Geplaatst op

Kerstboom

Eerlijk? Ik ben vandaag al begonnen met de kerstboom, ook al is het pas morgen Sinterklaas. Ik heb dan ook een excellent excuus, vind ik: ik word woensdag geopereerd, en zo’n kerstboom zetten, dat duurt bij ons toch twee dagen.

Ha ja, één dag om alles van de zolder te slepen, de kerstboom zelf in elkaar te zetten, de lichtjes te ontwarren en erin te hangen, de eerste slingers en een paar kerstballen, en tegen dan ben ik het zo beu als kouwe pap. Op dag twee zie ik het dan meestal wel weer zitten om de rest van de ballen, de bloemen en de andere versiering erin te hangen. Al was ik vandaag eigenlijk toch wel al redelijk ver geraakt, vond ik.

En handig is dat ik nu zelf niet meer op een stoel moet staan prutsen voor de ster, maar gewoon aan Kobe kan vragen die er even in te hangen. Zonder stoel. Heh.

 

Geplaatst op

Kerstboom

Dit jaar wilde ik de kerstboom eigenlijk al iets vroeger zetten. Traditie wil dat je wacht tot wanneer de Sint is geweest, maar het is al zo donker en treurig in 2020, dat ik het dit jaar aan mijn laars wilde lappen. Dat was duidelijk buiten Merel gerekend. Die verbood het me formeel: zie dat de Sint dan niet meer wilde komen, zeg?

Enfin, de dozen stonden al sinds woensdag hier beneden en gisterennamiddag kreeg ik wel de toestemming om eraan te beginnen, gelukkig met een beetje hulp.

Ons pa zat erbij, keek ernaar, en was eigenlijk ook zeer tevreden met de vaas met ballen en lichtjes die ook hij kreeg om in zijn huis een beetje kerstsfeer te brengen.

Buiten hadden de zonen de lichtjes zaterdag al in de boom gehangen, met behoorlijk wat geklauter, maar het ziet er echt wel warm en feestelijk uit. Idioot, eigenlijk, maar dat zijn de kleine dingen die me goedgezind houden.

Enfin, er zijn lichtjes in deze donkere dagen, toch nog een beetje gezelligheid. En nu die examens nog doorspartelen en dan eventjes adem happen. Oef.