Geplaatst op

Lectuur: “Last Act in Palmyra” (Marcus Didius Falco #6) van Lindsey Davis

Mja, deze aflevering van Marcus Didius Falco vond ik wat meer bij het haar getrokken. Ja, het is nog steeds lectuurfastfood, en nog steeds amusant om te lezen, zeer zeker.

Maar deze keer moet Falco undercover richting de Decapolis, een regio van tien geromaniseerde steden in het toenmalige Syrië, nu zowel Syrië, Jordanië als Israël. Hij vindt een smoes om in die richting te trekken en sluit zich zowaar aan bij een toneelgezelschap, iets wat voor Romeinen echt zowat de laagste status was die iemand kon bereiken.

Je trekt ook niet zomaar eventjes op een dergelijke reis, zeker niet wanneer je vriendin van senatoriale afkomst ook mee gaat. Maar bon, als je dat even terzijde laat, is dit alweer een knap in elkaar gestoken stukje detectivewerk. Er valt menig dode en er valt, zeker in het begin, geen touw aan vast te knopen. Maar Davis weet beetje bij beetje haar tips te lossen, al is het sarcasme er soms wat over, vind ik dan. Het hoofdpersonage is nogal vol van zichzelf en die arrogantie durft na een tijdje wel op de zenuwen te werken.

Ik ga nog verder lezen in deze reeks, maar ik denk dat ik daarna toch even een pauze ga inlassen en iets anders lezen. En dan wel weer eens terugkomen naar Falco, want ja, het blijft aangename tussendoorlectuur.

Geplaatst op

Miniwandeltocht met geocache

Normaal gezien gaan we op Oudejaarsavond met zijn allen wandelen, zeker als het sneeuwt. Dat zijn al zeer fijne wandelingen geweest. Vorig jaar was het op nieuwjaarsdag, Wolf wilde wel wat tijd vrijmaken. Het jaar daarvoor was ik nog maar net geopereerd en was een wandeling dus geen goed idee.

Dit jaar waren de jongens allebei stevig aan het studeren en zat ook met mijn rug een lange wandeling er niet in. Maar ik had wel nog een geocache nodig, want gisteren stond mijn teller op 365 voor 2024 en zei het ding me ‘1 cache per dag’, vandaag was blijkbaar het systeem zijn euro gevallen dat er toch 366 dagen waren in 2024 en was dat teruggevallen naar 0.997 enz. En daar kan mijn OCD nu echt eens niet tegen. Dan maar een dagje gezeurd en vandaag eentje gelogd op gisteren, toch?

Bij Bart op kantoor moesten er nog enkele zware zetels naar boven gesjouwd worden en dus koppelden we het nuttige aan het aangename: we reden naar de Foreestelaan, de jongens zetten de zetels op hun nieuwe plaats en we deden een kort ommetje rond de blok. En het was verdikke koud! Maar er ligt daar dus sinds kort een cache op de oude graafmachine die er als monument staat, en daar zijn de jongens dus maar opgeklommen om de cache te pakken.

Het ommetje zelf was amper een goeie vijf minuten, maar in combinatie met het zetelgezeul en de cache was dat voldoende als gezinsactiviteit, want  er moest dringend verder gestudeerd worden.

Maar dat jaar? Dat was wel goed ingezet, ja.

Geplaatst op

Nieuwjaren, deel een

Vanmiddag tekenden van ons gezin enkel Bart en ik present in Ronse: de jongens zijn volop aan het blokken en hebben respectievelijk dinsdag en woensdag hun eerste examen, en Merel is ziek. Ze voelde zich gisteren al niet zo goed, had de hele dag hoofdpijn, net als vrijdag, en deze morgen stond ze plots helemaal witjes in de woonkamer met de boodschap dat ze net had overgegeven. Geen goed idee om haar mee te nemen op restaurant, me dunkt.

We bleven gewoon in Ikaria, het verzorgingstehuis van Nelly, maar dat heeft een degelijk restaurant, waardoor we een feestelijke menu voorgeschoteld kregen: een hapje met steak tartaar, een voorgerecht van scampi in een getomateerde saus, en dan een stevige filet mignon. Toen de kelner daarna kwam vragen of we voor het dessert een grote of een kleine portie dame blanche wilden, kozen we unaniem voor de kleine. Echt.

Daarna trokken we met zijn allen naar Nelly’s appartementje, waar er envelopjes en cadeautjes werden uitgewisseld – een Museumpas voor Koen en Else, een pakket met koffie en een knappe tas voor Bart en een set van twee hele knappe, koperkleurige saladelepels voor mij. Waar Else dat altijd vindt… Oh, en de jongens kregen wijze sokken en Merel fijne lichte slippers.

Het was meteen ook het eind van een tijdperk: Bo zit in het zesde studiejaar en las dus voor de laatste keer een nieuwjaarsbrief voor, eerst voor Nelly en daarna, via Facetime, voor Wolf. En ja, dat was ook wel fijn, ja.

Aansluitend gingen we nog even langs bij nonkel Staf en daarna zelfs nog bij ons pa, die duidelijk bij de pinken was en veel, veel helderder. Alleen herinnert hij zich niks van zijn verwarde episodes.

Enfin, het werd een rondje oudjes, en ik was blij dat wij twee oudjes daarna netjes in onze zetel konden ploffen, jawel.

Geplaatst op

Chat GPT op het examen

Ja, zelfs op een volledig analoog schriftelijk examen kan je perfecte Chat GPT vragen stellen aan de leerlingen.

In mijn zesdes hebben we een gans stuk van de Pro Milone van Cicero gelezen, een speech waarin hij Milo verdedigt voor de moord op Publius Clodius Pulcher. We hebben de personages uiteraard uitgebreid behandeld en ze moesten ook het boek van Steven Saylor “Murder on the Appian Way” lezen.

