Geplaatst op

Online shoppen

Tsja, met zo goed als alle winkels dicht doen de pakjesdiensten gouden zaken, en dat is hier in ons gezin niet anders. We durven sowieso wel eens wat dingen online te bestellen, als we ze niet hier in onze omgeving of bij een lokale handelaar kunnen bestellen. Speelgoed ga ik bijvoorbeeld principieel bij een zelfstandige in Evergem halen, ze hebben gigantisch veel keuze en het is geen keten. En Wolf wil vaak ook speciale T-shirts en truien die je enkel maar online kan kopen.

Maar nu, tsja, nu is het bij momenten wel erg, ja. Een nieuwe blender? Check. Nieuwe schoenen voor Wolf x2? Check. Nieuwe inline skates voor Merel omdat haar oude te klein zijn? Worden verwacht. Een paarse pull die Wolf zelf betaald heeft? Check. Deftig audiomateriaal voor Bart (zowel koptelefoon als micro) nu hij zijn dagen vult met video calls? Check. Een nieuw rietje voor Kobes fagot? Werd opgestuurd door zijn lerares. Een kledingstang voor in Wolfs geherorganiseerde kast van bij de Ikea? En meteen dan twee nieuwe krukjes want de andere zijn gesneuveld? Worden verwacht. Nieuwe sandalen voor Merel want er is een riempje van de oude losgeschoten en de schoenmaker is dicht? Worden verwacht. Een nieuw blokfluithandboek voor Merel? Wordt verwacht. Een nieuwe schoolrugzak voor Wolf want in zijn oude zitten gewoonweg gaten? Is besteld.

Het lijkt veel, maar het zijn dingen die ik anders in een maand, zeker in een vakantie, ook zou halen.

Tsja, ’t is niet alsof we het momenteel zelf in een winkel kunnen gaan kopen. En dan zijn er nog de dingen die moeten wachten, zoals verf om de nogal geschonden witte muur in de woonkamer bij te werken. Die wordt op maat gemengd, vandaar. Een ideaal klusje voor nu, maar helaas, geen verf meer.

Maar bon. Gouden tijden voor de pakjesdiensten dus.

Geplaatst op

Djerba dag 7: de terugreis

Eigenlijk waren we deze morgen allemaal bijzonder snel klaar: om negen uur zat alles in de valiezen en zaten we aan het ontbijt. Omdat we nog eventjes tijd hadden, gingen we – eindelijk – nog de Fadhlounmoskee bezoeken die precies tegenover onze riadh ligt. Het gebouw is oud, perfect onderhouden, en blijkbaar zelfs UNESCO-werelderfgoed. En wij zouden het niet bezoeken, of wa? Er komen zelfs hele busladingen naartoe.

Daarna namen we afscheid maar hadden we nog wat tijd over, en reden we nog even langs de vuurtoren, want dat is zogezegd een van de sights to see on Djerba. Geen bal aan, geloof me. Enfin, tegen goed elf uur waren we op de luchthaven – onze vlucht vertrekt pas om twee uur, maar we wilden geen risico lopen met al die wilde verhalen over het coronavirus – en ik leverde de auto in. Fijn ding, duur ding, maar zeer, zeer noodzakelijk ding.

En toen… bleek ons vliegtuig drie uur vertraging te hebben, met “vermoedelijk” vertrek rond zes uur. Wat ervoor zou zorgen dat we onmogelijk nog de TGV konden halen en dus gingen moeten overnachten in Parijs. Euh…. We installeerden ons moedeloos in een troosteloos café-achtig ding daar in de vertrekhal en zuchtten. Diep.

Gelukkig heb ik een zeer ondernemende echtgenoot die ging luisteren bij andere maatschappijen daar ter plekke, en die erin slaagde om ons een vlucht te boeken bij een andere maatschappij, vertrek rond drie uur naar Paris Charles De Gaulle, en dus wel alles nog netjes op tijd. Geen idee wat het ons zal kosten, maar het bespaart ons vooral veel kopzorgen.

Bon, vliegtuig dus, totaal niks gemerkt van reisziekte deze keer, ik heb zelfs de landing gezien, we zijn fluks de luchthaven uit gewandeld, een grote taxi genomen – met een beetje file en een fijne chauffeur – en met nog anderhalf uur over in Paris Nord. We wilden er ergens iets eten, maar het was er pokkekoud en we vonden niet meteen iets deftigs, en dus zijn we met onze grote koffers maar gewoon de straat overgestoken naar de Burger King. Dat was eigenlijk gewoon dik in orde. Dan nog een twintig minuten in de kou staan koekeloeren, en dan gelukkig de trein op. Maar waar in het doorrijden, bij het ontbijt, de eerste klasse duidelijk een meerwaarde is, hebben we daar deze keer totaal niks van gemerkt: een gewone treinrit maar wel met iets extra ruimte.

Enfin, in Brussel hebben we dan nog wat staat koekeloeren want die trein had dan wel weer vertraging, maar bon.

Enfin, tegen middernacht waren we thuis en konden we meteen in onze eigen warme bedjes kruipen. Oef!

Maar het was een prachtige reis, ik heb ongelofelijk veel energie, zon, licht en rust getankt. Het was heel erg nodig, Bart heeft dat zeer goed gezien.

Hopelijk blijft het effect wel een beetje, want het worden alweer zeer drukke weken, met klassenraden, infodagen, openschooldag, projecten…

Maar de afgelopen week, dat is er eentje die ik niet meer zal vergeten.

Geplaatst op

Djerba dag 2: zon en zee

Wakker worden met de zon die door de luiken piept, ik heb dat ongelofelijk hard gemist. Vanuit mijn bed zag het er zo uit:

En toen ik mezelf half uit bed had gehesen, werd het dit:

En dat is precies waar ik gigantisch veel nood aan had: licht. En zon. En zonlicht. Gewoon weg uit dat donkere grijze, serieus.

Alleen… kan ik heel moeilijk tegen dat licht zonder koppijn te krijgen, en had ik blijkbaar een leeg zonnebrilhoesje in mijn koffer gegooid. Serieus zeg… Ik ben dan maar met Bart naar de optiekzaak in het winkelcentrum gereden en heb er de “goedkoopste” bril gekocht die ik over mijn gewone bril kon zetten. 80 euro, alsjeblief. Ugh. Oh, en we hebben inkopen gedaan om gewoon ’s middags brood te eten in onze woonkamer. We hebben een grote ijskast, dus dat zit wel snor.

Merel en Kobe hadden niet zo goed geslapen: het was echt koud in hun kamer want ze hadden de verwarming niet aan gekregen, en door het enkel glas konden ze ook voortdurend het geraas van de auto’s horen. En dan was er om half zes de muedzzin van de moskee aan de overkant die ons wakker had gemaakt…. Maar de onderhoudsdame van de riad – de eigenares zal er pas woensdag terug zijn – zorgde voor een extra vuurtje op gas, toonde ons hoe de verwarming in hun kamer werkte, en het geluid, tsja… Dat zal wennen worden, vrees ik.

Maar er was zon en een zwembad, zij het ijskoud. Ik geef toe: in de zon was het gewoon te warm en we zijn allemaal in de schaduw gaan zitten. En de kinderen zijn allemaal zo’n seconde of vijf in het water geweest: dan konden ze tenminste zeggen dat ze in februari gezwommen hebben ^^

En tegen vier uur reden we richting kust waar de grote hotels staan om er toch even de zee te zien. We dachten dat we daar wel ergens een terrasje en een restaurantje zouden vinden, maar nee hoor. Wel zagen we een dolfijn zwemmen, nadat een local ons daar op had gewezen. Zo zalig!

Soit, we zijn dan effectief maar tot in Midoun gereden, waar Bart een restaurant had gevonden via Tripadvisor. Het zou open gaan om zes uur, maar toen was er niemand te bespeuren. Pas toen we al eventjes stonden te wachten, kwam er iemand aangelopen, en die ging dan de gastvrouwe halen, een Française. Het was wel lekker, maar lekker als op het niveau van een doodgewone bistro hier, niks speciaals.

En toen was het bedjestijd, want Kobe had eigenlijk al de hele dag een beetje koorts en een vuile hoest. En Wolf was een echte snotling. Zieke kinderen op reis, net wat we nodig hadden. Hopelijk wordt het niet erger!

Geplaatst op

Michelinsterren

Bart en ik hebben een snood plan opgevat: we gaan elke maand ergens eten, een echte date night, bij voorkeur iets met een ster. Niet dat we een dikke nek willen hebben, we willen gewoon dat het echt goed is, en zo hebben we een lijstje om af te vinken. Tsja. Ne mens moet ergens zijn geld aan uitgeven, zeker?

Onderstaande lijst heb ik in de krant gevonden, dat is de lijst van 2020. Wat vetgedrukt staat, hebben we al bezocht (met doorgaans een link naar de blogpost erover), die met een sterretje zijn degene die Bart al gedaan heeft.

Ik heb het gevoel dat we nog een tijdje gaan bezig zijn ^^

*** Hof van Cleve Kruishoutem
** The Jane* Antwerpen
** t Zilte Antwerpen
** L’Eau Vive Arbre
** d’Eugénie à Emilie Baudour
** Bon-Bon Brussel
** Le Chalet de la Forêt Brussel
** Comme Chez Soi Brussel
** La Paix Brussel
** Sea Grill Brussel
** Hostellerie Le Fox De Panne
** Nuance Duffel
** Château du Mylord Ellezelles
** Hostellerie St-Nicolas Elverdinge
** Vrijmoed Gent
** La Durée Izegem
** L’Air du Temps Liernu
** Cuchara Lommel
** La Source Neerharen
** Slagmolen Opglabbeek
** La Table de Maxime Our
** Pastorale Reet
** Boury Roeselare
** De Jonkman Sint-Kruis
* Kelderman Aalst
* t Overhamme Aalst
* Bij Lam & Yin Antwerpen
* Bistrot du Nord Antwerpen
* The Butcher’s son Antwerpen
* Dôme Antwerpen
* t Fornuis Antwerpen
* FRANQ Antwerpen
* Het Gebaar Antwerpen
* The Glorious Antwerpen
* Kommilfoo Antwerpen
* Nathan Antwerpen
* Hofke van Bazel Bazel
* Het Land Berlaar
* Castor Beveren-Leie
* Les Gourmands Blaregnies
* Eyckerhof Bornem
* Maison Marit Braine-l’Alleud
* Philippe Meyers Braine-l’Alleud
* Bistro Racine Braine-le-Château
* Den Gouden Harynck Brugge
* Sans Cravate Brugge
* Zet’Joe Brugge
* L.E.S.S. Brugge
* La Villa in the sky Brussel
* Bozar Brasserie Brussel
* Da Mimmo Brussel
* Kamo Brussel
* Le Pigeon Noir Brussel
* San Daniele Brussel
* Senzanome Brussel
* La Truffe Noire Brussel
* La Villa Emily Brussel
* La Villa Lorraine Brussel
* Wine in the City Brussel
* Pouic-Pouic Chapelle-lez-Herlaimont
* De Zuidkant Damme
* Marcus Deerlijk
* t Truffeltje Dendermonde
* Hostellerie Vivendum Dilsen
* Le Pilori Ecaussines-Lalaing
* La Canne en Ville Elsene
* Le Château de Strainchamps Fauvillers
* La Belle Geel
* Chai Gourmand Gembloux
* De Kristalijn Genk
* Chambre Séparée Gent
* Horseele* Gent
* OAK Gent
* Publiek Gent
* Souvenir Gent
* Michel Groot-Bijgaarden
* JER Hasselt
* De Vork Hasselt
* Ogst Hasselt
* Arenberg Heverlee
* Couvert couvert Heverlee
* Innesto Houthalen
* Hof Ter Hulst Hulshout
* La Plage d’Amée Jambes
* Aux petits oignons Jodoigne
* Cuines 33 Knokke-Heist
* Sel Gris Knokke-Heist
* EED Leuven
* Essenciel Leuven
* De Pastorie Lichtaart
* Héliport Brasserie Liège
* Arabelle Meirlaen Marchin
* Les Pieds dans le Plat Marenne
* Vol-Ver Marke
* Le Comptoir de Marie Mons
* L’Éveil des Sens Montigny-le-Tilleul
* t Korennaer Nieuwkerken-Waas
* M-Bistro Nieuwpoort
* Hof ter Eycken Ninove
* Le Moulin Hideux Noirefontaine
* Benoit en Bernard Dewitte Ouwegem
* Alain Bianchin Overijse
* Le Gastronome Paliseul
* La Ligne Rouge Plancenoit
* L’Impératif Roucourt
* Philippe Fauchet Saint-Georges-sur-Meuse
* Quadras Sankt-Vith
* Zur Post Sankt-Vith
* Au Gré du Vent Seneffe
* dEssensi s-Gravenwezel
* Auberge de Herborist Sint-Andries
* Carcasse Sint-Idesbald
* Centpourcent Sint-Katelijne-Waver
* Goffin Sint-Kruis
* Sir Kwinten Sint-Kwintens-Lennik
* Brasserie Julie Sint-Martens-Bodegem
* Le Coq aux Champs Soheit-Tinlot
* Hostellerie Le Prieuré Saint-Géry Solre-Saint-Géry
* Hostellerie Gilain Sorinnes
* t Stoveke Strombeek
* l’Essentiel Temploux
* Altermezzo Tongeren
* Magis Tongeren
* De Mijlpaal Tongeren
* Auberge de la Grappe d’Or Torgny
* La Menuiserie Waimes
* Little Paris Waterloo
* Le Cor de Chasse Wéris
* Colette Westerlo
* Ter Leepe Zedelgem
Geplaatst op

