Wel, 2019, je mocht er best wel wezen, ja. Vond ik 2018 nog te vol, 2017 een rotjaar en 2016 ronduit rampzalig, dan boog jij die trend toch wel om.
Ik kijk met plezier op jou terug, weet je? Je werd voor mij het jaar van carpe diem, van overal die kleine dingetjes op te zoeken die me plezier geven, van het leven met beide handen te grijpen, nu het nog kan en mijn lijf nog een beetje mee wil, nu de kinderen al groot genoeg zijn om zonder mij te kunnen en ik dus weer meer en meer mijn eigen ding kan doen. Bij voorkeur met mijn lief aan mijn zijde, maar ook hij heeft een druk leven.
Ik deed veel mooie dingen, zag veel mooie dingen, maakte mooie vriendschappen en genoot. Mijn broer trouwde, en ik was de trotse grote zus!
Ik werd beetje bij beetje een beetje socialer. Ik doe in elk geval mijn best. Ik ging eten met Gwen, we gingen nieuwjaren met Dirk en Ilse, ik zat in het Certaminacomité, er was het nieuwjaarsfeestje bij Wijs, Annick kwam koffie drinken, er was Stafs verjaardag in ’t Raadsel, een Vossendagje bij Mireille, extra quizzen met een nieuw ploegje, een bezoekje aan de Vette Veemarkt, ik ging met Véro naar een fijn optreden, ging nog eens eten met Gwen, zag een toneelstuk met Véro, ging naar een balletoptreden van Arwen, keek een film bij Max, ging met het Certaminacomité en Gwen eten, lunchte met Esther, ging naar Veerles verjaardagsfeestje, Jesse kwam op de koffie, ik ging met een ganse bende naar het concert van Anouk en daarna naar de Cauldron, zag nog een schitterend toneelstuk met Véro, ging met Lorre naar Antwerpen, zat met de kinderen in het park in Wondelgem, en ging met een hoop vriendjes naar een concert van Stereomoon in Mechelen. Philip liet me Antwerpen zien op een zalige manier, en ik ging nog eens een weekendje naar Dordrecht. Ik ging eten met een vriendin die ik in jàren niet meer had gezien, en liet mijn zwembad vollopen met vrienden. Ik trok naar Balen voor een feestje, Mathias kwam uit Balen naar Gent, en ik ging dan maar geocachen in Balen. Robbe zat een dagje bij mij in de tuin en ik een namiddag bij Vallery in die van haar. We picknickten aan de vijver en in het Middelheimpark. Ik deed van conventie en ging naar het feest van Jonas en Annelies, dat van Lorre en Koen en de Vossen kwamen nog eens bij mij. Gwen kreeg eindelijk haar verjaardagsetentje en DnD ging weer van start! Linus zong een schitterend concert met Stereomoon en ik ging zelf een weekend zingen met het koor. Annick kwam nog eens op de koffie. Ik ging naar Max’ Expo, ging lunchen met Peggy, trok nog eens via Antwerpen naar Balen voor een feestje, naar Kontich voor een diner en de Korda Boys kwamen nog eens tot bij mij. We sloten het jaar af met fijne vrienden, dat ook.
Er waren, dankzij de hulp van vele vrienden, ook de larps: Haven, Omen, de Korda mini, Roanoke, nog eens Haven, Vortex, een schitterende Omen en voor het eerst ook Aether.
Ik ging natuurlijk ook geocachen, maar minder dan vorig jaar. Hoewel…
Met Véro en de kinderen in Landegem, ik stak een voorlopige bij de Geeky Cauldron, liep rond in Zomergem, nog een keer in Zomergem, zelfs met mijn pa in Zomergem, in Brugge bij de fagotwinkel, doorheen het Meetjesland, in Landegem met ons pa, in Sint-Joris, in Kruishoutem, in Brugge, in Lochristi met Vero, een tweede keer Lochristi met Véro, een gloednieuw tochtje hier in Wondelgem, in Destelbergen, in het stadspark van Antwerpen, een fijne wandeling in Lochristi, ook nog eens in Kruisem, en ik maakte zelfs een ganse geocachetocht in het park naast de school. Ik deed een prachtige zomerse tocht met Véro en de kinderen in Moerbeke, liep noodgedwongen een tocht in Herentals, deed dan het vervolg van Moerbeke, liep rond in Dordrecht en omstreken, deed een tocht in Balen en bekeek Art Deco in Sint-Niklaas met Véro. Ik overtrof mezelf door per fiets 55 caches in een dag te halen in Hyfte. We cachten in Zeeland, en ik fietste rond in Gentbrugge. We trokken met zijn allen naar Ronse bij Véro en ik met ons pa naar Destelbergen. Ik liep rond in Geraardsbergen, twee keer met ons pa in Langerbrugge, met Véro in Zingem en een laatste cache hier in Gent.
En dan waren er nog veel van die kleine dingetjes die me blij maakten. Culturele dingen, of gewoon kleine uitstapjes en zo.
Ik ging met Bart naar de Henry Van de Velde Design Awards, spotte vogeltjes in de tuin, fietste met Merel naar Gent, ging naar een lezing over Helena van Troje, genoot van een fantastisch weekend in Brugge met mijn liefste, een pianoconcert met Bart, een fagotconcert van Kobe, een fantastisch etentje in Gent, ik zong nog eens de Djiezes!, nam Véro mee naar Villa Ooievaar, ging met de kinderen in de paasvakantie naar de Ardennen, vond een nieuw uitstekend lunchadresje, liet een tattoo zetten, zag een eindexamen zang, en we zetten een zwembad op. Bart nam me mee naar Gent Jazz, en ook nog naar Oak, en ik ging met de kinderen nog eens naar het Design Museum. Bart en ik dwaalden rond op Tomorrowland en daarna op de Gentse Feesten. Ik fietste met lief en dochter door de Gentse haven, en we trokken met het gezin vijf dagen naar Port Zélande. Mijn pa werd 78, ik ging naar een lezing over kruiden bij de Romeinen en ik zong drie concerten.
Oh, en ik las gigantisch veel, maar liefst 52 boeken. Héérlijk! A Tale of Two Cities, drie boeken van The Gentlemen Bastards (Locke Lamora), An Odyssey, 15 boeken Dresden Files, Catch 22, 3 boeken Imperial Radch, Fake it till you make it, To Kill a Mockingbird, 4 boeken Matthew Swift, de trilogie van His Dark Materials, drie boeken van Jean Le Flambeur, Best Served Cold, Little Women, The Heroes, Red Country, De bekeerlinge, en dan nog 15 boeken Peter Grant die ik nog moet bespreken.
Waren er ook negatieve punten? Uiteraard, en nog geen klein bier ook. Ons pa werd opgenomen in het ziekenhuis met een manie, en een paar maanden later zelfs met een zware psychose. En er was Erik, natuurlijk.
De rug deed ook bij momenten serieus lastig, zoals in februari, in mei en in oktober. Een oud-leerkracht Latijn van me viel weg, Kobe belandde zonder erg op spoed, mijn nonkel Wim verliet zachtjes het leven, Wolf viel weer een paar maanden uit met een kapotte voet en oud-leerlinge Lauren stierf aan een hypo.
Maar als ik zo op je terugkijk, 2019, dan is de balans toch positief. Er mankeert misschien wel een en ander aan me, maar eigenlijk ben ik gewoon een gelukkig mens.
Meer moet dat toch niet zijn?
Oh, enne… beloof je je goede vibes door te geven aan 2020?