verbouwing – Pagina 3

18/04/201424/04/2014

Verfwerken

Deze morgen toog ik naar de Brico om extra verfspullen – note to self: ge zijt een kieken dat ge niet vroeger zo’n lange schildersstok gekocht hebt: plafonds schilderen is poepsimpel nu, en ook muren gaan veel sneller – en schoten Wolf en ik eindelijk in gang. Ik deed om te beginnen alle randjes en hoekjes, en hij nam de verfrol en begon aan het plafond. Het was niet overal even egaal, maar hij moet het toch ergens leren, nietwaar?

Daarna moest hij helaas van mij verderwerken aan de gordijnbakken: die ondingen waren vroeger behangen, en dat wil er ongelofelijk slecht af. Prutswerk dus, maar aangezien ik beter kan schilderen dan hij, en je om behang af te krabben niet veel moet kunnen, kreeg hij dat jobke. Gedwee kweet hij zich van zijn taak.

Na een tijdje zag het er al zo uit:

en tegen ’s avonds was warempel alles voor de eerste keer in het wit gezet. Poeh!

Tussendoor zijn we wel tot aan de Ikea gereden: hij heeft de lamp die hij al had gekozen, geruild voor zo’n nieuwe Ikea PS 2014, ofte een Death Star. Meteen heb ik er ook eentje mee voor Kobe, want die zijn gewoon de max. Uiteraard hebben we er dan meteen ook maar gegeten: het kan maar gemakkelijk zijn, nee?

Barts bureau is intussen ook min of meer af: ik heb zijn scherm en zo naar beneden gehaald, en het schilderij al klaar gezet. Hij moet zelf maar inrichten dit weekend. Maar geef toe: het ziet er goed uit!

16/04/201424/04/2014

Wolfs kamer, eindelijk.

Ik had het hem al lang beloofd: ik zou zijn kamer herschilderen en herinrichten, naar een heuse tienerkamer. Alleen: het werd voortdurend op de lange baan geschoven. De verbouwingen boven duurden langer dan gedacht, en eerst moest dus Kobes kamer af zijn. En tijdens de werkweken is schilderen ook al niet zo opportuun.

De eerste week van de vakantie kon ik mezelf er niet toe brengen, maar bon, ik heb uiteindelijk toch de koe bij de horens gevat, het laatste beetje rommel uit zijn kamer gesleept, en ben eraan begonnen.

Wolf heeft geholpen, uiteraard: hier is hij trouwens de spinnenwebben aan het verwijderen.

Zijn bed werd afgedekt met een oud laken, en ik kon beginnen plamuren. Deze foto’s zijn gewoon even om te tonen hoe de kamer er eerst uitzag. Ik vind de kleuren trouwens nog steeds mooi, maar blijkbaar niks voor een jongen van tien, en daarin kan ik Wolf geen ongelijk geven.

11/04/201413/04/2014

Het gaat vooruit

Ze zijn hier plots in een hogere versnelling geschoten, heb ik de indruk.

De vloer in de keuken ligt er intussen bijna helemaal, maar moet nog geboend worden: er ontbreekt nog een laatste stukje, vandaar. Maar we zijn echt fan, echt waar.

In de badkamer hangt de nieuwe folie, met de Melopee van Van Ostaijen, en het ziet er goed uit. Alleen is het moeilijk op foto vast te leggen wegens tegenlicht. We hebben er ook een kastje gezet: extra bergruimte voor Bart.

In Barts bureau zijn ze ook volop bezig: de vloer ligt er, de kast is geïnstalleerd, en het bureaublad hangt er voorlopig.

Blijkbaar hebben ze veel meer tijd gespendeerd dan gedacht aan de gordijnbak, want die wilde niet meewerken.

Het was de bedoeling dat zijn bureau af was tegen vrijdagavond. Maar het bureaublad moet dus nog definitief opgehangen worden, de muren moeten nog een laatste laag verf krijgen, en de vloer moet geboend worden. Ze plannen het voor maandag, dan zou Bart erin kunnen. Oef.

