Roanoke: toch niet voor mij

Oorspronkelijk ging ik mee gaan met de jongens naar de jongerenlarp Roanoke: ik was ingeschreven en al. Maar toen kwam er die dubbele shift op ’t werk, en zag ik dat totaal niet meer zitten. Ik ben te moe en heb er vooral ook gewoon de tijd niet voor. Een maand geleden heb ik me dan ook, met spijt in het hart, uitgeschreven. Het bleek duidelijk de juiste beslissing te zijn: ik was op.

Gelukkig hoefde ik de jongens niet tot in Houthalen-Helchteren te voeren, 2 uur en 15 minuten zonder de file rond Antwerpen gerekend. Ze konden beiden meerijden met Mireille en Arend, en dat is een klein uur rijden naar Kapelle-op-den-Bos. En ja, hun gerief was zo goed als klaar, zodat we rond half vijf in de auto zaten. Ja ik was moe, maar dit kon wel nog. Ter plekke werden de jongens in de andere auto getransfereerd, werd hun bagage verdeeld over beide auto’s – er reden ook nog anderen mee – en vertrokken ze.

En ik zag dat ik er net ietsje langer over ging doen wegens de files, als ik dan zou vertrekken. Goh, altijd wel geocaches in de buurt, ideaal om uit te waaien, tot rust te komen en files te vermijden. Aldus geschiedde.

Een uurtje, vijf caches Kapelle-Ramsdonk en een fikse regenbui later reed ik terug naar huis, een pak meer ontspannen. Ik ga goed slapen straks.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *