En toen werd ook Kobe al zes jaar…

Hij kreeg bij het opstaan een dikke knuffel, mocht kiezen wat we gingen eten als ontbijt, koos ook het middageten, en wilde na de middag naar de Feesten gaan. Eerst kreeg hij nog zijn zelf gekozen cadeautje, zijnde ‘Muizenvallen’, waar ik zelf nota bene een half uur aan zitten knutselen heb om het in elkaar te zetten. Maar wel een wijs spel, dat wel. En tussendoor bakte ik een chocoladetaart voor de jarige.

Merel deed nog een stevige tuk, we maakten haar wakker, en trokken richting het centrum. Ook al had ik in gedachten van eens naar het Baudelopark te trekken met de jongens, Kobe koos resoluut voor de voorstellingen in het Europees Figurentheatercentrum, ofte het EFTC in de Trommelstraat. En dat is dus waar we naartoe trokken. De eerste voorstelling die we zagen, was op zijn minst bevreemdend te noemen: de poppenspeler vertelde op zijn heel eigen manier de inhoud van een aantal stukken van Shakespeare, maar dan wel met popjes gemaakt van kranten, schoenen, zijn eigen hemd, en in een tweede deel zelfs van varkensgebraad… Bizar, bij wijlen langdradig, maar bij wijlen ook bijzonder entertainend.

Het tweede was nog eens de Great Canelo Show, wat we zondag ook al gezien hadden, en waar vooral Merel nog eens met plezier naar keek.

Canelo1

Canelo2

Canelo3

Het was warm, maar het was een fijne dag. En gelukkig hadden de jongens niet echt last meer van die impetigo.

Zes jaar… Hij wordt groot, mijn kleintje.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *