Terugblik op 2021

Ik eindigde mijn terugblik op 2020 met de volgende verzuchting: “Ik heb er geen idee van wat 2021 zal brengen, maar ik hoop vooral op meer vrijheid voor iedereen.”

Even leek het wel zo, ja, en in de zomer kwam het eventjes goed. Voor het weer fout ging, natuurlijk. Heel veel dingen werden afgezegd, uitgesteld en opnieuw afgezegd. Maar heb ik echt een slecht jaar achter de rug? Goh… We leerden ermee leven, en ik had vooral mijn verwachtingen ook bijgesteld, denk ik. Vakantie zat er niet echt in, of toch enkel in kleine mate. Maar er waren massa’s dingen waar ik wel dankbaar voor was, waar ik van genoten heb. Ik heb geleerd meer te genieten van de kleine dingen, denk ik dan.

Eigenlijk begon het jaar niet zo slecht, met nieuwjaren en geocachen in Ronse en een babbel met Gwen, en nieuwjaren buiten op het terras bij Roeland en Sarah. Ik startte zowaar een eigen bedrijfje, we ging nog eens nieuwjaren maar dan bij Koen en Else, en Bart en ik gingen op road trip in een Aston Martin. Restaurants waren moeilijk, maar ik haalde af in Villa Ooievaar. Annick kwam gezellig op het terras zitten, en ik kreeg een Apple watch. Ik ging heerlijk taart eten bij Gwen, kreeg Arend en Mireille over de vloer en we speelden zowaar weer DND in het echt, buiten op het terras. Bart en Birgit kwamen ook bij ons zitten, en Koen en Else waren zowaar het eerste officiële bezoek binnen in huis van dit jaar! Ik kon weer lunchen in Villa Ooievaar, Bart ging zelfs mee een kunstroute fietsen waarna Jonas en Annelies nog langskwamen, en we gingen in juni eindelijk ook weer écht op restaurant. Ik nam nota bene een podcast op met de Balense gasten, en we kregen een nieuw katje, Nazgûl. Ik kreeg zelfs een nieuwe auto en we gingen eten voor Nelly’s tachtigste verjaardag. Bart en ik trokken vijf dagen naar Frankfurt en keerden terug voor Bo’s communiefeest.  Bart en ik waren 25 jaar getrouwd en vierden dat in een gewone brasserie. Merel en ik hielden een Girls’ Day Out en ik ging op restaurant met Bart en zijn nieuwe management director. Ik ging Peggy’s nieuwe huis eindelijk eens bekijken en organiseerde een picknick voor 50 man in het Middelheim. Bart en ik gingen fietsen en iets drinken op een boot, en Merel en ik trokken met de fiets de stad in. We gingen met zijn allen – en Arwen – vier dagen varen in Nieuwpoort, deden van barbecue bij Gwen, gingen met het hele gezin naar Black Widow, en zowaar ook Indoor Skydiven in Charleroi! Ik deed nog eens van Vossendagje en dan kwamen Mireille en Jarne nog eens af om verder te knutselen. Bart en ik gingen excellent eten in Commotie, kunst kijken in Brugge en ik zette mijn Ford te koop. Ik ging met de kinderen langs bij Nelly en Staf en zij gingen met Bart battlekarten in Moeskroen. Ik trok naar een zwartzakjesfestival en naar ’t unief voor een interview. Gwen en ik dronken koffie en we trokken met zijn allen naar de Oldtimers van Mahy. Ik haalde nog eens het terras van Villa Ooievaar en we gingen met de Rombautjes eten voor ons pa zijn tachtigste verjaardag. Eten deden Bart en ik dan ook weer bij Bernard en Benoit De Witte, en de heren sprongen zowaar uit een vliegtuig! We gingen nog eens eten met Gwen en Erik, maar er waren dit jaar helaas maar twee quizzen. Merel en Wolf gingen mee naar een blokfluitconcert en ik zag met Bart de Lights on Van Eyck. Hij ging niet mee naar de halloweenfuif bij Bart en Birgit maar uiteraard de dag daarop wel naar Ronse voor Allerheiligen, en een paar dagen later naar de film Dune. Ik ging zingen in De Pinte en deed er van labcache en leerde bij over zelfzorg. Met de hele bende gingen we naar de Colmar, Merel en ik kregen corona en ik zat dus thuis terwijl ik 50 werd.  Gelukkig konden we daarna gaan eten met Ann en Jarno en kregen we ein-de-lijk een nieuwe garagepoort. Ook Liv werd elf en gaf een feestje , we vierden kerstavond bij ons thuis maar ook kerstdag zelf en ik had een hele hoop volk over de vloer. Om het jaar af te sluiten gingen we nog met het gezin onze oudejaarswandeling maken, en dat deed deugd.

