Deurlijsten

Hmpf. Dikke hmpf zelfs.

Ik heb nog altijd een klusjeslijst liggen die langer is dan mijn scherm, helaas. En ik lig er eigenlijk niet echt wakker van :-p

Een van de dingen die al lang op mijn systeem werkten, was de vuile ex-witte muur in onze hal, waar de hond altijd ging tegen liggen. Aangezien de hond nu toch al een tijdje weg is, heb ik gisteren die muur herschilderd, en meteen ook alle andere vuile plekjes op de muur in de gang. En aangezien ik toch bezig was, heb ik maar meteen de hele woonkamer ook geretoucheerd, zodat alles weer smetteloos wit is, of toch voor eventjes.

De deurlijsten of chambrans in de gang zijn in het paars, maar de verf hecht niet erg goed. Ik had de lijsten destijds gewoon afgewassen, maar niet opgeschuurd, en laat dat nu net het belangrijkste zijn (wist mijn schilder me te vertellen). Er waren overal van die kleine stukje verf af, van die witte plekjes, en ik ging dus rap ne keer eventjes die plekjes gaan opschuren en daarna herverven.

Ja mijne goeien! Ik begin vrolijk te schuren, komt toch wel niet alle verf meteen mee zeker! Ik weet zeker, als ik alles wil opschuren, mag ik meteen gewoon compleet van nul herbeginnen. Soit, er zal niet veel anders opzitten zeker? Oordeel zelf maar.

deurlijst1 deurlijst2

Project

Nu de kamer van Mereltje in orde staat, heb ik weer een nieuw project nodig. Met dat kleine handenbindertje van me kan ik niet veel doen, maar als Bart thuis is, scheelt dat toch weer.

Ik ben dus begonnen aan de zolder. Onze zolder is een échte zolder: koud, stikdonker, vuil en stoffig. En vooral volgestapeld met rommel, oude cursussen, en vooral dozen. Véél dozen. Van alle mogelijke apparaten die een garantie hebben van twee jaar, en waarvan je dus de verpakking dient bij te houden. Alleen geraakt die doos dan wel op zolder, maar nooit meer weg. Zodoende heb ik net een doos de trap afgekegeld van een oude Alienware laptop uit 1995. Jawel. Goed bezig dus.

Ik weet weer wat gedaan de komende weken. Te beginnen met bijkomend licht te installeren, want ik zie daar dus echt geen knijt met zo één klein spaarlampje.

Merels kamer

Merels kamertje is eindelijk afgeraakt. Haar bedje staat er nog niet, omdat we dat nog nodig hebben in ons kamer. Het grote logeerbed heb ik dan wel weer laten staan, er is plaats genoeg en het kan maar handig zijn.

Ik ben er wel tevreden van, ja. Merel zelf kijkt in elk geval met grote ogen naar de tekening 🙂

kamer3

kamer1

kamer2

Voorhavenlaan 31

Jawel, dat is sinds vandaag het nieuwe adres van Netlash, Bart zijn bedrijf (en meteen ook van Talking Heads, Barts tweede bedrijf).

Het heeft wat voeten in de aarde gehad, en vooral ook een hoop stress opgeleverd. Bart heeft het kantoor zo’n half jaar geleden gekocht, samen met zijn broer, en toen was het casco. Dank zij de onvermoeibare inzet van onder andere Barts compagnon Dirk is alles (nu ja, op een aantal details na) net op tijd klaar geraakt. En vandaag was dus de grote verhuis. Alle 27 medewerkers hebben nu hun eigen bureau met werkende computer, de lounge is klaar, de keuken staat er, en alles ziet er schitterend uit. Er is ruimte, er is licht, er is lucht. Oef!

nCube bureau's

nCube lounge

Ik ben vandaag ook de hele dag gaan helpen ginder: dozen uitpakken, archief opstellen, de nieuwe glazen en kopjes afwassen, en dat soort onzin. En boodschappen doen voor de receptie ’s avonds. Die was trouwens ook dik in orde. Ik heb rondgelopen met champagne, hapjes, heb staan kletsen, ben mijn jongens gaan halen, heb Merel gevoed… Dat soort dingen zorgden ervoor dat ik blij was dat ik tegen half negen in de zetel lag, voetjes gestrekt. Oef!

