Kip met (wok)groenten in piada sfogliata

Vooraleer u vraagt ‘Wat is in hemelsnaam piada sfogliata?’ (ik hoorde het u denken tot hier): het is Italiaans plat brood, dat je best nog eens bakt in de pan of onder de grill van de oven legt, en trekt nogal sterk op dürüm, alleen ietsje dikker. Het was net Italiaanse week in de Aldi, en ik had er een pakje van mee, maar ik vermoed dat je het wel op andere plaatsen kan krijgen ook, of zelf maken.

Soit, ik heb dus zelf een ‘recept’ gemaakt, Weight Watchers style, kwestie van mijn dieet geen oneer aan te doen. Je kan alle ingrediënten gerust wijzigen qua hoeveelheid, en een piada per persoon nemen, maar ik had met een half meer dan genoeg.

Nodig voor vier personen:

– kipfilet in blokjes
– 1 eetlepel olijfolie
– 1 ui
– zakje wokgroenten, of andere groenten naar keuze. Ik had een zakje (wegens de wokgroenten op) broccoli-bloemkool-wortel genomen, met een bokaaltje sojascheuten erbij.
– 1 eetlepel sojasaus
– 1 eetlepel oestersaus
– 2 piade sfogliate
– peper en zout, en andere kruiden naar smaak

Werkwijze:

– fruit de gesnipperde ui in een wokpan of diepe pan, in een eetlepel olijfolie
– voeg er de kippenblokjes bij, en bak goudbruin
– kook intussen de broccoli, bloemkool en wortel beetgaar. Wokgroenten hoef je niet te koken
– laat de groenten uitlekken, en voeg ze met de sojascheuten bij de kip. Wokgroenten kieper je nu ook gewoon bij de kip. Laat alles al roerend even meebakken
– voeg sojasaus en oestersaus toe, en laat grondig opwarmen. Kruid naar smaak
– leg de piade onder de hete grill, tot het brood warm en knapperig is

Leg het brood op een bord, beleg de helft met een goeie laag van het groentemengsel, en vouw dicht. Snij in twee, en hap er voorzichtig in boven een bord, want de groente durft eruit vallen, stijl dürüm.

Smakelijk!

(en wil je het gerecht met de WW Propoints erbij, kijk dan op dieet-volgen.be)

Tovenaar

Wolf vertrekt morgen op kamp. Het zal de allereerste keer zijn dat hij ergens anders slaapt, zonder een van ons of van de familie in zijn buurt. Ik ben alvast benieuwd.

Het kampthema is magie, en er werd gevraagd om iets van tovenaarskleren mee te nemen. Ik heb een gigantische hoop kostuums, maar niks in Wolfs maat, en weinig voor een tovenaar. Vrijdag ben ik dan maar om nachtblauwe stof gegaan, drie euro voor een meter stof van 1.50m. Lang leve de Sleepstraat 🙂

Vandaag heb ik dan een ‘kleedje’ in elkaar genaaid voor Wolf. Niks speciaals, gewoon recht, met twee rechte mouwen. Voor verkleedkledij kan dat allemaal :-p Ik vond helaas mijn spuitbus zilververf niet meer, zodat we naar Mariakerke gereden zijn, naar de hobbywinkel, om zilveren textielverf en zilveren satijnlint, bij gebrek aan zilveren biaislint. Ik had daar nog nooit mee gewerkt, maar het viel best wel mee om de halsuitsnijding van een biesje te voorzien. Zoals gezegd, voor verkleedkleren steekt het niet zo nauw. En toen wilde ik de sterren en manen, die ik al uitgeknipt had, op het kleedje sjabloneren. En was het potje zilververf compleet, maar dan ook compleet onvindbaar. Ik heb mijn hele auto uitgekamd, ik ben zelfs met de fiets naar de parking van de Delhaize en naar de crèche gereden om te zien of het niet toevallig uit de auto was gevallen, maar nee hoor: verschwunden. Sa (de Rombautsterm om iets aan te duiden waar je niet meer naar hoeft te zoeken, dat beyound all hope is).

Ik heb dan maar grijze muurverf genomen, nog een chance dat dat hier stond. En al bij al vind ik het resultaat best geslaagd. Zilver was mooier geweest, maar bon.

tovenaarskleed

Edit: net toen we gingen vertrekken naar het station, en de jassen namen, hing ik nog snel een versgekocht pyamaatje weg. Het hing aan een haakje aan de trap, en daarachter… Jawel, stond het potje zilververf. Uiteraard.

Kipfilet met vruchten en paprika

Die Weight Watchersrecepten, daar zitten dus soms ongelofelijk lekkere dingen bij.

Neem nu dit:

kipfiletvruchtenpaprika

520 g kipfilet, 1 paprika, 4 koffielepels olie, 20 g maïzena, 1 teentje knoflook, 200 g ananas, 200 g lychees, 2 eetlepels ketjap, 200 ml bouillon.

Als je er dan nog rijst bij kookt, krijg je een heerlijk gerecht. Het exacte recept mag ik eigenlijk niet doorgeven, daar moet je de kookboeken van de WW voor hebben :-p

Bananenmuffins!

Eerder vandaag zag ik bij Elke (@welkelke) een heerlijk postje staan. Heerlijk, in de zin dat het water me in de mond liep bij het zien van de foto van de bananenmuffins. Mmmm. En laat ik toch wel nog drie bananen liggen hebben die op moeten, zeker?

muffins

Toen ik thuis kwam met de jongens, hebben Kobe en ik die muffins gemaakt. Moeilijk is het niet, en amper vijf minuten werk. Ik heb ze wel in twee keer moeten bakken, want er is deeg voor twaalf muffins, en ik heb maar een bakvorm voor zes. Niet dat dat erg was, want zo kwamen we op het idee om er de tweede keer chocoladestukjes en rozijnen door te roeren. Succes!

Geef toe, ze zien er lekker uit, he!

Rijstpap met aardbeien

Voor wie zijn kinderen graag een (redelijk) gezond dessert voorzet, dat rap gemaakt en wreed lekker is: rijstpap met aardbeien! De mijne zijn er in elk geval zot van, en mijn tabletoproleplaygroep in elk geval ook 🙂

Je snijdt gewoon verse aardbeien in kleine stukjes en verdeelt die over een aantal kommetjes. Daarop giet je versgemaakte rijstpap, waaraan je extra melk en wat vanillepudding hebt toegevoegd.

Als je niet weet hoe dat moet: je kookt 125 gr. rijstpaprijst in een liter melk gedurende een veertigtal minuten op een zacht vuurtje  (af en toe omroeren, zodat er niks aan de bodem blijft plakken, en je proeft gewoon af en toe om te zien of je rijst al gaar is). Als de rijst gaar is, voeg je naar smaak een paar lepels kristalsuiker toe. Daarna los je twee grote eetlepels puddingpoeder op in een kommetje melk, en giet dat bij de zacht kokende rijstpap. Je laat alles dan nog een minuut doorkoken terwijl je roert, zodat het niet aanbrandt. Alles moet nu mooi ingedikt zijn.

Nadat je de rijstpap over de aardbeien hebt gegoten (of geschept), zet je de kommetjes in de ijskast. Werk voor het opdienen af met een halve kleine aardbei.

Smakelijk!

Apothekerslunch

Mijn favoriete apotheker, ook wel vriendin Delphine genoemd (niet te verwarren met schoonzus Delphine), of de mama van Marthe (Wolfs vriendinnetje), of die stoute muile van achter den hoek (dixit mijn ma) voelde zich vandaag een beetje verloren, het dutske. Vandaag is haar jongste, Briek, namelijk voor het eerst naar school. En heeft ze dus voor het eerst in zeven jaar het kot voor zich alleen op een gewone werk/schooldag. Bevreemdend, vermoed ik.

Ze vertelde het in elk geval toen ik deze voormiddag binnenwaaide om melk voor Merel te kopen. Ze ging dan maar op haar eentje ’s middags boterhammen eten, zei ze. Waarop ik haar prompt uitnodigde om dan maar hier iets te komen eten. Aangezien de examens begonnen zijn vandaag, en ik nog geen examens moet afnemen, ben ik namelijk ook thuis. Zeer enthousiast ging ze op het aanbod in: ze ging tegen half een aan mijn deur staan.

En toen was ik druk bezig met vanalles en nog wat, stelde ik nog een laatste examen op, zette puntenprogramma’s en dergelijke klaar, en was het plots kwart voor twaalf. En moest ik nog naar de winkel en beginnen koken en al. Wat voor een half uur vertraging zorgde, en een dito aperitief :-p

Er werd gretig gesmikkeld van de groentetaart (recept van de Colruyt, ik zet het hier ooit wel eens), er werd vooral honderduit gekletst (geef je nog eens die info over Hoeve Lootens, Delphine?) en er werd zelfs een praline verorberd als dessert.

En toen moest ze zich nog haasten om op tijd te zijn om de apotheek weer open te doen.

En zat ik hier met een grote grijns, na een fijne middag, verder te werken.

Vanillewafels

wafels

Ik ging deze voormiddag vanillewafels bakken, naar een recept dat ik gezien heb op VT4 bij Goe Gebakken. En toen moest Merel extra in bad en kwam de hondenwandelaar uitgebreid verslag doen over hoe Catullus het had gesteld (Prima, trouwens, alles is dik in orde) en was er plots niet genoeg tijd meer, al stond al mijn gerief al klaar en was de vanilleboter al gemengd. Ik heb alles dan maar weer in de ijskast gezet, en ben met de kinderen naar mijn ma vertrokken.

Daar hebben we een heerlijke middag en namiddag gespendeerd (sleutelwoorden: zon en zandbak) en hebben nog een bezoekje aan mijn grootmoeder gebracht. Thuisgekomen heb ik twee zwarte zandmuizen in de douche gestoken, alvorens buiten te eten en hen in bed te stoppen.

En toen stond mijn deeg daar nog, en moest ik toch nog gans de keuken opruimen, afwas doen, machine uitlegen en opnieuw opvullen, en nog zo’n paar klusjes. Ideaal om tussendoor de vanillewafels te bakken, want die moeten telkens een drietal minuten bakken.

Maar ze zijn lekker, echt waar! Ideaal voor morgen, wanneer Gwen komt met de kinderen 🙂 Geef toe, ze zien er goed uit.

Zondags ontbijt

Op zondagmorgen eten we eigenlijk altijd versgebakken croissants en chocoladekoeken. Die moet je dan de avond voordien uit de diepvries halen en laten rijzen, en ’s morgens bakken. Heerlijk gewoon! Soms kookt Bart er een zachtgekookt eitje bij, om dan erin te doppen met reepjes wit brood 🙂 En heel heel af en toe, als ik appelsienen in huis heb en eraan denk, pers ik er fruitsap bij. Sowieso is er altijd chocomelk voorzien, en heerlijke koffie.

Vandaag hadden Wolf en ik zin om een dergelijk ontbijt te voorzien, vooral omdat papa ziek was/is. De jongens hebben het fruitsap geperst (toch een groot deel).

ontbijt1

ontbijt2

Koekjes

Als je oudste naar een verjaardagsfeestje is, de jongste slaapt, en je kleuter zich verveelt, wat kan je dan doen? Juist, koekjes bakken bijvoorbeeld. Ik had onlangs vormpjes in de Ikea gekocht, en bij deze moesten ze uitgeprobeerd worden.

Het deeg, een gewone zanddeeg, was niet echt een voltreffer wegens nogal plakkerig, maar het lukte wel. Kobe was vooral gigantisch trots op zijn lekkere koekjes.

koekies

koekie2

Speculoosbrood

Op zondagavond plegen wij al eens naar SOS Piet te kijken. Ik vind die mens zijn gezicht en doening best ontspannend, ge leert al ne keer iets bij, en er zitten lekkere dingen tussen. EN de kinderen vinden het megawijs om mee te tellen.

Een aantal weken geleden was er zo het speculoosbrood, en dat zag er bijzonder lekker uit. Ik heb het al eens gemaakt op kerstavond, maar toen waren er teveel speculooskruiden in, en smaakte het teveel door, zodat de kinderen het niet lekker vonden.

speculoosbrood

Nu heb ik het dus opnieuw gemaakt, en het ziet er deftig uit, nee? Het ruikt in elk geval ‘zot lekker’ (dixit mijn oudste).