Het geocachen trok dit jaar weer aan: zoals gezegd leerden we leven met corona. Het begon al meteen met het gezin in Ronse, met ons pa in Ertvelde, en ik stak samen met hem eindelijk een bonus voor de Sluizen van Gent weg. Ik joeg de jongens de bomen in in Rieme, herstelde caches, fietste een eerste deel van een reeks in Vinkt, deed een toertje rond het sas in Zomergem en sleepte ons pa mee naar Destelbergen. Er volgde deel 2 in Vinkt, deel 3 in Deinze, en ik deed een eerste labcache met Wolf in Ronse. Met Vero ging ik op toer in Ename  en met Merel in Gent centrum. Ik leerde Stefanie kennen, ontdekte samen met ons pa het Kapitein Zeppospark, deed een labcache in Eeklo met hem en ging met Philip cachen in Antwerpen. Ik pikte twee cachekes op in Gent, en nog een extra reeksje in Park Halfweg aan de Watersportbaan met ons pa. Ik legde zelf een labcache in Wondelgem  en liep deel twee van Park Halfweg met ons pa. Met hem vond ik ook een paar cachekes in Oudenaarde. In Frankfurt scoorde ik naast een hele reeks gewone caches en labcaches zelfs een FTF! Ook in de Westhoek haalde ik een reeks caches en zelfs in Charleroi. Ik maakte met Véro Oudenaarde onveilig, scoorde een reeks FTFs met een nieuwe reeks hier in de buurt, en ging met Mireille op trot in Leest. Véronique vergezelde me in Eke, ik liep rond in Moeskroen en met ons pa deed ik een paar wegels in Zomergem. Ik haalde een paar caches in Beke en deed per fiets een eerste deel van Rondje Rieme in de stralende zon.  Deel twee was met ons pa, ik zat in Kapelle-Ramsdonk en deed alsnog het laatste deel van Rondje Rieme. Ons pa en ik liepen nog een paar wegels in Zomergem af, en Mireille en ik reden met de fiets rond in Sint-Kruis-Winkel. Nog meer wegels in Zomergem, een toertje rond de Blaarmeersen, een paar in Landegem langs het water, in Sint-Joris-ten-Distel, een labcache in Ertvelde, en ik installeerde zowaar een eigen Travel Bug Hotel. Ik ging uiteindelijk nog in Zelzate cachen om het jaar af te sluiten.

Qua larpen viel het tegen, al vonden we er soms wel een manier op. Haven deed een online mini en ik begon te figureren in Duister Gent, de maandelijkse Vampirelarp. Gelukkig was er ook een échte Haven waar ik intens van genoot. Omen deed dan weer een echte mini waarbij Wolf voor het eerst ook echt meedeed. Er was een Aether mini en de jongens hadden een heus Roanoke-weekend.

De kinderen hadden wel nog behoorlijk wat te doen: Wolf kreeg nieuwe gewichten, Merel danste nog steeds, Wolf werd zeventien, en Merel begon te scrapbooken. Wolf ging voor zijn theoretisch rijexamen, Kobe gaf een fagotconcertje en Merel mocht gelukkig binnen voor Liezes verjaardag. Ze gaf een blokfluitconcertje en vertrok op scoutskamp.  Wolf werd ook gevaccineerd, Kobe ging op kamp in Ertvelde wegens de rest ondergelopen, en werd vervolgens veertien. Merel schilderde haar kamer met Wolf en hing er onze zelfgemaakte droogbloemenkrans. Wolf had eindelijk weer een eerste rugbymatch en Merel ging met de vriendinnen op Halloweentocht, een tiental dagen voor ze elf werd en daar een feestje voor gaf. In december gaf ze dan een raamconcert en kreeg ze een altblokfluit.

