Tortellini al forno

Als je naar de cursus van de Weight Watchers gaat, krijg je ook elke keer een klein tijdschriftje. Er staan altijd tips in over het thema van de week, maar ook altijd een recept of vijf, aangepast aan het seizoen. Meestal zie ik die recepten schromelijk over het hoofd, maar eigenlijk vormen ze intussen ook al een behoorlijk pak.

Gisteren heb ik zo’n recept klaargemaakt: tortellini in de oven.

tortellini2

Eigenlijk is het heel eenvoudig: tortellini met een kaasvulling, en daarover een saus op basis van hespblokjes, een blik tomatenblokjes, en 200 ml tomatensap. Aangezien het 25 minuten in de oven moet, duurt het wel 50 minuten, maar het is zeker voor herhaling vatbaar. Het recept is te vinden in het boekje van 9 september, en bevat 8 propunten per persoon.

Tortellini1

Uit ‘Gezond Koken in een Handomdraai’: zalm met tagliatelle en courgettes

handomdraaiWeight Watchers heeft weer een nieuw kookboekje uit, en de lieve Mimi Van Meir, hoofddiëtiste en mede-auteur had het me opgestuurd om grondig te kunnen bekijken.

Gezond Koken in een Handomdraai focust op het excuus dat velen hebben, nl. tijdsgebrek. Ja, een gekochte lasagne of een diepvriespizza in de oven schuiven is uiteraard het minste werk, en vaak een gemakkelijkheidsoplossing als je moe van je werk thuis komt.

Weight Watchers wil daar nu net op inspelen: dit kookboek geeft je in de eerste 34 pagina’s een hoop tips over hoe je het koken (en alles daarrond, zoals de opkuis van de keuken en de boodschappen) sneller kan laten verlopen. Daarnaast vind je vijfendertig recepten die je in vijftien minuten kan klaarmaken.

Er zit een aantal salades tussen, maar ook volwaardige gerechten. De meeste daarvan kan je niet zomaar snelsnel uit je mouw schudden wegens nogal specifieke ingrediënten, maar als je, zoals de bedoeling is, op voorhand je boodschappen hebt gedaan, gaat alles behoorlijk snel. Elk recept is voorzien van een duidelijke ingrediëntenlijst, werkwijze, en een mooie foto. Uiteraard staan de punten per persoon erbij. De kooktijd staat niet vermeld, maar je mag ervan uitgaan dat het niet veel langer dan een kwartier is, als je doorwerkt tenminste.

Zelf ben ik gegaan voor de Zalm met tagliatelle en courgettes.

zalm

Ik ben geen topkok, en zeker geen goede fotograaf, maar ik vind dat mijn resultaat toch behoorlijk lijkt op dat van de foto. Het is gebakken zalmfilet, met dus tagliatelle, fijngesneden paprika en in slierten geschilde courgettes, met een blik tomaten in blokjes. 13 propunten per persoon, en te vinden op pagina 94. Ook de kinderen vonden het lekker.

De overschot van de groenten is voor morgen, met wat gebakken scampi’s erbij. Ik zie het al helemaal zitten!

Varkensgebraad met kruidige jus, witloof en puree.

Het Weight Watchersboek Gezond Gezin is echt al een bron van inspiratie geweest hier ten huize.

Donderdag liep ik in de Colruyt, en zag ik een mooi varkensgebraadje liggen. Varkensvlees, dat eten we hier eigenlijk niet vaak. Het is me vaak te droog, en te weinig smaakvol. Maar ik meende me wel te herinneren dat ik in dat boek verschillende gerechten met varkensvlees had gelezen, waarin dit gebraadje mooi tot zijn recht zou komen.

En jawel hoor, enig geblader leverde me ‘Varkensmignonettes met kruidige jus, tomaten en geprakte aardappelen’ op, op p. 277.

varkensgebraad

De tomaten heb ik vervangen door gestoofd witloof, en de geprakte aardappelen zijn puree geworden. Het vlees wordt toch apart bereid, dus je kan er alle kanten mee op. Ik heb het gebraadje ook in zijn geheel gelaten, en niet in mignonetten versneden, maar ik denk dat ik dat de volgende keer wél ga doen: het levert een veel mooier korstje op, vermoed ik!

Eigenlijk is het simpel, hoor: je rolt je vlees in wat bloem, vermengd met rozemarijn, tijm en salie, en achteraf maak je met de resterende bloem, wat melk en het aanbaksel een heerlijke dikke saus.

En de maaltijd in zijn geheel kost je 8 punten, nog meer dan genoeg over voor een zondagse eclair.

Appelflantaart

Op de Weight Watchers cursus in Doornzele hebben we de max van een coach. Niet alleen doet ze haar werk bijzonder goed, is het een vlotte en een sympathieke (en doet ze, hoewel ze maat 36-38 heeft, nog steeds dapper mee met ons), maar ze deelt ook geregeld recepten. Die ze dan trouwens vaak voor ons klaarmaakt en uitdeelt.

Wat ze onlangs meehad, was een appeltaart. Maat, zo lekker! Weinig calorieën, en bruikbaar voor iedereen. Ik had op vrijdag na de cursus al meteen een bak appels meegebracht, vol verwachting uitkijkend naar het recept in de mail.

appeltaart1

Ik heb het liefjes aan Marianne gevraagd, en ik mag het recept met jullie delen 🙂

Voor acht stukken, 3 pp per stuk.

* 150 gr bloem (gezeefd)
* ½ l magere melk
* ¼  zakje bakpoeder
* ½ zakje vanillesuiker
* 3 eieren
* 1 zakje WW vanille poeder (kan uiteraard ook gewoon vanillepoeder zijn, voor een halve liter)
* 3 eetl. candarel poederzoetstof  (of gewone suiker), of naar smaak. Hou er wel rekening mee hoe zoet je appels zijn.
* 750 gr appels
* naar smaak een vleugje kaneel

appeltaart2

* Leg bakpapier of bakvel in een hoge ronde taartvorm , of nog makkelijker in een siliconen-taartvorm.

* Schil de appels en snij ze in schijfjes .

* Mix de melk, flanpoeder, bakpoeder, vanillesuiker, bloem, eieren, kaneel en zoetstof samen tot een gladde massa (serieus vloeibaar).

* Leg de appels in de bakvorm (het is een dikke laag).

* Giet de deegmassa erover en bak ongeveer 1 uur (in de gaten houden ) in een voorverwarmde oven van 180° C.

* Laat afkoelen en laat opstijven in koelkast. Lauwwarm is ze ook superlekker !

appeltaart3

Macaroni met hesp en kaas

’t Is vandaag een zodanig voos weer, dat ik zin had in macaroni met hesp en kaas. De jongens zijn daar stapelzot van, dus dat kwam goed uit.

Alleen… De calorieën daarvan wil je eigenlijk niet weten. Maar toen begon ik na te denken, en heb eigenlijk twee keer hetzelfde gemaakt, simultaan.

Voor de jongens (voor 6 porties): een uitje stoven in een klein beetje boter, een serieuze klomp boter erbij en laten smelten, bloem erbij naar gevoel, en dan de saus maken met melk, bouillon en het kookvocht van een halve kilo champignons. Een halve zak gruyèrekaas, hamblokjes en de champignons erbij, afkruiden met peper en zout, en klaar. De doodgewone manier dus.

Voor mezelf heb ik het anders aangepakt. Ook een uitje, gestoofd in een koffielepel olijfolie. Een klein kluitje boter erbij laten smelten, en saus gemaakt met één eetlepel bloem, een scheutje melk, en vooral veel kookvocht van nog een halve kilo champignons en een half bouillonblokje. Daarin ging 100 gr light kaas, en twee doosjes kalkoenblokjes. Champignons erbij, Italiaanse kruiden, peper en zout, en klaar. Drie porties. Ik heb het niet uitgerekend qua WW punten, maar het zal in elk geval een pak minder zijn dan de versie voor de jongens. En eigenlij, feitelijk, quasi even lekker.

Op de foto onderaan mijn bord, bovenaan die van de jongens. Zeg nu zelf. Zie jij het verschil? (En de saus is redelijk bruin omdat de champignons zeer rijp waren.)

macaroni

Zoet en pittig paprikapannetje

paprika

Een simpel eenpansgerecht (je moet wel de rijst in een aparte pan koken, dat wel) uit dat nieuwe favoriete boekje ‘Uit de pan en wok’ van – hoe kan het ook anders? – Weight Watchers.

Ossenhaas, massa’s gele paprika, een lepel tomatenpuree, wat bouillon en appelsiensap, rijst, paprikapoeder en gehakte pistachenootjes: samen maakt dat een heerlijk gerecht, voor amper 7 pp per persoon. Heb ik al gezegd dat ik fan ben van dat nieuwe boekje? Het recept vind je op pagina 35, btw.

Pannetje met kalkoen en groenten

Nu ik dat nieuwe boekje heb (de uitleg daarover heb ik vorige zaterdag al geschreven) wilde ik dat goed gebruiken ook, en dus zocht ik zondag nog een recept dat makkelijk te maken was (Bart was ziek, vandaar) en dat de kinderen wel lekker gingen vinden.

Mijn oog viel op het Pannetje met kalkoen en groenten. Omdat er de dag voordien al kalkoen was, heb ik die maar vervangen door kip, maar voor de rest heb ik het recept voor een keertje nauwgezet gevolgd. Dik in orde, overigens, nog eentje voor het lijstje dus.

groentenpan

Wat zit erin? Voor vier personen: 400 gr champignons, 400 gr kipfilet, 1 gele paprika, 500 gr wortels, 800 gr aardappelen, peper, zout, olijfolie, 200 ml groentebouillon, 2 eetlepels bloem, 3 eetlepels lichte room, 1 eetlepel verse gehakte kruiden (lang leve de peterselie, basilicum en bieslook uit de tuin) en wat nootmuskaat.

Het resultaat mag er zijn, en heb ik dinsdag met plezier meegenomen naar school, met verschillende jaloerse blikken van collega’s tot gevolg. Oh ja, en voor de puntentellers: amper 8 pp per portie!

Aspergepannetje

Foodfotografie, da’s dus een job op zich. Nee, echt: dat is een specialisatie, waarbij het eten er ongelofelijk smakelijk uitziet, maar absoluut oneetbaar en totaal koud is geworden. Ze zitten er vaak op met haarlak en vernis en dat soort dingen.

Ik trek gewoon het eten zoals het op mijn keukentafel verschijnt, vlak voordat we het opeten. Zonder deftig licht of gelijk wat, en ik geef mezelf tien seconden want anders wordt het koud.

Dit gewoon om te zeggen dat dit geen goeie foto’s zijn, en dat ik dat ook wel besef. Ik ben dan ook geen fotograaf.

BUG_85261_UitDePanEnWok_104Soit, dit gezegd zijnde: ik heb donderdag een nieuw boekje meegenomen uit de Weight Watchers cursus, Uit de pan en wok. Enfin, nieuw kan je het bezwaarlijk noemen: het was afgeprijsd naar 4,95 euro, omdat het uit het gamma verdwijnt en plaats maakt voor nieuwe dingen. Maar het is dus wel een aanrader.

Het staat vol met eenpansgerechten (wat overigens met een korrel zout te nemen valt, want vaak moet je dingen apart nog koken, maar het eindigt wel in één pan, da’s waar) en wokgerechten.

Deze middag heb ik van pagina 15 het aspergepannetje gemaakt, wat u wellicht al kon raden uit de titel :-p En ja, het werd goed bevonden door man en kroost.

aspergepannetje

Ik heb wel, zoals altijd, het recept naar mijn hand gezet, gewoon omdat ik weet dat kinderen niet altijd even zot zijn van asperges, en dat soort dingen. Er zit dus 300 gr. groene asperges (diepvries) in, een stevige koolrabi (eerste keer dat ik dat gebruikt heb, ik kende het zelfs niet), een beetje olie, 400 gr kalkoenfilet, een zakje hollandaisesaus (gewone, in plaats van twee zakjes Weight Watchers, want ik had die niet in huis), een koffielepel honing, een scheut citroensap, en uiteraard peper en zout. En tagliatelle, dat ook nog. 8 propunten per persoon, vier porties.

En ja, ik mocht het op het lijstje van ‘voor herhaling vatbare recepten’ zetten van de jongens. Het boekje was nu dus al zijn geld waard, en er staan er nog negenendertig in.

Tajine van kalkoen met wortelen en gekonfijte citroen

tajine

Alleen hadden ze in de Delhaize geen gekonfijte citroen, en had ik geen zin om ernaar op zoek te gaan in een of andere Turkse winkel.

De tajine was nochtans bijzonder lekker: kalkoenpoten, met wortelen, sjalot, knoflook, olijfolie, dadels, ras el hanout, peterselie en koriander. Kan niet slecht zijn, nietwaar?

Het recept vind je op p. 234 van “In lijn met je leven” van Weight Watchers, en levert je zonder rijst of couscous 7 propunten per persoon op. Maar lekker, man!

Alleen een goeie tip: als je vlees van kalkoenpoten kan kopen dat al ontbeend en ontveld is: doen! Ik ben gvd meer dan een half uur bezig geweest om vier kalkoenpoten te ontdoen van vel, been, zenuwtjes en vet. Blah!