Lectuur: een overzicht van 2024

Dit jaar moest ik me nog reppen om aan 52 boeken te geraken – eigenlijk heb ik het laatste maar uitgelezen op 1 januari – goed voor 22.146 bladzijden met een gemiddelde van 425 bladzijden per boek.

Een overzicht:

1. The Olympian Affair (The Cinder Spires, #2) van Jim Butcher – fantasy
2. Lord of Chaos (Wheel of Time #6) van Robert Jordan – fantasy
3. The Lightning Thief (Percy Jackson and the Olympians, #1) van Rick Riordan – fantasy, young adult
4. The Sea of Monsters (Percy Jackson and the Olympians, #2) van Rick Riordan – fantasy, young adult
5. The Titan’s Curse (Percy Jackson and the Olympians, #3) van Rick Riordan – fantasy, young adult
6. A Crown of Swords (Wheel of Time #7) van Robert Jordan – fantasy
7. The Path of Daggers (Wheel of Time #8) van Robert Jordan – fantasy
8. Snow: The Prologue to Winter’s Heart (Wheel of Time, part of #9) van Robert Jordan – fantasy
9. The Wolf Den (Wolf Den Trilogy, #1) van Elodie Harper – Romeins historische fictie
10. The House with the Golden Door (Wolf Den Trilogy, #2) van Elodie Harper – Romeins historische fictie
11.  The Temple of Fortuna (Wolf Den Trilogy, #3) van Elodie Harper – Romeins historische fictie
12. The Battle of the Labyrinth (Percy Jackson and the Olympians, #4) van Rick Riordan – fantasy, young adult
13. Snapshot van Brandon Sanderson – fantasy
14. Winter’s Heart (The Wheel of Time, #9) van Robert Jordan – fantasy
15. The Handmaid’s Tale  van Margaret Atwood – leesclub
16. Crossroads of Twilight (The Wheel of Time, #10) van Robert Jordan – fantasy
17. Dirty Laundry: Why Adults with ADHD Are So Ashamed and What We Can Do to Help  van Rick Pink – non-fictie
18. Knife of Dreams (The Wheel of Time, #11) van Robert Jordan – fantasy
19. The Gathering Storm (The Wheel of Time, #12) van Robert Jordan – fantasy
20. Towers of Midnight (The Wheel of Time, #13) van Robert Jordan – fantasy
21. A Memory of Light (Wheel of Time, #14) van Robert Jordan – fantasy
22 – 34: de reeks van Alex Verus door Benedict Jacka – fantasy
35. Light Bringer (Red Rising Saga, #6) van Pierce Brown – fantasy
36. Sixth of the Dusk van Brandon Sanderson – fantasy
37. The Lost Metal (The Mistborn Saga #7) van Brandon Sanderson – fantasy
38. Before the Coffee Gets Cold (Before the Coffee Gets Cold, #1) van Kawaguchi, Toshikazu – leesclub
39. The Silver Pigs (Marcus Didius Falco, #1) van Lindsey Davis – Romeins historische fictie
40. Shadows in Bronze (Marcus Didius Falco, #2) van Lindsey Davis – Romeins historische fictie
41. De Levens van Lanya van Mirjam Oldenhave – Kleine Cervantes
42. Venus in Copper (Marcus Didius Falco, #3) van Lindsey Davis – Romeins historische fictie
43. The Iron Hand of Mars (Marcus Didius Falco, #4) van Lindsey Davis – Romeins historische fictie
44. Poseidon’s Gold (Marcus Didius Falco, #5) van Lindsey Davis – Romeins historische fictie
45. Hij komt terug van Frederik Hautain – Nederlands, kennis
46. Last Act in Palmyra (Marcus Didius Falco, #6) van Lindsey Davis – Romeins historische fictie
47. Notes from a Small Island van Bill Bryson – klassieker
48. Time to Depart (Marcus Didius Falco, #7) van Lindsey Davis – Romeins historische fictie
49. Jona van Anna van Praag – Kleine Cervantes
50. Dead Things (Eric Carter, #1) van Stephen Blackmoore – fantasy
51. Hungry Ghosts (Eric Carter, #3) van Stephen Blackmoore – fantasy
52. Broken Souls (Eric Carter #2) van Stephen Blackmoore – fantasy

