Sinterklaas zijn verjaardagsfeestje, of zoiets toch

Uiteraard was er de Sint deze morgen. Mijn kinderen blijven me verbazen: stipt om zeven uur – vroeger mogen ze niet opstaan – hoorde ik Merel en Kobe naar beneden gaan. Stipt om acht uur stond Kobe aan mijn bed: dat hij honger had, en of ik de koffiekoeken niet wilde komen bakken. “Oh, en wat heeft de Sint gebracht?” vroeg ik, nog vanuit mijn bed. “Oh maar mama, we hebben onze cadeautjes nog niet opengedaan, want we wisten niet of we dat wel al mochten van jou, en of we niet moesten wachten op Wolf.” Soms denk ik dat ik eens wat minder streng moet zijn met hen :-p

Enfin, ik naar beneden, nog net op tijd om twee stralende gezichtjes op foto vast te leggen: Merel met haar Lego Frozen kasteeltje, Kobe met zijn Jommekes.

Wolf dook pas later op, maar was ook heel blij met zijn Phlatball. Vree wijs ding, trouwens, daar is al intens mee gespeeld.

Daarna mocht ik eindelijk de kerstboom zetten. Een nieuwe dit jaar, vorig jaar gekocht aan 50% in de solden. En mocht je je afvragen hoe vaak een vijfjarige kan vragen: “Mama, mogen de ballen er al in?”, wel, veel, neem het van mij aan. “Maar wacht toch efkes! Eerst den boom en de lampkes en de slingers!”

IMG_0665

Intussen was de schoonmoeder toegekomen voor een rosbiefje, en reden we tegen half twee richting Brussel, voor Livs verjaardagsfeestje en de bijbehorende taart ^^

Enfin, het was heel gezellig, er was – zoals altijd – weer veel te veel taart, en de kinderen vielen prompt in slaap in de auto. Volledig zoals het hoort, dus. Bedankt, Koen en Else! En ook nog extra bedankt voor de kleine Sinterklaascadeautjes, de kinderen vonden ze de max!

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *