Kerstboompje

Ik dacht dus dat we nog onze oude kerstboom op zolder staan hadden, maar ik vermoed dat ik die al eens weggegeven heb of zo. Ik kan het me niet meer herinneren, maar het doet er ook niet echt toe. Alleen had ik tegen Wolf gezegd dat hij maar eens op zolder moest kijken, als hij een kerstboom op zijn kot wilde. Niet dus.

En toen herinnerde ik me dat er in mijn vroegere lokaal een klein kerstboompje, zo eentje van maximaal 40 cm hoog,  bovenop de kast was blijven staan na corona. En dat dat daar nu wellicht nog altijd stond. Vorige week ben ik dus dat dingetje effectief van de kast gaan plukken, en daar zaten zelfs nog hele mooie kerstlichtjes in. Dik in orde.

Alleen bleek Merel, toen ik daarmee thuis kwam, toch wel jaloers, ja. Ze wilde ook zoiets op haar kamer… Toen ik dan zaterdag naar de Lidl ging – slecht idee als het een nieuwe vestiging is en le tout Wondelgem daar wil zijn – zag ik daar een kleine kerstboom voor 14 euro en dacht ik: “Waarom ook niet?”

Wolf heeft nu dus ook een kleine kerstboom met onze vroegere blauwe satijnen kerstballen in, en Merel heeft er nu ook eentje op haar kamer. Allebei content.

Kerstboom

Eerlijk? Ik ben vandaag al begonnen met de kerstboom, ook al is het pas morgen Sinterklaas. Ik heb dan ook een excellent excuus, vind ik: ik word woensdag geopereerd, en zo’n kerstboom zetten, dat duurt bij ons toch twee dagen.

Ha ja, één dag om alles van de zolder te slepen, de kerstboom zelf in elkaar te zetten, de lichtjes te ontwarren en erin te hangen, de eerste slingers en een paar kerstballen, en tegen dan ben ik het zo beu als kouwe pap. Op dag twee zie ik het dan meestal wel weer zitten om de rest van de ballen, de bloemen en de andere versiering erin te hangen. Al was ik vandaag eigenlijk toch wel al redelijk ver geraakt, vond ik.

En handig is dat ik nu zelf niet meer op een stoel moet staan prutsen voor de ster, maar gewoon aan Kobe kan vragen die er even in te hangen. Zonder stoel. Heh.