Opnieuw is het voornamelijk fantasy geworden, maar dat is nu eenmaal mijn favoriete genre: lezen is voor mij pure ontspanning en dat moet zo blijven. 23/52. Vreemd genoeg zat er nu zo goed als niks van de BBC leeslijst en de Big Read tussen, doorgaans klassiekers: amper eentje. Daarnaast ben ik wel in de Romeinse detectiefjes en aanverwanten geslagen: 10/52. Er waren er ook twee voor de leesclub, twee voor de Kleine Cervantes en eentje geschreven door een kennis van Bart. Er zit warempel zelfs een non-fictie tussen over ADHD dat me toch wel wat inzichten heeft verschaft.

Wat opvalt, is dat het zoals altijd voornamelijk Engelstalige boeken zijn, maar dat er deze keer maar 3 Nederlandstalige tussen zaten en zelfs geen enkel Franstalig. Dat laatste ga ik toch proberen remediëren.

Mja. Ik heb mezelf opnieuw als doel 52 boeken gesteld voor 2025, een boek per week. Daar staat onder andere Alkibiades tussen, waarvan ik al een goeie 400 bladzijden gelezen heb en waar ik dus eens in verder moet doen, als mijn hoofd daar naar staat. Want een Alkibiades lees je niet zoals je een Agatha Christie leest, geloof me: ik moet daarvoor in de juiste stemming zijn. Daarnaast zijn er nog drie jeugdboeken in het Nederlands voor de Kleine Cervantes en wellicht nog twee voor de leesclub, waaronder een Franstalige klepper…

Ach, we zien wel weer. Zo lang het lezen me maar plezier blijft geven…

2024 in beeld

Wat zou nieuwjaarsdag zijn zonder een filmpje waarin al mijn foto’s van de dag gebundeld worden? Het laat de kleine dingen zien die me opvielen, de dag typeerden, of die me gewoon blij maakten: een prachtige lucht, een bloem, de glimlach van de kinderen… En het is mooi om de dingen te zien veranderen en de kinderen groter te zien worden.

De filmpjes van vorige jaren zijn trouwens ook ongelofelijk fijn om opnieuw te bekijken: je ziet de kinderen gewoon opgroeien! Dit was 2023, 2022, 2021, 2020, 2019, 2018, 2017, 2016, 2015, 2014, 2013 en 2012.

De muziek is achtereenvolgens “Us” van Gracie Abrams featuring Taylor Swift en “The Emptiness Machine” van Linkin Park.

Een rustige dag

Het werd een rustige dag: ik schreef mijn laatste blogjes van 2024, maakte een ketel soep, Rice Krispie Treats – man wat een plakboel – voor Kobes dessertbuffet en las wat. De tussendoor naar de garage werd gerepareerd, ik had een lange telefoon over CRPS, en ik probeerde een jaarfilmpje in elkaar te steken – for the record for myself: Windows Movie Maker, want ik vergeet elk jaar opnieuw hoe ik het precies gemaakt had.

Tegen zes uur bekeken we met het hele gezin enkele van de jaarfilmpjes onder het eten van hapjes, terwijl ik me steendood haastte om dat van 2024 nog af te krijgen, tot de jongens tot de constatatie kwamen dat de jaarfilmpjes net iets langer duren dan ze gedacht hadden en ze eigenlijk weg moesten, respectievelijk naar een feestje bij Arthur en op de scouts. Juist ja. Het zal voor morgen zijn.

