Een geocache zoeken, dat kan maar als er mensen zijn die caches wegsteken natuurlijk. Wij zitten momenteel aan 10 stuks, en er zijn er nog wel wat gepland. Maar die dingen verdwijnen ook regelmatig, of verliezen hun dekseltje, of het logrolletje wordt nat…
Eigenlijk gingen we met de fiets de cache op de Gaardeniersbrug nieuw leven in blazen, maar door het gigantische blazen van de wind hebben we maar wijselijk de auto genomen: Wolfs rug is niet van dien aard dat ik hem nu al extra moet vermoeien.
Bon, wij dus de auto in en de cache van de Gaardenier op een nieuw plekje gestoken, eentje dat minder opvalt, hopelijk. Daarna zijn we een klein beetje verder gereden naar de Tuin van Kina, waar ook een recente cache ligt die we nog niet hadden. Ik heb een hint moeten vragen aan de legger, want we vonden hem écht niet.
We keerden ons kar, en gingen dan maar van cache-onderhoud doen, en codes toevoegen aan ons reeksje ‘Sluizen van Gent’. We wilden dan iets drinken aan het Sint-Baafsdorp, maar het café dat ik voor ogen had, ging blijkbaar maar open om vijf uur. Tsja. We zijn dan een nieuwe cache gaan wegsteken aan de Brusselsepoortsluis, en dan doorgereden naar de Zuid, want eigenlijk hadden we ons zinnen keihard gezet op een ijsje. En daar bleek de Australian gewoonweg al twee maanden dicht te zijn. WTF?
We waaiden dan eerst de Flying Tiger binnen, een winkeltje dat we nog niet kenden, en kwamen buiten met een zak vol brol. Vree wijzen brol, dat wel: pennenzakken in de vorm van een melkpak, een heupflesje voor de larp, leuke stylo’s voor Merel, een bananenpennenzak voor mij… Genoeg om ons allemaal te doen grijnzen.
Enne… ik heb blijkbaar een zesde zintuig voor ijsjes – Bart kan dat beamen – en dus ging ik naar buiten met de kinderen, en jawel, op het plein stond een Pierino!
Wolfs rug had het tegen dan opgegeven, dus we besloten om naar huis te rijden. In het passeren naar de parkeergarage kochten we nog snel een paar rode Allstars voor Kobe, en dat was dat.
Maar jawel, alweer een fijne vakantienamiddag gehad!