Vandaag had ik een rustiger dag: geen deliberaties, geen verbeteringen meer, en de kinderen op school.
Wel kwam de kuisvrouw, zodat ik het slagveld hier nog moest opruimen om haar te kans te geven schoon te maken. Intussen kwam ook de chauffagereparateur, wilde ik nog was doen, moest ik nog papieren klasseren en allerhande telefoons doen… Rustiger, noemen ze dat dan :-p
Tegen twaalf uur ben ik dan een nieuwe zonnebril gaan halen (Kobe had vakkundig mijn andere, mooie, dure gemold) en meteen doorgereden naar de Ikea, want ik wilde een nieuwe tuintafel. De huidige tuintafel is een super ding, in gepoederlakt metaal, staat nonstop buiten, al tien jaar, en je ziet er nog geen krasje op. Helaas is ze te klein: als we met ons viertjes willen buiten eten, kunnen er net de borden op, maar geen potten of andere dingen. Niet praktisch dus.
Hout zag ik niet zitten, wegens teveel onderhoud, wat iedereen ook zegt. Ik zie het aan de teak bank, die toch elk jaar moet ontgroend worden. En toen zag ik daar een tafel staan: gepoederlakt metalen frame, en een melkglazen, vorstbestendig bovenblad. Mooi, en niet echt duur (129 euro), en eigenlijk ook compleet mijn goesting. Er waren maar twee stuks meer, ik heb dus niet de solden afgewacht, maar heb ze meteen meegenomen.
Dankzij de daadkrachtige hulp van Delphine (“Ik had nochtans gezworen nooit meer met Ikeadozen te sleuren!”) kreeg ik ze uit de auto, en nog wat later had ik ze gemonteerd en rechtgezet, op mijn eentje. Nil volentibus arduum, zeker?
Soit, ik ben bijzonder content: niet te groot voor op ons terras, weerbestendig, en groot genoeg voor ons vijven. Happy camper, me.