Maar Merel, Bart en ik installeerden ons met extra veel hapjes in de zetel en keken naar een romantische kerstfilm, The Holiday. Al een chance dat Kate Winslet een topactrice is en Jude Law altijd fijn is om naar te kijken, want anders was de hele film weggevlogen met de strakke wind buiten, zo licht…

Maar de dochter genoot, en wij genoten dus mee. Er waren extra veel hapjes, er was Vrede op Aarde – jammer genoeg enkel het televisieprogramma, niet in het echt – en uiteindelijk telden we boven op Merels kamer af terwijl we naar het alomtegenwoordige vuurwerk keken.

En om kwart over twaalf, zoals het hoort bij oudere mensen, lagen wij netjes in ons bedje.

En eigenlijk hoop ik voor de rest van het jaar meer van hetzelfde: rust, warmte, liefde, alleen lichte vrolijke gebeurtenissen met een happy ending, dingen die gerepareerd zijn, mooie dingen, en af en toe mag er een knaller tussen zitten, ja. Als we daarna maar opnieuw de rust kunnen vinden in elkaars armen.

Op naar een rustgevend 2025!

Eeklo: grijs, kil maar fijne caches

Gisteren had ik Wolf met de auto afgezet bij Arwen: ik wilde hem liever niet zelf de auto laten nemen omdat ik die dan zelf kwijt was, en in dit weer is fietsen niet zo aangenaam. Nu, we hadden afgesproken dat ik hem vandaag in de loop van de late namiddag zou komen oppikken. Ik ging dan eerst naar Eeklo gaan om daar nog de laatste tien caches te zoeken en te vinden, zodat ik mooi op een rond getal van 365 caches zou eindigen.

De dag was koud, kil, grijs en vochtig, de rug liet zich lichtjes voelen en ik lag warm en gezellig in mijn zetel. En die caches, ach… Maar ik moest toch Wolf nog gaan halen, dus schopte ik mezelf in gang en reed rond half drie naar Eeklo om daar labcaches te doen en eens te kijken voor een nieuwe winterjas voor ons pa.

Ik ben aan het rondlopen in dat kille weer – en ja, de labcaches waren fijn, daar niet van, fijne kleine straatjes en parkjes ontdekt in Eeklo waarvan ik het bestaan niet kende – wanneer Wolf me laat weten dat Jarno hem morgenvroeg wel naar huis ging brengen. Zucht.

Soit, ik heb de caches nog afgewerkt, ben nog de C&A binnengelopen en heb er een warme zwarte jas gekocht in de solden, heb uiteindelijk zelfs nog een nieuwe kerstkrans voor aan onze voordeur opgepikt en dat was dat.

Spijt van? Nee, ik heb mijn mooie ronde cachegetal en daar geniet ik mateloos van. Maar was ik anders in mijn zetel gebleven? Zeker weten.

Kinders…

Pull nr. 2

Merel droeg dus haar nieuwe trui op kerstavond en kerstdag, en was er precies wel blij mee. Ik heb haar wel een beetje voor schut gezet – cringe? – door erop te wijzen dat ik die had gemaakt, en ik ga nu dus dezelfde maken voor Marie-Julie, maar dan iets minder lang en in het grijs. Ik ben intussen al stevig op weg.

De wol was ik vrijdag nog gaan halen, toen ik meteen ook een paar caches weer in orde ging zetten: in dit kutweer mag je nog een goed afgesloten potje hebben en een plastiek zakje, maar blijkbaar worden die logblaadjes toch telkens weer nat. En eentje lag echt op een verkeerde plaats: te druk en blijkbaar ook te veel afval. Hem dan maar een eind verder op een logisch plekje gestoken. Soit, rondgereden van punt A naar B, nog een cache gezocht want ik had nog een leeg plekje in de cachekalender, korte wandelingetjes gemaakt en al bij al viel dat dus nog wel mee. Caches in orde, wol gevonden, nog een nieuwe legging zonder gaten, dat soort dingen dus.

En dus ook een nieuw project voor bij het lezen en tv kijken. Dik in orde. En hopelijk binnenkort ook een tevreden metekindje.