Als perfecte synthesevraag kregen ze dus: “Als je Chat GPT een afbeelding van Publius Clodius Pulcher zou willen laten maken, welke prompts zou je dan ingeven? Dat mag gerust zeer uitgebreid zijn: ik zal ze ook echt ingeven en je achteraf het resultaat laten zien. Wees vooral grondig.”

Ik heb momenteel bedroevend weinig leerlingen in het zesde – een gevolg van corona en een annus horribilis – maar ik kreeg wel fijne dingen. En zoals gezegd, gaf ik de prompts ook echt in, met wisselend resultaat (en punten dus). Maar misschien geef ik best eerst even een beschrijving van Clodius, zoals we die zijn tegengekomen. Ik vraag het ook even aan Chat GPT: “Publius Clodius Pulcher (93 v.Chr. – 52 v.Chr.) was een controversiële en charismatische Romeinse politicus en populist die bekend stond om zijn uitdagende karakter, uitgesproken politieke agenda en onconventionele methoden. Zijn leven was doordrenkt van politieke intriges, persoonlijke schandalen en een vastberaden strijd om de steun van het Romeinse volk te winnen.Hij brak met zijn adellijke achtergrond door zichzelf te laten adopteren in een plebeïsche familie, zodat hij als volkstribuun hervormingen kon doorvoeren. Als populist streed hij voor de lagere klassen, onder meer door gratis graan uit te delen, maar gebruikte gewelddadige bendes om zijn macht te versterken. Clodius stond bekend om zijn provocaties en schandalen, zoals het Bona Dea-incident, en zijn rivaliteit met Cicero en Milo. Zijn dood in 52 v.Chr. door Milo’s hand leidde tot grote onrust in Rome. Clodius blijft een complex figuur: gevierd als hervormer, maar gevreesd als bron van chaos.”

1. genereer een afbeelding van een Romeins hoogstaande man, volwassen leeftijd in tunica, licht gepantserd op steigerend paard, in gevecht met een gelijkaardige Romein, op een brede weg op het land.

Goeie prompt maar niet bijzonder goed geslaagd: net iets te symmetrisch, en hoe hebben die hun zwaard vast, zeg?

2. Geef me een afbeelding van Publius Clodius, een erg knappe en mooie man. Hij is rijk en arrogant. Hij is zo knap dat hij alles kan doen wat hij wil en ermee weg komt. Hij is Romeins en sluw.

De ogen zijn wat te groen, maar hij heeft wel charisma en duidelijk de Romeinse achtergrond. Wat voor type zuilen dat moeten zijn, is me wel een raadsel.

3. Genereer een afbeelding van een man rond de 30-35 met zwart haar. Zijn gezicht heeft een beetje een ovale vorm en hij ziet er zelfvoldaan uit, je ziet aan zijn gezicht dat hij zich beter vindt dan de anderen aan zijn uitstraling. Hij heeft groene ogen en ondanks zijn zelfvoldane uitstraling toch een beetje een serieuze blik.

Klein probleempje: ze was vergeten vermelden dat hij Romeins moest zijn, wat natuurlijk een compleet ander beeld oplevert. En die ogen, nope, dat is het nog steeds niet.

4. Genereer een afbeelding van een knappe Romeinse veertiger. In zijn grijsblauwe ogen ligt een arrogante blik en achter hem staat een bende Clodianen die met geweld en wapens het senaatsgebouw in brand steken. Clodius kijkt in de camera en staat op de voorgrond. Hij draagt een toga en zwart-grijze krullen maar je ziet nog steeds dat hij ooit erg knap was.

Deze vind ik eigenlijk nog het beste gelukt, de prompt was dan ook echt wel grondig. Ze geeft er meteen ook de achtergrond bij, en dat is mooi. Dat de dood van Clodius de reden was om het senaatsgebouw in brand te steken, is bijzaak: ze geeft hem echt wel goed weer. De soldaten staan er, het gewone volk met wapens en in massa is er ook.

Deze laatste zou ik misschien wel durven gebruiken in mijn cursus als voorbeeld.

We staan voor rare tijden, voorwaar, ik zeg het u.

Geplaatst op

Lichtjes

Vandaag en morgen breek ik de kerstboom af: het is welletjes geweest. Ik hou namelijk niet echt van die feesten, het is allemaal van dat geforceerd gedoe, en cadeautjes zoeken is ook al zo’n lastige als je mensen in je buurt hebt die alles al hebben of steevast zelf kopen wat ze willen. Alleen Merel is zo’n ongelofelijk dankbare om dingen voor te kopen: een T-shirt, een paar kerstsokken, en vooral ook boeken. En dat laatste geef ik nu eenmaal bijzonder graag.

Wat ik wel mis, wanneer de kerstboom weg is, zijn de lichtjes. Ik hou van lichtjes, van sfeerlichtjes, van kaarsjes, van dat soort dingen. Grote lichten hoeven voor mij niet, die zijn ook heel vaak stevig gedimd, ik ben nogal lichtgevoelig.

Maar wat ik vorig jaar gekocht heb met kerstmis en toen heb opgehangen, is zo’n warme lichtslinger met verschillende lengtes. Het was eigenlijk de bedoeling die buiten te hangen, maar ons buitenstopcontact is al twee jaar kapot – vind maar eens een elektrieker, serieus – en dus had ik dat binnen opgehangen. En nooit afgebroken. Want ja, we laten dat eigenlijk heel vaak branden als sfeerverlichting, ook gewoon zelfs in de zomer.

Ook nu heb ik het dus niet weggehaald, en dat wordt hier steevast aangestoken op het moment dat de gordijnen dicht gaan. Zeg nu zelf…