Ik nam een selfie vrij in het begin, en dat was dit:

En toen ging ik rondlopen, blijkbaar samen met nogal wat ander volk, maar dat stoorde me niet echt. Ik liep door de bossen, door de velden, langs wandelpaden, pikte links en rechts een cache op, overtuigde twee jonge lopers om even in een boom te klimmen om er eentje voor me te pakken – good karma, boys! – en genoot intens van de zon op mijn snoet.

Ik reed daarna een eind verder, naar de andere kant van de Meersen, om er een cache op te pikken aan het Vredesmonument.

En toen reed ik naar punt drie van de Meersen om ook daar nog een goed eind te wandelen, compleet met een uitkijkpunt op een bergje en al.

Het zorgde in elk geval voor dit:

Man, dit had ik echt nodig. En ik denk dat mijn gezin ook opgelucht was.