Dune!

Zeggen dat Bart en ik fan zijn van de boeken van Frank Herbert, dat is een beetje een understatement. Ik heb de film van David Lynch ook meermaals gezien, en ik keek echt wel uit naar de versie van Villeneuve.

En nee, ik ben niet teleurgesteld, behalve dan in het feit dat ik nog zo lang moet wachten op deel twee.

De regisseur is toch wel hondstrouw gebleven aan het boek, alleen hier en daar een beetje ingekort. Maar de sfeer, de landschappen, het vanzelfsprekende van de ruimteschepen, de Shai-Hulud, de test… Het beantwoordde eigenlijk allemaal aan wat ik er destijds van had gemaakt in mijn fantasie, veel meer dan de versie van Lynch. En dan was er ook nog Timothée Chalamet, die in mijn ogen gewoon perfect gecast is: dat androgyne, dat onzekere maar aan de andere kant dat ongelofelijk zelfzekere…

Bart en ik keken al van de eerste beelden instemmend naar elkaar: ja, dit is het wel.

En ik, ik moet dus dringend de boeken herlezen, heb ik zo de indruk. Maar ik denk dat ik dat eerder ga doen als de tweede film eraan zit te komen. En intussen heb ik een soort “Ik wil terug”-gevoel zoals ik dat kan hebben na een larp.

Ja, ik ben fan.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *