Acta Diurna de muliere ludenti
Garage TV heeft een Best of 2007 gepubliceerd.
Moet eens gaan kijken naar de nummer drie bij ‘Schattigste kindjes’ en de nummer twee bij “Schattigste baby’s”.
En ja, ik weet dat Garage TV nog lang geen YouTube is, en dat er nog niet zoveel bestanden zijn, maar laat me nu toch eens trots wezen zeg :-p
Van uwen besten maat moet ge het hebben :-p
Ik krijg van alle kanten complimentjes op mijnen nieuwen look, ga ik vrijdagmiddag met mijne maat eten.
– “Zeg, waarom hebt gij eigenlijk uwen bril geditcht?”
– “Euh, vindt gij het beter mét bril misschien?”
– “Ja, echt wel! En dan dat brave kapsel…” (rolt met ogen)
– “Euhhhh…”
– “Awel, kent ge Charlotte uit Kiekeboe? ‘Nuf said…”
Ah bon. Ik vertel dat ’s avonds aan Bart, en diens droge commentaar is:
“Ach ja, ge zult zo misschien vrouwelijker zijn en minder op nen homo trekken zeker?”
Waarmee voor hem de kous af was, ik in de lach schoot, en opnieuw vrede had met de nieuwe stijl :-p
Kijk ze, gewoon omdat ik zo trots ben op mijn ventjes 🙂
Vorige jaren had ik geopteerd voor een Latijns gedicht. Eventjes ging ik me weer bijna laten verleiden, door Horatius ditmaal, maar toen dacht ik plots aan één van mijn andere favoriete gedichten (goh, ik heb er nog wel een pak die in aanmerking komen hoor, daar niet van), van een Nederlandstalige dichter. Een gedicht waar ik telkens opnieuw stil van word, om eerlijk te zijn. Hans Andreus, ik ben je dankbaar voor dit gedicht.
Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind,
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad,
hoe lief ik je had.
Maar zeg het aan geen mens.
Ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven
dat alleen maar een man alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.
Van de dingen die ik vandaag had moeten/willen doen, zijn er me toch een paar gelukt. De rest van de badkamer zal voor zaterdag zijn, aangezien ik die heb kunnen vrijmaken (al heb ik al één ding opgehangen).
– twee machines was draaien en vier manden was opvouwen
– stapel toetskes en taken verbeteren
– een regeling uitdokteren voor klastoneeltjes
– koken en Wolf afhalen van school en dergelijke vaste woensdagtaken
– het blog van mijn rollenspelgroep updaten, want morgen is er weer game
– een stapel facturen maken (nog niet allemaal, maar toch voldoende voor nu)
– nog een uurtje schilderen in de badkamer, dan is dat klaar
– haken en kapstokken en handdoekhangers ophangen in de badkamer (met boormachine en zo)
– hondendrollen in de tuin opruimen, want het gaat donderdag/vrijdag misschien sneeuwen en dan is dat niet zo prettig om rond te lopen.
– brood halen of bakken: compleet vergeten, zijn sandwichen uit de vriezer geworden :-/
Dingen die ik vandaag zou moeten/willen doen (niet in specifieke volgorde):
– twee machines was draaien en vier manden was opvouwen
– stapel toetskes en taken verbeteren
– een regeling uitdokteren voor klastoneeltjes
– koken en Wolf afhalen van school en dergelijke vaste woensdagtaken
– het blog van mijn rollenspelgroep updaten, want morgen is er weer game
– een stapel facturen maken
– nog een uurtje schilderen in de badkamer, dan is dat klaar
– haken en kapstokken en handdoekhangers ophangen in de badkamer – met boormachine en zo
– hondendrollen in de tuin opruimen, want het gaat donderdag/vrijdag misschien sneeuwen en dan is dat niet zo prettig om rond te lopen.
– brood halen of bakken
Meh. Mijn dag gaat weer te kort zijn, ik voel het nu al.
Mijn huisgenoten zijn eigenlijk toch echt wel lief…
Maandagavond, toen ik Wolfje en Kobe had opgehaald, voelde ik me niet zo schitterend. Ik zat dus eventjes voor me uit te staren op de rand van de zetel, toen Wolf naast me kwam staan.
– Wat is er, mama?
– Ik voel me niet zo lekker, liefje.
Waarop hij me met grote ernstige ogen aankeek, en zei:
– Dan zal ik jou een beetje beter maken, mama.
En prompt begon hij met zijn ene kleine handje mijn nek te masseren, terwijl hij intussen rustig verder naar televisie keek.
En gisteren dan: ik lag in de zetel naar een film te kijken, onder een dekentje want ik had het echt koud, en de baby was in mijn armen in slaap gevallen, zodat ik niet echt veel kon verroeren. Toen Bart heel lief kwam vragen of hij iets voor me kon doen, vroeg ik hem dankbaar een warme melk met honing, kwestie van op te warmen.
Iets later kreeg ik een grote kom hete melk in mijn handen, mét honing, en een dikke schuimlaag. De lieverd had de melk zelfs speciaal opgeschuimd voor me 🙂
Ik heb nog veel werk vandaag. En die dag is niet bepaald schitterend begonnen.
Slecht geslapen, pijnlijke rug, en geen goesting om op te staan. Uiteindelijk toch in de badkamer gestommeld met de baby, en aangezien ik vandaag niet op school moet werken, dacht ik van eventueel nog eventjes terug te kruipen, zodra ik voor iedereen de juiste kleren had voorzien, en de baby alweer sliep. Niet dus.
Kobe lag vrolijk snottig te wezen op zijn ververskussen in de badkamer, en net toen ik zijn billetjes netjes had schoongewreven en een dikke laag creme had aangebracht, begon hij enthousiast in het rond te sproeien. Onder andere op ondergetekende, die dan maar meteen besloot om dat slaapkleed uit te trekken en toch maar kleren aan te doen. Nattigheid opgekuist, baby schoongewreven, en net toen ik mijn vinger in de billetjescreme dopte, begon hij opnieuw. Gelukkig niet op mij deze keer, maar ik kon wel herbeginnen met kuisen. Deze keer was hij zelf ook compleet nat, dus dan maar alle kleren opnieuw uitgetrokken, een lekker warm washandje bovengehaald, en hem gewassen. Hij vond het precies wel leuk, want nog voor ik hem kon afdrogen, begon hij met een grote kraai van plezier voor de derde keer te plassen. Argh!
Derde keer goede keer, gelukkig: gewassen, afgedroogd, en snelsnel zijn pamper aangedaan. Die hij een kwartier later trouwens alweer had gevuld, op zo’n manier dat er opnieuw een washandje is aan te pas gekomen. Joepie.
En toen had de kat, die blijkbaar vannacht per ongeluk hier in de living opgesloten zat, nog in de papierdoos onder mijn bureau gekakt.
Wolf daarnet, op de trap naar boven, richting bed:
“Stt, mama, onze twee kindjes slapen!”
Ik kijk hem niet-begrijpend aan: ‘Kobe slaapt, maar jij toch nog niet?’
Ongeduldige blik: ‘Maar mama, ik bedoel wel papa hé! Hij is ook een kindje!’
Mja, dat komt ervan als papa in de zetel in slaap valt :-p
Blijkbaar ben ik toch meer geek dan gedacht.
Toen ik daarnet de wiki van het Girl Geek Dinner bekeek (waar ik, jawel, naartoe ga met mijn ventje), zag ik ook dat er verschillende sponsors waren, waarbij er twee een goody bag schenken.
Bij de Flair dacht ik ‘meh’, maar bij Microsoft dacht ik effectief ‘Yay!’
En toen maakte ik me de bedenking dat ik blijkbaar toch wel geekier ben dan gedacht. Hmpff.