In de vroegere rommelberging staat nu een gigantische kast, om alle vroegere, niet eetbare rommel opnieuw op te bergen, zoals kuisgerief, vazen, WCpapier, inpakpapier, enfin, u weet wat ik bedoel.

Intussen is er ook een nieuwe droogkast. De huidige is niet kapot, maar da’s ene met luchtafvoer naar buiten, en boven heb ik geen uitgang, dus moet het ene zijn met condens of warmtepomp. Ik had eerst rondgekeken voor een tweedehands, maar toen dacht ik: liever geen gesukkel en garantie, en dus belde ik rond een uur of drie naar mijn vaste leverancier, AST aan de Albertlaan. Zij hadden de machine staan die ik wilde, aan dezelfde prijs als pakweg een Vandenborre, maar wel met véél betere service. Service als in: “Zijt ge thuis rond een uur of vijf, madame? Want dan kan onze technieker die gerust nog brengen en installeren, dat duurt niet lang”. Effectief, tegen vijf uur stond die mens hier, tien minuten later stond de machine netjes geplaatst op de eerste verdieping, en nog tien minuten later stonden zowel ijskast als diepvries (die ook van bij hen komen) niet langer in de garage, maar netjes op hun plaats in de keukenberging. Ha ja, want die mens heeft het juiste gerief om dat soort dingen te transporteren zonder dat het parket beschadigd raakt. Service, daar doe ik het voor. Een aanrader!

En de tuin, die krijgt alle dagen meerdere keren water, en ziet er fantastisch uit. Ge weet niet half hoe blij ik ben.

10/04/201412/04/2014

Vloer

Eindelijk, ein-de-lijk hebben ze eergisteren en gisteren de vloer gelegd in de keuken. Oef! Na vier maanden op de chape, en dus vier maanden stof en korreltjes, komt er eindelijk een vloer! En ik die dacht dat ze die ook al in december zouden kunnen leggen. Niet dus.

Enfin, dinsdag dus de eerste stukken, en lo and behold, het zag er fantastisch uit! Ik moet zeggen: we twijfelden toch wel wat over de keuze van een stalen vloer, maar die twijfels zijn intussen helemaal weg. Het voelt glad en koud aan, net zoals natuurtegels, maar zodra de zon erop zit, wordt het een bijzonder aangenaam lauw – niet warm – en vooral: het is mooi! De pure ruwe vorm valt mee, maar het is pas écht mooi zodra het geboend is met zwarte boenwas.

Even een impressie, want nog niet alles is geboend, en de tussenstukjes moeten nog gelegd worden: daar zijn malletjes voor gemaakt, en die worden nog op de millimeter uitgesneden.

Maar ge kunt u vooral niet voorstellen hoe blij we hier allemaal zijn dat er een vloer is! Meer foto’s later, als alles er ligt en geboend is.

04/04/201411/04/2014

Verbouwingsupdate

Volgende week beginnen ze met een nieuw groot offensief, zijnde de vloer – eindelijk! – en Barts bureau. Meteen wordt ook de tuin aangepakt, enfin, toch de modderhoop. Kwestie van op Kobes communie toch proper te zitten.

Deze week zijn er een hoop ‘kleinere’ dingen gedaan:

* de RainMaster is eindelijk geplaatst: de waterpomp die ervoor zorgt dat de toiletten eindelijk met regenwater spoelen, en dat ook de buitenkraan regenwater geeft. De wasmachine zou daar ook op moeten zitten, maar dat is blijkbaar niet het geval nog, een foutje in de communicatie.

Alleen vind ik het ding bijzonder lawaaierig, vooral omdat hij in de inkomhal staat, en je hem kan horen doorheen het ganse huis. Wordt vervolgd, zeker weten.

* het dorpeltje onder de nieuwe deur, tussen mijn bureau en de berging, is eindelijk afgewerkt. Tot hiertoe was het eigenlijk een streep steengruis.

* de wasmachine is eindelijk boven geraakt. Geen sinecure, als je weet hoeveel zo’n ding weegt. Maar bon, ze staat er, en ze staat er goed.

* de kleine radiator in Barts bureau is geplaatst, netjes verzonken in de nis waar vroeger het deurgat was

* de folie is overal gehangen: in Barts bureau

in de jongens hun badkamer

en ook in onze badkamer. Die moet helaas nog eens herdaan worden, want a) ze is niet even hoog aan beide kanten b) de tekst is van buitenaf leesbaar, en dat is niet de bedoeling. Maakt eigenlijk ooit nog iemand eens winst, als ze voortdurend moeten herbeginnen?

18/03/201425/03/2014

Verbouwingen, nog een weekje later

De trap heeft intussen een eerste laagje vernis gekregen, en is alweer een pak donkerder, jammer eigenlijk. Er moet nog wel een tweede laag, natuurlijk.

In de badkamer is er in de nis, waar het vroegere zijvenster was, een kastje verschenen. Het zwart vind ik niet zo geslaagd – er was afgesproken om hetzelfde kleur te nemen als de muur, niet als de ramen – maar bon. Het moet nog afgewerkt worden, natuurlijk.

Barts bureau is intussen geschilderd: het plafond definitief, de muren in een grondlaag: ze willen eerst de chauffage in de kleine nis laten installeren, voor ze definitief schilderen. Het verwarmingselement zal op die manier perfect gelijk met de muur komen, in de vroegere deuropening.

Ook in de badkamer van de jongens is er nog wat afgewerkt: de muur van de vensters stond door de lekken veel te nat, maar is intussen mooi droog, blijkbaar, want ze hebben hem geschilderd. Ook de schuifdeur tussen badkamer en waskamer is definitief geschilderd.

En last but not least: we hebben een huisnummer, jawel!

13/03/201419/03/2014

Verbouwing, zei u?

Jawel, we zijn nog steeds aan het verbouwen, helaas…
Niet dat er nog echte verbouwingswerken zijn, het zijn eerder schilderwerken en zo, maar het werkt wel gigantisch op mijn systeem. Alles had eigenlijk al lang moeten klaar zijn. Er blijven dus werkmannen over de vloer komen, helaas.

1. De badkamer boven is af. En in gebruik. En goed bevonden, inmiddels. Want er was iemand de kranen en afvoeren komen aansluiten, en toen bleek het – alweer – niet waterdicht. Enfin, het euvel was snel opgelost, maar toch. Het resultaat mag er gelukkig wel zijn.

Het glas gaat nog voor een stukje gematteerd worden. Zelfbewuste tieners en zo.

Er hangen intussen dus handdoekstangen voor de badhanddoeken, een kapstokje voor de pyjama’s, en een haakje voor de gewone handdoeken.

2. De gang is volledig geschilderd. Volgende week komen ze de trap afschuren en opnieuw vernissen.

Beneden in de gang is de schoenenkast intussen ook volledig in gebruik, en een groot gemak!

3. Ze zijn begonnen aan de afwerking van het raam in de oude badkamer: het rolluik is weg, en daarmee ook de bak. Ze hebben dat netjes uitgewerkt, en nu beplakt met kurk. Nu de rest nog, zoals de folie, de vensterbank, en het kastje opzij.

4. De wasplaats begint er eindelijk ook zo uit te zien. Alleen is het nog wachten op een nieuwe sifon, want zoals die nu staat, kan de wasmachine niet op haar plaats staan. Dan kan ik eindelijk boven wassen, en komt er plaats vrij in de garage.

Beneden in de keuken is er niet veel veranderd, omdat alles eigenlijk al af is, behalve dan de vloer. Die zou hopelijk volgende week moeten komen.

5. Barts bureau
Daar gaat het vooruit: het glas is al een tijdje geleden geplaatst.

Intussen zijn de lichten ook geïnstalleerd, en is alles netjes uitgeplamuurd. Volgende stap is het schilderen, en plaatsen van de radiator. De folie moet ook nog aangebracht worden, en dan de maatmeubels. Nog bezigheid dus.