Maar het kantoor mag er zijn. Meer dan dat. Meer foto’s volgen nog wel, deze zijn van de nog niet afgewerkte toestand.

Tekening

Ik vond de tekening die Stephen van Netlash voor Merels kaartje ontworpen heeft, zó leuk, dat ik ze op haar kamermuur wilde. Ik heb dus, nog voor ze geboren werd, een beamer van kantoor geleend, en de tekening op de muur gezet in potlood. Daarna ben ik ze stap voor stap, kleur per kleur gaan inkleuren.
De geboorte kwam er een beetje tussen, maar zaterdag ben ik toch een aantal kleine verfpotjes gaan halen, en gisteren en vandaag heb ik ze dus afgewerkt. De kleuren waren een beetje een gok, en er is ook een potje rode plakkaatverf van de jongens onder gemengd, maar het resultaat is best ok, vind ik.

Kijk zelf maar. De foto’s zijn niet ideaal, wegens nogal donker. Ik heb ze systematisch na elk kleur genomen.

tekening1

tekening2

tekening3

tekening4

tekening5

tekening6

tekening7

Hier ontbreken alleen nog de nerven van de blaadjes, maar daarvoor moet ik eerst een khakigroen vinden.

Ik heb een klink!

En daar ben ik ongelofelijk blij mee!

Laat me even uitleggen. Mijn bureau is gesitueerd in een kleine veranda die aan de living is aangebouwd, gelukkig aan de noordkant. De vorige eigenaar had die erbij gezet om een eigen bureau te hebben. Met de verbouwingen van vorige zomer is het een geïntegreerd stuk van de woonkamer geworden, door het verwijderen van het tussenraam. Ik zit hier nu prinsheerlijk, zeker nu ook alle ramen zijn vervangen door hoogrendementsglas. Alleen moest het laatste stuk nog gedaan worden: bij de vervanging van de ramen bleek één glas gebroken te zijn, en één glas te weinig besteld.

Maar vooral: er is een smalle buitendeur aan die veranda, naar mijn kleine tuintje. Toen we hier net woonden, is het klinkje daarvan kapot gegaan. Met veel moeite heb ik kunnen achterhalen wie de veranda had gezet, een of andere obscure firma uit Eeklo. Ik mocht bellen naar die mensen wat ik wilde, ze beloofden dat ze eens langs gingen komen om dat te bekijken, maar uiteraard zag ik nooit iemand. Ik heb heel wat andere firma’s gecontacteerd, maar blijkbaar was het een systeem dat ze niet kenden. En dus zat ik hier met een deur die niet meer sloot, een buitendeur dan nog. Fijn.

Na vijf jaar is er eindelijk iemand van die ene firma langsgekomen, en die heeft het kapotte klinkje gedemonteerd, zodat ik met een schroevendraaier of iets dergelijks het deurtje kon openen of sluiten. Een hele verbetering dus, ware het niet dat ik nu met een gat in die deur zat. In de winter probeerde ik dat af te plakken, maar de deur werd wel degelijk geregeld gebruikt. Die firma heb ik trouwens nooit meer teruggezien.

En nu, dankzij Wolfaert, heb ik weer een klink! Die mens vond dat dat niet kon zijn, heeft nu eenmaal veranda’s als zijn specialiteit, en maakte er dus een zaak van om een klink te vinden die paste. Hij heeft er serieus naar moeten zoeken, zei hij, en het is niet de meest elegante klink ooit, maar ze werkt! Vandaag zijn ze namelijk de ontbrekende ramen komen vervangen, en de klink komen installeren. De tuimelfunctie van het raam is weggevallen, maar da’s het minste. Maar nu kan ik de poes zonder meer binnenlaten, hout halen zonder kunstgrepen met briefopeners, en gewoon de deur sluiten!

Want ik heb een klink! Na tien jaar! Een klink! Yay!

Babyborrel?

Vandaag was het eigenlijk de bedoeling om naar de babyborrel van mijn nicht te gaan: ze heeft een pracht van een tweede dochtertje Hannah.

Alleen… ik dacht dat ik al lang bevallen ging zijn, maar met die dikke buik zie ik het niet zo goed zitten. Denderleeuw is een eindje, en stel dat dan net mijn water breekt, dan moeten we nog terug naar huis, gerief pakken voor de jongens, die uitbesteden enz. enz. Liever niet dus. Kobe was trouwens ook bijzonder moe, wat lastig, en ik heb hem dan maar in bed gestoken, en de borrel afgezegd. Jammer, maar helaas.

De tijd hebben we niet verloren laten gaan: Bart en ik hebben verdergewerkt aan de babykamer, en ook Wolf heeft ijverig meegeholpen. Het resultaat is dat alle muren netjes twee lagen hebben gekregen, zodat er nog enkel een afwerkingslaag moet komen op plafond en twee van de drie muren. Goed opgeschoten dus!

Hopelijk komt dat laatste laagje snel, dat ik de kamer kan afwerken, kuisen, opruimen en vooral inrichten, zodat het echt een kleine-meisjeskamer wordt 🙂

Kinderkamer

Nee, de kinderkamer voor ons meisje is nog helemaal niet klaar. Ik had dat gepland in de zomervakantie, maar toen voelde ik me zo vreselijk slecht dat dat helemaal niet lukte. En eigenlijk zit er geen haast achter: de eerste zes maanden slaapt ze toch bij ons op de kamer.

Ze krijgt haar eigen kamer, aangezien de twee jongens samen op één grote kamer slapen. Later passen we eventueel de “loft” boven wel aan, als er vraag is naar elk een eigen kamer. Maar voorlopig kan het dus wel. In juli had ik al een grote bijkomende kast gekocht in de Ikea, en die was begin augustus zelfs al geïnstalleerd op onze eigen slaapkamer, met de nodige moeite weliswaar. Zij heeft dus nu een grote dubbele kleerkast ter harer beschikking, die intussen al vol staat met dozen kleding die ik links en rechts gekregen heb. Massa’s.

Die kamer was vroeger de logeerkamer, en het grote logeerbed blijft er voorlopig staan, er is plaats genoeg. In 2004 hebben mijn ma en ik ze feloranje geschilderd, met Indische accenten, omdat de zon er nooit rechtstreeks inzit. Toen zag ze er zo uit.

Logeerkamer bed

Iets later is dan Wolf naar daar verhuisd, en dacht ik dat een tweede kind nooit ging lukken, zodat de grootste kamer vrij neutraal is geschilderd, en ik daar wellicht een bureau ging maken.

Toen Kobe dan geboren werd in 2007, zijn ze samen naar die grote kamer verhuisd, en werd de oranje kamer weer een volbloed logeer- en rommelkamer, waar ook onze grote kleerkast stond. Tot nu dus.

De kast blijft, het grote bed blijft (nog zo gemakkelijk voor als ze lastig is, dan kan ik daar gaan slapen met haar), maar alles wordt wel herschilderd. Ik heb nog massa’s quasi witte verf van in de living staan (ze moeten zich daar toch ergens misrekend hebben), en ik heb die gisteren allemaal boven gehaald. De hele kamer wordt dus wit, behalve één paarse muur, en op de grootste muur komt de tekening van haar geboortekaartje, ook in paarstinten. Verder zie ik dan nog wel hoe ik de rest zal aankleden.

En is het deze week niet klaar, dan is het voor na de geboorte. Tijd genoeg.

Interieur 2010

Ik wilde er nog eens een dagje op uit met mijn ma. Oorspronkelijk was het idee om naar Antwerpen te gaan, om die rode laarsjes te halen, maar 1. ze hebben ze niet in die winkel op de Meir, en 2. aangezien ik olifantenpoten heb, is het niet het ideale moment om schoenen te kopen.

En toen dacht ik aan Interieur 2010, de interieurbeurs in Kortrijk. Het was eeuwen geleden dat ik er nog geweest was, en mijn ma zag het ook onmiddellijk zitten. Toen Annick dan ook nog een mailtje stuurde met de vraag of ze eens gezellig mocht langskomen voor een babbel en een koffie, maar het voorstel om mee te gaan ook dik in orde vond, was het meteen geregeld. Rond tien uur stond Annick hier, tegen half elf waren we bij mijn ma, en iets na elven stonden we aan de expo in Kortrijk.