Tandartsdinges

Met zijn vieren naar de tandarts, zoals tweemaal per jaar standaard gebeurt hier ten huize. Wolf had erop aangedrongen: zijn tanden zijn nu nóg niet allemaal uitgekomen, en die beugel, wel, daar wil hij eigenlijk niet te lang meer mee wachten. Ik snap dat best: anders zit hij aan ’t unief nog met zijn beugel.

Enfin, niemand had gaatjes, en bij Merel heeft ze een melktand getrokken die geklemd zat tussen de andere tanden, maar die al lang los zat en daarom zelfs wat pijn deed. Merel was er niet gerust in, maar al bij al leverde het geen enkel probleem op.
Bij mij is er wat tandsteen verwijderd, bij Wolf zijn er twee groefjes gedicht en heeft ze voor de zekerheid nog een fotootje getrokken van die tanden die maar niet willen doorkomen.

En ik betaalde maar liefst 235 euro. We gaan wel 225 euro terugkrijgen, gelukkig maar. Lang leve de ziekteverzekering. Ugh. En we zijn weer goed voor een half jaar.

Geplaatst op

Chambre Séparée, revisited

Toen Kobe Desramaults aankondigde dat hij ook Chambre Séparée zou sluiten om dan ergens in het buitenland iets te beginnen, boekte Bart meteen een plaatsje voor ons twee. Slimme marketing misschien, maar wij wilden sowieso nog eens terug, de vorige keer waren we nogal van onze sokken geblazen.

Ook nu viel de sfeer meteen op, en we kregen een plaatsje aan de bar voor het aperitief. Iets later schoven we aan aan de toog rond de grote open keuken, en ik denk dat we zowat de beste plaatsjes hadden van allemaal: links, vanwaar je de hele werkplaats kan zien en zowat het dichtst bij de grote grill zit.

Het is echt fantastisch om die geoliede machine in werking te zien: elk hapje, elk gerecht wordt voor je neus klaargemaakt en dan door de betreffende kok voorgezet met wat uitleg erbij. Intussen heb je ook een schitterend zicht op de vuren en de oven, en zie je ze echt ook daar bezig. Héérlijk.

De menu krijg je trouwens pas achteraf, dus elk gerecht is een beetje een verrassing, want ook al stellen ze alles op het moment zelf samen, er is natuurlijk al een mise en place aan voorafgegaan, of ze zouden dat moordende tempo niet kunnen volhouden.

Wat was dit nu allemaal?

  • inktvis
  • mosselbouillon
  • zeebarbeel
  • makreel
  • Oscietra kaviaar, hazelnoot
  • Langoustine
  • Coquille
  • Zeebaars, kuit, daikon
  • Oester, prei
  • Wulken, wintergroen
  • Spruitjes, kombu, roggewang
  • Noordzeekrab, geuze
  • Aardappel, champignon, zwarte truffel
  • Holstein, paarse wortel
  • Eend, radicchio, XO saus
  • Cappelleti, knolselder, hazelnoot
  • Flamiche, Herve, ui
  • Citrus, kamille
  • Chocolade, aardpeer, hazelnoot
  • Mignardises

Fantastisch gegeten, genoten van het zicht, maar niet meer weggeblazen zoals de vorige keer. Misschien was het omdat we het al eens hadden meegemaakt? Geen idee, maar de vorige keer had Bart op een bepaald moment tranen in zijn ogen gekregen van een van de gerechten, en dat was nu niet het geval. Tsja.

Het blijft wel een aanrader, tenminste als je er het geld voor over hebt, want het blijft ook pokkeduur. Maar kom, je doet dit ook niet alle maanden, toch?

 

Geplaatst op

Karten

Half negen wakker, kwart voor negen in mijn auto, met volledig opgeruimde vuurschaal, extra spullen, beddengoed, kostuums en alles! Mijn vriendinnen zijn gewoon de max!

Tien voor tien draaide ik de oprit op, negen voor tien reed ik alweer met Kobe naar Sleidinge, alwaar hij een concert moest spelen. Bart was wakker geweest om negen uur, toen ik naar huis belde, maar was intussen weer in zijn bed gekropen.

Tegen elf uur was hij nochtans weer op en voelde zich merkelijk beter, verklaarde hij. Hij zou wel koken, geen probleem, zodat ik rustig ons pa kon gaan ophalen. Heh, dat scheelt inderdaad wel een hoop stress.

Enfin, Bart kookte, wij aten, en Bart zag het zelfs zitten om met de jongens – Merel was intussen naar een verjaardagsfeestje – te gaan karten in Dok Noord voor Kobes verjaardag. I know I know, die verjaardag was eigenlijk al op 25 juli, maar plannen is nooit onze sterkste kant geweest. Kobe, Levi, Benno, Lou en Wolf amuseerden zich in elk geval rot, zo bleek ook uit de foto’s die Bart me stuurde. Ik heb het zelf één keer gedaan, vond het de max, maar was na een paar rondjes doodmisselijk, dus nee, het is niet meer voor mij.

Bart is wel in de zetel gecrasht toen hij thuis kwam, maar het was wel met een grote grijns.

Geplaatst op

Chauffageproblemen

Toen het begin deze week kouder werd, werd het precies ook kouder in onze woonkamer. Tiens, dat mag eigenlijk geen problemen geven? Maar nee, warmer dan 19°C werd het hier niet, en dat is ’s avonds, als je stil zit, toch naar de koude kant.

Hmm. De ketel draaide normaal, de radiatoren in de bureau en de keuken stonden warm, en… de vloer was koud. Juist ja. Blijkbaar werkte onze vloerverwarming niet. Gelukkig kon de chauffagist bijna onmiddellijk komen: een geblokkeerde klep en een pomp die bijna dood lag. Die pomp had hij liggen, de klep ging een week op zich laten wachten, zei hij. Bummer. Maar ’t was niet alsof het hier ijzig was, gelukkig. En we hebben een prima houtkachel die deze week dan maar overuren draait, zeker? We gaan wel eens extra hout moeten bestellen, want het onze is bijna op.

Luxeproblemen, veronderstel ik. Wij zijn toch chancards…

Geplaatst op

Shoppen met de dochter

Merel had gisteren een pedagogische studiedag, maar ik moest wel degelijk lesgeven in de voormiddag. Geen nood, zei Bart, ik blijf wel thuis en ik kook meteen ook. Zalig, gewoon thuiskomen en de voeten onder tafel steken!

Maar ik had wel gepland om in de namiddag even met haar de stad in te gaan: we moesten vrij dringend in de Hopper zijn voor nieuwe scoutshemden, want ze zijn er alle drie keihard uitgegroeid. Dat van Wolf gaat naar Kobe, dat van Kobe naar Merel, en Wolf krijgt dus een nieuw. Dat wordt badges naaien, een ganse pak. Ugh.

Blijkbaar is er naast de scoutswinkel een hoedenwinkel, en ik heb het dus niet kunnen laten om er een veel te dure bordeaux hoed te kopen, zo’n fijn leuk winterding. Tsja…

En toen waren we toch op stap en wandelden we even tot aan de Zuid om er rond te dweilen in het winkelcentrum – lees: Flying Tiger – en dan als echte deftige dames iets te drinken en te eten op een terrasje. Ze genoot…