Omdat ze woensdag met de nieuwe kasten en bed van Wolf komen, moest er dringend plaats gemaakt worden, en werd er dus dit weekend verhuisd. Kobes kamer was vrijdag eindelijk af, en dus kon het.
Leeg zag ze er wel impressionant uit, vond ik. Hij heeft twee lichtpunten, en ik heb aan het ene gewoon een peertje gehangen. We zien wel wanneer we ergens knappe lusters vinden.
Kast een, de tweedeurs, kregen Bart en ik nog vrij makkelijk door het schuifraam, ondanks mijn kapotte rug. Die zei trouwens ‘krak’ op een bepaald moment, en aangezien ik niet meteen op mijn knieën zat van de pijn, was dat een goeie krak: het is intussen een pak beter.
Kast twee, een driedeursgeval, was een ander paar mouwen: te zwaar, te groot om deftig vast te nemen, en ze moest er op haar zijkant door of het ging niet. Ik plaatste een oproep op mijn Facebook voor een potig jongmens en vijf minuten van diens tijd, en kreeg prompt twee potige potten, die met de grote glimlach en een prachtig boeken tulpen een half uur later voor de deur stonden.
Met behulp van de twee Soph(f)ietjes stond de kast eigenlijk ook vrij vlug op zijn plaats, en was er tijd voor koffie, terwijl de jongens verder opruimden boven. Het was overigens een kwestie van centimeters, want veel plaats is er niet over.
Het bed werd verzet, zijn bureau werd versleept, er kwam een bureaustoel aan te pas, en er werd zelfs een prachtige klastekening uit het derde kleuterklasje opgehangen. Kobe had die vorig jaar op het eind van het jaar gewonnen, en geef toe, ze hangt er prachtig! En elke avond klimt hij op een stoeltje, om even over het bontvelletje van een van de konijntjes te wrijven…
Voorlopig slaapt Wolf nog in het tweede bed in zijn eigen kamer, tot ze zijn meubels komen brengen. Dan ga ik kijken in hoeverre ik dat bed in Kobes kamer kan zetten als leeshoekje/logeerbed. Ik denk dat het nét zal kunnen.
In elk geval heeft hij ongelofelijk goed geslapen in zijn nieuwe kamer, en is hij er superblij mee ^^