Sociaal doen in deze coronatijden, het is een uitdaging. Toen ik vorig weekend hoorde dat we een paar dagen echt zomers weer gingen krijgen, deed ik meteen een oproep op Facebook:
Lieve mensen, volgende week wordt het een aantal dagen stralend weer.
Ik heb sommige mensen al veel te lang niet gezien, en ik heb nog steeds een fijne tuin met een bijzonder aangenaam terras. Bij deze zijn jullie uitgenodigd om een koffie, een thee, een gin-tonic of om het even wat te komen drinken, op voorwaarde dat ge eerst met mij afspreekt en dat we met maximaal vier mensen zijn.
Ik heb nood aan doodgewone, ongedwongen babbels.
Consider yourselves invited.
Veel reactie kreeg ik helaas niet: de meeste mensen moesten uiteraard werken. En twee dagen heb ik sowieso al cachend doorgebracht en een andere al vergaderend.
Maar gelukkig kon ik rekenen op een ouwe getrouwe die regelmatig komt koffiedrinken, en die ook al in de winterkou aan het vuur was komen zitten.
Annick, het was andermaal zeer gezellig, en vooral: het deed deugd om nog eens iemand te zien die niet minderjarig of een collega is.
Merci!