Maar er is vooruitgang, gelukkig.

Ik ga zó ongelofelijk blij zijn als die vloer er ligt, ge kunt het u niet voorstellen!

24/02/201428/02/2014

Kobes kamer

Omdat ze woensdag met de nieuwe kasten en bed van Wolf komen, moest er dringend plaats gemaakt worden, en werd er dus dit weekend verhuisd. Kobes kamer was vrijdag eindelijk af, en dus kon het.

Leeg zag ze er wel impressionant uit, vond ik. Hij heeft twee lichtpunten, en ik heb aan het ene gewoon een peertje gehangen. We zien wel wanneer we ergens knappe lusters vinden.

Kast een, de tweedeurs, kregen Bart en ik nog vrij makkelijk door het schuifraam, ondanks mijn kapotte rug. Die zei trouwens ‘krak’ op een bepaald moment, en aangezien ik niet meteen op mijn knieën zat van de pijn, was dat een goeie krak: het is intussen een pak beter.

Kast twee, een driedeursgeval, was een ander paar mouwen: te zwaar, te groot om deftig vast te nemen, en ze moest er op haar zijkant door of het ging niet. Ik plaatste een oproep op mijn Facebook voor een potig jongmens en vijf minuten van diens tijd, en kreeg prompt twee potige potten, die met de grote glimlach en een prachtig boeken tulpen een half uur later voor de deur stonden.

Met behulp van de twee Soph(f)ietjes stond de kast eigenlijk ook vrij vlug op zijn plaats, en was er tijd voor koffie, terwijl de jongens verder opruimden boven. Het was overigens een kwestie van centimeters, want veel plaats is er niet over.

Het bed werd verzet, zijn bureau werd versleept, er kwam een bureaustoel aan te pas, en er werd zelfs een prachtige klastekening uit het derde kleuterklasje opgehangen. Kobe had die vorig jaar op het eind van het jaar gewonnen, en geef toe, ze hangt er prachtig! En elke avond klimt hij op een stoeltje, om even over het bontvelletje van een van de konijntjes te wrijven…

Voorlopig slaapt Wolf nog in het tweede bed in zijn eigen kamer, tot ze zijn meubels komen brengen. Dan ga ik kijken in hoeverre ik dat bed in Kobes kamer kan zetten als leeshoekje/logeerbed. Ik denk dat het nét zal kunnen.

In elk geval heeft hij ongelofelijk goed geslapen in zijn nieuwe kamer, en is hij er superblij mee ^^

13/02/201416/02/2014

Schilderen en dergelijke

Intussen gaat het hier vrolijk verder met de verbouwingen.

In de oude keuken – de nieuwe inkomhal en Barts bureau dus – ligt er intussen een mooie effen laag égalisé, zit het plafond erin, en zijn ze intussen komen opmeten voor de glazen wand. Hopelijk komt die tegen het einde van volgende week: dan kunnen ze verder afwerken, de muren effen zetten, en kan Bart er voorlopig al in. Het plafond is intussen ook al volledig uitgeplamuurd en opgeschuurd, en dus kunnen morgen de roze afdekplaten ook weg, en kan de voordeur weer gebruikt worden.

Het zal nog even wachten worden op de vloer: bovenaan is hij volledig droog, maar de chape in de keuken was meer dan tien cm dik, en onderaan zit er nog een klein percentage vocht. Ze willen natuurlijk bij voorkeur alle vloeren in één keer leggen. We wachten vol spanning…

Boven doen ze intussen ook vrolijk verder, is het plafond volledig klaar, en hebben Bart en ik Kobes kamer in de primer gezet. Alleen de ene muur kunnen we nog steeds niet aanpakken, want er zit nog een natte plek. Intussen heb ik vastgesteld – en komt de aannemer met de planner en de architect dat ook met eigen ogen vaststellen – dat het de dichting is van de verschillende slabben venstertablet waar het probleem zit: overal waar een voegje is, zijn er vochtproblemen.

Oh, en Kobe heeft een deur ^^

In de nieuwe badkamer is alles van houtwerk intussen ook geschilderd, en is het wachten op de glazen wand en de afdichting van de vensterbanken om ook daar te kunnen afwerken.

In tussentijd zijn ze wel al begonnen in de gang: aangezien er nieuwe stukken bij zijn gezet, moest alles herschilderd worden, en mijn rug en ik zien het niet meer zitten om het zelf nog te doen. Alle deuren moeten afgeschuurd worden, en vooral ook: de grove tasso die ik spuuglelijk vind, wordt weggeplamuurd. Zo kan eindelijk ook het vroegere zolderluik weggewerkt worden, en sluit alles netjes aan.

De kleuren worden die uit de living: zachte bruingrijstonen en veel wit.

04/02/201408/02/2014

Deurenkomedie

Ik had u gisteren een apart verhaal beloofd wat die deuren betreft dus.

Momenteel zijn ze dus in onze oude keuken aan het werken, waar de nieuwe voordeur zit, de hal komt, en Barts bureau. Voor alle veiligheid en vooral ook voor het stof hebben ze de glazen deur die vandaar naar de living loopt, netjes afgeplakt en dichtgetimmerd. Op die manier is er geen risico dat ze per ongeluk beschadigd wordt, wij moeten daar toch niet zijn, en de mannen kunnen binnen en buiten langs de voordeur. Win-win, dus.

Omdat er wel degelijk nog een doorgang moet zijn van de garage en berging naar het leefgedeelte, maar die niet langer in Barts bureau mag uitkomen, moet er dus een nieuw deurgat gemaakt worden naar mijn bureau. Ik had al nachtmerries van heelder stofwolken, maar ze hebben dat prachtig opgelost. Oorspronkelijk was mijn bureau er namelijk niet, en was dit een buitenmuur. Mijn veranda is er tegen gezet, en afgewerkt met gyproc. Nu hebben ze dus eerst de binnenmuur weggehaald, daarna de buitenmuur, hebben ze extra steunbalken ingemetst, en toen stond er enkel nog de gyprocplaat, de perfécte stofwand dus ^^ Wel frisjes, moet ik toegeven.

Maar bon, dinsdag hebben ze dan netjes ook de gyproc uitgesneden, zodat ik een volwaardig deurgat heb. Intussen hebben ze ook de oude deur van de berging naar de voormalige keuken er uitgehaald en voorlopig netjes afgedicht, ook al voor stof en dergelijke.

Toen dinsdagmiddag de planner langskwam – ik was aan het werken – toonde de werkman vol trots zijn mooi afgedichte deuren. Omdat de nieuwe deur voor het nieuwe deurgat er nog niet is, had hij de oude deur genomen, in het deurgat gezet, en alles overal afgedicht met PU-schuim.

Waarop de planner even keek, en toen fijntjes opmerkte: “En de mensen slapen vannacht in hun garage?”

Niet-begrijpend keek de werkman hem aan. En toen zag je op zijn gezicht dat langzaam zijn euro begon te vallen: hij had namelijk elke toegang tot het huis afgesloten!

Ha ja, via de voordeur lukt niet, want de glazen deur naar de woonrkamer is stofvrij dichtgetimmerd. En via de achterdeur lukt het ook niet meer, want de vroegere doorgang naar de oude keuken is weg, en in het nieuwe deurgat had hij de oude deur vastgezet.

Volgens de planner heeft hij toen een serieuze Turkse vloek uit zijn botten geslagen, heeft eens diep gezucht, en heeft toen de deur weer losgesneden, de chambrans – die hij gelukkig netjes opzij had gezet en niet in de container had gekieperd – erin gezet, en de deur erin gehangen. Het heeft geen zicht, maar het is maar voor even, en we kunnen tenminste binnen.

Al blijkt die “voor even” ook weer relatief: woensdag had de definitieve deur er moeten zijn, maar we zijn intussen quasi een week verder, en er is nog steeds geen echte deur. Tsja…