Ik las vorig jaar veel, maar dit jaar nog veel meer: 60 boeken maar met een gemiddelde van 500 bladzijden per stuk. Er waren de Codex Alera, De Passievrucht, En finir avec Eddy Bellegueule, Het tij hoog, de maan blauw, Honderd jaar eenzaamheid, de Powder Mage trilogy, Far from the Madding Crowd, Gods of Blood and Powder Trilogy, Atonement, Alice in Wonderland, een fantastische reeks van 6 kleppers van 800 blz., The Lymond Chronicles, Eleanor Oliphant is completely fine, Life of Pi, The Broken Earth Trilogy, Cold Comfort Farm, Vissen praten niet, de reeks van 8 boeken (800 blz. elk) van The House of Niccolò, De Schaduw van de wind, Perdida Street Station, de twee thrillers van Steven Van Belleghem, 4 boeken La Passe-Miroir, de twee Six of Crows, The Lovely Bones, The Shadow and Bonetrilogie, Extremely Loud and Incredibly Close, en dan nog een paar van de Stormlight Archive, twee over de Women of Troy en tot slot The Penelopiad.

Qua gezondheid was het een redelijk druk jaar: ik ging met mijn vader naar de huidarts om zijn vlekjes huidkanker te laten behandelen, de dag daarna met hem naar neuroloog en psychiater, een paar weken later een scan in het ziekenhuis voor hem. Ik kocht een nieuwe bril, ging naar de maagspecialist, en besprak de MRIscan van ons pa zijn hersenen met de neuroloog. Hij had een afspraak bij de stomatoloog en een week later ook de operatie voor die tand. Nog wat later zaten we in Eeklo voor zijn hoorapparaten en eind mei kreeg ik mijn eerste coronavaccin! Een maand later kwam vaccin nr. 2 en nog een bezoekje aan de neuroloog met ons pa. Ik moest nog eens langs de oogarts en mijn galblaas werd vakkundig verwijderd. Op de valreep kreeg ik ook nog mijn boosterprik.

Op school was er natuurlijk corona en de mondmaskers en het afstand houden en het ontsmetten, maar niet alles was kommer en kwel. Zo zijn er sinds januari de touchscreens waar ik gigantisch fan van ben, updatete ik de schoolbrochure, volgde ik opleiding voor instagram, en liet ik een leerling een sfeerfilmpje maken voor school. We zetten een digitale, live infoavond voor de nieuwe eerstes op poten, en dan ook een volledige OpenSchoolDag met filmpjes en een live Q&A. Mijn maffe collega’s maakten er zelfs een KAM School View voor! We filmden dan ook nog eens zelf voor de tweede infoavond, en ik werd lid van de schoolraad. Ik draaide anderhalve fulltime maar gelukkig kwam er Ludo. Oef.

Heel veel dingen gingen digitaal: opleidingen, klassenraden, lessen van thuis uit, de schoolraad, lezingen, …

Maar zoals gezegd: we leerden leven met corona en er niet meer zo krampachtig mee om te gaan. Dat vaccin heeft toch wel wat veranderd, ja.

Aan de andere kant: we gingen 12 dagen naar Spanje gaan en dat is in het water gevallen. Bart en ik hadden Frankfurt, Merel en Kobe hun kamp, Wolf zijn surfvakantie in Berria, en samen de vierdaagse boottrip. Hopelijk kan het volgend jaar dan wel weer…

Ik mis wel de vlotte restaurantbezoekjes, het, tsja, vrijer omgaan met elkaar, en vooral de larpweekends en mijn koor. Want ook dat is weer stilgelegd natuurlijk.

Maar al bij al was het nog niet zo vreselijk, ik vond 2020 toch wel minder. Al is er ruimte voor verbetering, en hopelijk komt die dan eindelijk in 2022.

Allons-y!

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *