Heks

Deze voormiddag ben ik richting Schoten gereden, gelukkig met de auto mét GPS van mijn ventje 🙂 Hij had hem die dag toch niet echt nodig, lief he! Ideekids organiseerde namelijk opnieuw een Hippe Heksen-kamp, en blijkbaar kan de schrijfster van het boek waarop het gebaseerd is, lang niet altijd.

Ik heb me verdorie nog mogen haasten, was bijna zonder diesel gevallen, maar was toch nog mooi op tijd. Blijkbaar waren de moni’s onder de indruk, want ze hebben het me allemaal wel een paar keer gezegd dat het zo overtuigend en goed was. LOL! Eén vroeg zelfs of ik echt zo’n heksendagboek had waarover ik had gesproken, en ik moest echt wel lachen.

Omdat ik op een paar kilometer zat van het Wijnegem Shopping Center, en omdat dat precies toch echt wel een begrip is, ben ik daarna naar ginder gereden. Ik heb er een zeer smakelijke croque Hawai verorberd, en ben daarna gaan rondlopen. Pff, dat is dus echt niks voor mij he. Ik heb een paar zwangerschapsbroeken gepast, maar blijkbaar mogen dikke mensen niet zwanger worden, want ik vond niks in mijn maat, helaas.

Ik ben – uiteraard- wel nog in een kinderwinkel binnengewaaid, waar er korting was tot 70%. Ik heb twee Tshirts voor Wolf mee, en drie stuks voor mijn kleine meid, jawel, van Grain de Blé. Geef toe, 23 euro voor alles samen, daar kan je het toch niet voor laten liggen? Een zeer meisjesachtig Tshirt, een prachtig gebreid vestje voor deze winter, en dan een omkeerbaar vestje voor volgende zomer 🙂

kleertjes4

Ik ging rond twee uur door, omdat ik nog eventjes wou thuis zijn, en om kwart voor vier aan de Voskenslaan wilde staan voor de “eindshow” van e kinderen hun kamp. Ja man! Dat was eventjes buiten de file op de Antwerpse ring gerekend! Ik heb nog serieus mogen doorrijden, want ik moest nog langs huis om de autostoelen op te halen!

Soit, de show net gehaald, mijn jongens trots hun ding zien doen, en dan naar huis gereden en moe in de zetel gevallen. Ik had dat eigenlijk wel voorzien, en dus waren er kant-en-klare vol-au-vent met frietjes voor ’s avonds.

Gevulde dag, dat wel, maar fijn 🙂

Meisjeskleren

In sommige opzichten ben ik toch een echte vrouw 🙂 Deze morgen heb ik namelijk de kinderen afgezet op kamp, en ben daarna (het lag quasi op mijn weg) even langsgegaan bij baby/kinderwinkel Bollebuik in Mariakerke. Die hebben altijd fantastische solden op de kleren: 30%, en vanaf 5 stuks 50%.

Al al die jaren heb ik genoegen moeten nemen met de jongenskleren, terwijl er voor de meisjes zoveel ongelofelijk leuke dingen zijn, niet alleen Tshirts en broeken, maar ook jurkjes en rokken, en frulletjes en bloemetjes enzoverder.

Ik heb me dus even laten gaan, en heb voor volgende zomer twee Tshirts, een vestje en twee zomerjurkjes meegenomen voor mijn kleine meid, allemaal van Mexx en P’tit Filou, iets wat ik anders te duur vind. Voor Wolf had ik ook nog een grijze Tshirt mee met een blauwe murene op. Alles samen heb ik voor de zes stuks 68 euro betaald, dat valt dus ongelofelijk goed mee 🙂

kleertjes1

kleertjes2

In de Delhaize kon ik dan weer niet weerstaan aan een warm paarsig kruippakje met een voddenkonijn bij, ook aan 50%. Man man man, dat kleine ding gaat me geld kosten!

kleertjes3

Maar geef toe: mooi he!

Fiets

Wolf was echt toe aan een nieuwe fiets, en omdat het merk Minerva me was aangeraden, had ik eens rondgekeken op die hun website, en was tot de constatatie gekomen dat er hier ietsje verder nóg een fietswinkel was waarvan ik het bestaan niet eens kende.

Het is uiteindelijk geen Minerva geworden, maar wel een stevige gele fiets, waar 30% korting op was omdat de kleur van het seizoen verandert (don’t ask).

Wolf is dolcontent natuurlijk, en ook al is de overgang tussen zijn piepkleine peuterfietsje en deze fiets nogal groot, het lukt perfect.

fiets1

fiets2

fiets3

Kids ID

(Ik krijg het al van de naam alleen al, maar dit terzijde.)

Aangezien we deze zomer naar Frankrijk gaan, moesten onze jongens een eigen identiteitskaart hebben, ofte een KidsID. Dat is niet zo evident, getuige het (hilarische) relaas van anderen. Mijn IDkaart was trouwens ook aan vervanging toe, dus dat kon dan in een moeite door.

Wij dus met ons drietjes deze morgen naar de fotograaf hier in Wondelgem. Dure vogel, zeg: 11 euro voor vier fotootjes (gelukkig wel digitale), dus in totaal 33 euro. Hmpf. De foto van Kobe is niet ideaal, maar hij wilde maar niet stoppen met rare gezichten te trekken, of toch op zijn minst op zijn lippen te bijten of een rare mond op te zetten, iets wat hij eigenlijk nogal vaak doet. Soit, ze zijn bijzonder herkenbaar en best te doen.

Daarna trokken we naar de Zuid: ik kan ook wel hier terecht in Wondelgem, maar daar durven ze wel eens fouten te maken, en wordt alles toch doorgestuurd naar de Zuid zodat het zes weken kan duren. Dan toch liever meteen naar de bron, nee?

Het wachten viel mee: zo’n 20 mensen voor ons, behoorlijk wat loketten open, en de jongens die hand in hand naar de grote fontein gingen kijken. Het aanmaken van de drie kaarten duurde wel wat langer, maar ook nu bleven de jongens voorbeeldig. Opnieuw 23 euro kwijt, trouwens.

Daarna gingen we nog even het shoppingcenter binnen: ik had ze een ijsje of cola beloofd, en dat waren ze niet vergeten natuurlijk. Meteen zijn we ook even de daar aanwezige schoenwinkel binnengewaaid, en een paar schoenen voor Kobe gekocht, en een rollend boekentasje voor hem, waar hij de rest van dag hier thuis heeft mee rondgereden.

In de parking was ik trouwens compleet de weg kwijt, en hebben we bijna een kwartier rondgedoold voor we de juiste gang terugvonden. Rare constructie, die ondergrondse daar, en alweer 5 euro…

Soit, de pasjes zijn aangevraagd, ik heb pasfoto’s van iedereen, en schoenen voor Kobe. Missie geslaagd.

Solden, deel 2

Ook vandaag werden de kinderen blijgezind in de opvang afgezet, en kon ik verder op soldenqueeste. Ik parkeerde me aan de Recollettenlei (duur zeg, die bovengrondse parking!) en wandelde door de hitte (yup, ook al om half elf ’s morgens) naar de Mageleinstraat. Cora Kemperman, weetuwel? Helaas is dat het soort winkel waar je de eerste dag van de solden vroeg bij moet zijn, wil je nog iets deftigs vinden. Ik heb rondgekeken, veel gepast, en uiteindelijk een felrood kleedje/tuniek uit de nieuwe collectie gekocht. Ach ja :-p

Schuin ertegenover ligt Decor Design, mijn favoriete handtassenwinkel, en jawel, een mooie zwart daim handtas gevonden aan 50%. Ikke blij 🙂 Ik ben dan rustig teruggewandeld naar de Veldstraat, en heb er in de C&A een zwarte zwangerschapsjeans gevonden aan 50%. Doel nummer vier gehaald! Meteen heb ik ook twee slaapkleren meegenomen aan 50%, kwestie van deftig in het moederhuis te liggen in november.

Intussen was het twaalf uur, en dus tijd voor de lunchdate met mijn allerliefste 🙂 Hij gooide mijn aanwinsten in zijn koffer, en ik ging dan na het eten maar eerst zijn herstelde iPhone ophalen, zodat ik ook de mijne kon terugkrijgen (die hij voorlopig gebruikte nu de zijne kapot was). Ze hebben hem zowaar gewoon een nieuwe gegeven!

Soit, doel nummer vijf: schoenen voor hem. Al van verschillende kanten was me Geox aangeraden voor iemand met zijn vochtige voeten, en dus wandelde ik onvervaard door de middaghitte naar de Lange Munt. 20% korting was aanvaardbaar voor dit soort tijdloze klassieke schoenen, zeker met de garantie dat ik ze eventueel mocht omwisselen voor een andere maat.

In de winkel ernaast keek ik dan maar even naar de kinderschoenen. Helaas, ik was vergeten na te kijken welke maat Kobe nu ook alweer had. Hmpf. Van Wolf wist ik het gelukkig wel nog, en de raad van de orthopedist indachtig (stevige leren schoenen met een goeie hielvorm), zocht ik een paar uit voor hem. Man, die prijzen! Zeker als er dan nog een steunzool moet in passen. Soit, ik had uiteindelijk een paar van 133 euro in handen, waar 40% afging. Nog 78 euro, maar bon, wat moet, dat moet. Groot was dan ook mijn plezier toen aan de kassa bleek dat er een licht kleurverschil op beide schoenen zat (wat je trouwens na een week dragen toch niet meer ziet, dixit de verkoopster) en ik ze prompt, zonder zelf ernaar te vragen, aan 70% korting kreeg. 38 euro voor een prima paar schoenen van origineel 133 euro! Mijn dag was goed!

Ik trakteerde mezelf prompt op een zakje tsjoepen, en een paars kettinkje van 10 euro, en ietsje later op een heerlijk mango-ijsje 🙂

Toen was het welletjes, vonden mijn voeten en rug, en ben ik naar huis gereden voor een zalig kort tukje in de koelte :-p

Solden, deel 1

Aangezien ik vrijdag de auto niet had kunnen binnendoen, stond dat vandaag op de agenda. De kinderen zaten in de schoolopvang om de verveling tegen te gaan (die begon al toe te slaan bij Wolf), en ik had dus het rijk voor mij alleen.

Tegen half tien stond ik aan de garage, en nam ik vervolgens de tram richting Zuid. De garage ging me bellen zodra de auto klaar was. Fijne service, nee?

Het shoppingcentrum van de Zuid is niet meteen mijn favoriete winkelplek (dat doe ik eigenlijk sowieso niet graag) maar het is eens wat anders, en ik had geen zin om vandaag tot in het centrum te kletsen.

Ik had eigenlijk zes soldendoelen dit jaar:
1. kijken wat er nog bij Cora Kemperman lag
2. een zwarte chiquere handtas ipv mijn dagelijkse bak, voor feestelijke gelegenheden
3. een zwangerschapsbroek (of twee)
4. schoenen voor Bart
5. een paar Tshirts voor Wolf
6. schoenen voor Kobe, want de vorige zijn al versleten, op een paar maanden tijd. Ook nieuwe, stevige voor Wolf.

Zwanger zijnde, koos ik ervoor om eerst in het koele winkelcentrum te blijven, daar eventueel een broodje te eten, en dan desnoods alsnog richting centrum te trekken.

Het begon bij de Veritas, waar ik een hele mooie paarse sjaal heb gekocht (helaas niet in solden). In de H&M kocht ik drie Tshirts voor Wolf, voor het grandioze totaal van 13 euro. Vooral de zilvergrijze Darth Vader op zwarte achtergrond viel in de smaak :-p Zwangerschapsbroeken waren er helaas niet in mijn maat, ook niet in de nieuwe collectie. Blijkbaar worden dikke mensen niet veondersteld zwanger te worden.

Ik meanderde verder, winkel in, winkel uit, en verzeilde bij de Hema. Daar vond ik twee pyama’s voor Wolf en een voedingsbeha voor mezelf, helaas ook niet in de solden, maar sowieso kleine prijsjes. Ook bij Lola & Liza bleef ik hangen, en kocht er twee mooie grijze Tshirts voor mezelf, helaas amper 10%. Tsja.

En toen dronk ik beneden een caffè latte van Illy, en ging de telefoon: mijn auto was klaar.

Amper één soldendoel gehaald, maar wel een goed gevoel en een paar leuke dingen rijker. Meer moet dat niet zijn.

Tuintafel

Vandaag had ik een rustiger dag: geen deliberaties, geen verbeteringen meer, en de kinderen op school.

Wel kwam de kuisvrouw, zodat ik het slagveld hier nog moest opruimen om haar te kans te geven schoon te maken. Intussen kwam ook de chauffagereparateur, wilde ik nog was doen, moest ik nog papieren klasseren en allerhande telefoons doen… Rustiger, noemen ze dat dan :-p

Tegen twaalf uur ben ik dan een nieuwe zonnebril gaan halen (Kobe had vakkundig mijn andere, mooie, dure gemold) en meteen doorgereden naar de Ikea, want ik wilde een nieuwe tuintafel. De huidige tuintafel is een super ding, in gepoederlakt metaal, staat nonstop buiten, al tien jaar, en je ziet er nog geen krasje op. Helaas is ze te klein: als we met ons viertjes willen buiten eten, kunnen er net de borden op, maar geen potten of andere dingen. Niet praktisch dus.

Hout zag ik niet zitten, wegens teveel onderhoud, wat iedereen ook zegt. Ik zie het aan de teak bank, die toch elk jaar moet ontgroend worden. En toen zag ik daar een tafel staan: gepoederlakt metalen frame, en een melkglazen, vorstbestendig bovenblad. Mooi, en niet echt duur (129 euro), en eigenlijk ook compleet mijn goesting. Er waren maar twee stuks meer, ik heb dus niet de solden afgewacht, maar heb ze meteen meegenomen.

Dankzij de daadkrachtige hulp van Delphine (“Ik had nochtans gezworen nooit meer met Ikeadozen te sleuren!”) kreeg ik ze uit de auto, en nog wat later had ik ze gemonteerd en rechtgezet, op mijn eentje. Nil volentibus arduum, zeker?

tafel1

tafel2

Soit, ik ben bijzonder content: niet te groot voor op ons terras, weerbestendig, en groot genoeg voor ons vijven. Happy camper, me.

Zwembadpret

Deze voormiddag om half twaalf was ik EINDELIJK klaar met verbeteren, en dat heb ik gevierd door snelsnel naar de Brico te rijden en een elektrisch luchtpompje te kopen. Op zich een luxeartikel, vind ik, maar ik zag het écht niet zitten om een uur lang te staan pompen als een zot om het zwembadje op te blazen.

Want geef toe, het is toch prachtig zwembadjesweer? En aangezien ik een tijdje terug een nieuw zwembadje had gekocht en het woensdag was, leek het me ideaal.

Ik ben de kinderen gaan ophalen, heb en passant nog een vriendje uitgenodigd om te komen spelen, en heb daarna in amper een dikke vijf minuten het zwembad opgezet. De kinderen straalden 🙂 Man, dat pompje is zijn 25 euro waard!

Ze hebben er quasi de hele namiddag in rondgeplonst, Kobe had geen zin om te slapen, en dat het water nog ijskoud was, kon hen duidelijk niet deren.

Ik vind het trouwens nog best een mooi ding ook. Handig ook, je ziet ze ook nog als ze neerzitten.

zwembad1.

zwembad2

En ik? Ik heb in de hangmat gelegen, koffie gedronken met de mama van het vriendje, en eigenlijk niet veel poot uitgestoken. Ik vond dat ik dat eens verdiend had.

Kantoor

De kogel is door de kerk, mijn wederhelft heeft samen met zijn broer een bvba opgericht, en daarmee (en met een serieuze lening van de bank) een nieuw kantoor gekocht. Bedoeling is in het najaar daar zowel Netlash als Talking Heads onder te brengen, en een paar flexplekken.

Vandaag zijn mijn schoonouders, nonkel, schoonbroer en diens vriendin komen kijken wat er nu eigenlijk gekocht is. Momenteel is het nog een grote open ruimte waar ze de vloer in aan het leggen zijn, maar het geeft al een prachtig idee van wat het kan worden. Bart en Dirk zien het alvast helemaal zitten.

En ik? Ik heb taart geserveerd aan de hele bende, en champagneglazen meegesmokkeld naar het gebouw. En ik hoop vooral dat het wat gemoedsrust zal geven aan mijn drukbezette ventje.

netlash_nieuw_kantoor2

Garage

Een teer punt in dit huis, waar ik verder doodgraag woon, is wat gebrek aan opbergruimte. En dan bedoel ik niet kastruimte, maar wel voor grote spullen zoals fietsen en zo. Onze garage is niet echt groot: één auto, de wasmachine en droogkast, en nog een rek aan elke kant voor zwembadjes, klusspullen, oud papier, hondeneten en dergelijke. Eén fiets kan er ook nog net in. De tuinstoelen, barbecue en grasmachine staan in het tuinhuis, maar echt royaal is dat ook niet.

De andere fietsen staan voorlopig in het houthok, maar echt comfortabel is dat niet. Daarom zijn wij sinds vandaag de trotse huurders van een garagebox bij de buren. 50 euro per maand, dat wel, maar in de winter kan Barts auto er in, de moto kan binnen staan, en de fietsen en dergelijke ook. Eindelijk wat meer ruimte.

Alleen nu onszelf nog zover krijgen dat we er effectief dingen in gaan zetten.  De intentie is er al.