We hebben, tot ons aller grote verbazing, alle hallen kunnen doorlopen. Sommige dingen interesseerden ons aan geen kanten, bij andere bleven we al wat langer staan. In het restaurant (je hebt er alle soorten eten, van broodjes tot zelfbediening tot een heus restaurant) heb ik heerlijke everzwijnenfilet gegeten, en in de namiddag hielden we ook nog een koffiepauze met taart. Op die manier kon ik het met mijn gewaggel best volhouden.

Ik heb er ook de max van een zetel gezien bij Leolux, enfin, zo’n loungeding om languit op te liggen, of op te zitten, of… In het felrood dan nog, hij zou perfect in ons interieur passen.

zetel2

zetel1

Alleen de prijs is ernaar natuurlijk, en bij thuiskomst vond Bart dan ook dat het nog te vroeg is voor dat soort dingen, met jonge kinderen en al. Maar toch…

Ik kan maar dromen zeker?

Al bij al wel een hele fijne dag gehad. Bedankt ma en Annick!

Lijstje zomer 2010 ter

Dat er niet veel van gekomen is, zo met ziek te zijn en al. Ach ja. Het meeste kan nog wel weer een jaartje wachten :-p

* los schilderwerk:
– deur beneden in de gang schilderen
– zolderluik schilderen
raamkozijnen aan de buitenkant herschilderen (gelijkvloers heeft schoonpa al gedaan)
– achterdeur beitsen
– muur boven de nieuwe voordeur in orde zetten en schilderen
gang retoucheren
– raam in ‘loft’ retoucheren

* living:
– mierengaatje opsporen en  opnieuw in orde zetten, is blijkbaar niet ok
– verf hier en daar retoucheren, vooral de witte.

* badkamer:
– gedicht uitsnijden in matteerfilm
– deurstop installeren
kapotte lampjes vervangen
– douchestang boven bad ophangen

* garage
– nieuwe grondwaterpomp laten aanrukken en installeren
ontbrekende tegels zoeken en plaatsen

* jongenskamer
kussens maken met de overschot van de gordijnstof (2 gemaakt)
kinderstoeltjes renoveren
– manier bedenken voor zonnewering voor de kleine veranda
rolluikriem vervangen

* nieuwe berging
– foutieve zaagsnede (foutje van mijn pa!) in de deur opvullen en schilderen
afdichtlatje van de laminaat installeren (het is afgezaagd, maar moet nog vernist worden)
– beschadigde verf op deur retoucheren
– ontbrekende stukje behang hangen

* tuinwerk

– hout opnieuw verleggen naar houtkot dat nu opnieuw houtkot is
– tuinhuis opruimen
– losgekomen naad van zonnescherm repareren
– hibiscusstruik verplanten (in de herfst)
– hout verzagen en stapelen
– tuinhuis herbeitsen
klimop achteraan tackelen

* diversen

halletje en vestiaire uitmesten
berging grondig opkuisen
– hoop ongebruikte spullen op Ebay verkopen
– kaders in loft ophangen
– afgebreide pull afwerken
– 8mm filmpjes en trouwvideo laten digitaliseren voor ze kapot gaan.
– crème brûlée leren maken
– foto’s bestellen, in kadertjes steken en ophangen
– klamboe repareren
echtgenoot graag zien (dit heeft Bart toegevoegd en doorstreept, ik zie het eerder als een work in progress)
mozaiek herbeginnen en afwerken
– houten overgangslatje installeren boven aan de trap
– zolder opruimen en lege dozen uitkuisen
– slot van tuinhuis repareren
– Wolfs parapluutje repareren
7 5 3 broeken inleggen
– garage opruimen
leeg aquarium verhuizen
kat laten steriliseren gepland voor dinsdag
– naaiwerk allerhande
auto uitstofzuigen en kuisen aan de binnenkant
keuken herbehangen (papier is er al de helft af, het nieuwe ligt te wachten)
– drie schuiven van bureau en kast herstellen