Blaarmeersen

Het was lang geleden, maar Merel en ik zijn nog eens tijdens de rugbytraining gaan picknicken aan de Blaarmeersen zelf. Het licht was ronduit magisch.

IMG_2123

IMG_2124

IMG_2126

IMG_2127

IMG_2128

IMG_2132

IMG_2134

We liepen langs het strandje, genoten van de zon, en gingen zitten op de steiger. En schrokken ons halfdood, toen er plotseling stemmen vanuit het water leken te komen. Jawel, vier duikers. Oef.

IMG_2136

En toen kwamen daar twee mannen, die een eind verderop aan het vissen waren, visvoer in het water gooien om de vissen te lokken.

Een ongelofelijk zicht: de meeuwen lusten die brokjes voer ook wel, en kwamen er en masse op af. De brokjes die toch de bodem raakten, werden vakkundig opgevist door waterhoentjes, die op hun beurt brutaal werden overvallen door de meeuwen, die soms met vijf tegelijk op het arme waterhoentje aanvielen, en gewoon het voer uit de bek stalen.

IMG_2148

IMG_2139

IMG_2140

IMG_2143

IMG_2147

IMG_2150

IMG_2152

IMG_2153

IMG_2158

En intussen ging de zon onder, en was ik helemaal zen.

Die Merel-mama-momenten, die zijn gewoon zalig.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *