Om half elf moesten Wolf en ik in Gentbrugge staan, voor een sessie acupunctuur bij nonkel Jan. Ik gooide Wolf af en reed meteen een eindje terug naar de Fordgarage, want mijn rechter dimlicht had al een tijdje geleden de geest gegeven.
Een half uurtje later reed ik gezwind een klein eindje verder naar Melle om daar een cacheke op te pikken, en toen wilde ik het toch eens proberen bij De Porre, ook al staat die al een tijdje als onvindbaar. Inderdaad, ik heb hem ook niet gevonden, maar heb wel een prachtig wijkparkje ontdekt. Knap, en meteen was mijn cachetocht toch geslaagd, vond ik. Ik geocache namelijk vooral omdat ik nieuwe plekjes wil ontdekken al wandelend.
Ik haalde Wolf op, en hoorde dat hij ook een deeltje cupping had gekregen. Euh, het zal wel, zeker?
We reden binnendoor – langs een cache, uiteraard – terug naar de ring, vervingen een kleddernatte eigen cache, en reden toen naar huis. Daar had Kobe intussen op mijn vraag al rijst gekookt, zodat ik enkel nog de zelfgemaakte vol au vent moest opwarmen, en we quasi onmiddellijk konden eten. Win!
Tegen drie uur haalde ik mezelf weer uit de zetel, en bracht Merel naar Zomergem. Ha ja, Bart en ik wilden ’s avonds naar The Last Jedi met de jongens, maar da’s niks voor Merel, en dus mocht zij een namiddagje en vooral ook nachtje bij Marie-Julie gaan spelen en slapen. Ik zette haar af, bleef eerst nog gezellig koffie drinken en kletsen met Delphine, en haastte me toen nog nog even naar de oude jongensspeelplaats achter de Messink voor een wel zeer verzopen en dus onlogbare cache.
Soit, ik reed door naar Mispelare omdat ik deze keer wél een magneet aan een lange koord meehad, logde een cache, en vervolgde mijn weg naar de Westbekesluis. Intussen begon het te schemeren, maar ik vond toch nog probleemloos de bonuscache van een reeds in maart gelopen cacheronde, met de mooie Foto van de Dag tot gevolg.
Het was donker tegen dat ik thuis was: net op tijd om nog even te gaan liggen, te eten, en dan naar de film te vertrekken. Hoe de film was? Goh, Star Wars he, met vele reminiscenties aan de oude films, een cliché verhaaltje, spectaculaire CGI en VFX, en schattige beestjes.
En de rug, die hield het zowaar uit…
Voorwaar een fijne dag, jawel!
Goh jouw dagen klinken soms echt als in auto, uit auto, in auto, uit auto. Zorg toch maar goed voor je rug!