Geplaatst op

Eén namiddagje Gentse Feesten

Ja, meer hoefde voor ons echt niet. De Gentse Feesten waren gewoon te druk. Te warm. Te veel mensen. Gewoon… te.

Ik had er al geen zin in om ’s avonds te gaan, ook al waren er een paar dingen die ik wel wilde zien. Ik had eigenlijk ook meer naar MiraMiro willen gaan, en naar het Puppetbuskers festival, maar ook daar kon ik me niet voor samenrapen. En daarbij, het was ook wel pokkewarm.

Maar vandaag gingen Merel en ik alsnog de fiets op rond een uur of drie, zodat we mooi op tijd waren voor de voorstelling van vier uur in het Augustijnenklooster. De voorstelling van Compagnia To Mateixa was… poëtisch en mooi, maar had eigenlijk weinig tot geen inhoud. Het deed zeer steampunkig aan met klokpoppen en dergelijke. Het heette misschien wel Cabineta de Curiosidades, het was meer een circus waarbij een oudere pop goocheltrucs deed, een andere pop koorddanste en een reeks klokhoofdjes zowaar de cancan dansten. Veel vaart zat er niet in, maar het was wel mooi om naar te kijken.

We hadden er honger van gekregen en vooral Merel genoot van de gigantische ijscoupe die ze kreeg, kijk maar naar de foto van de dag.

Er liep trouwens een knappe tentoonstelling van quiltkunstwerken – ja, ik kan het niet anders noemen – waar we nog even een kijkje gaan zijn nemen.

Daarna hebben we nog wat rondgelopen, even stilgestaan bij het GEJO straatorkestje – Kobe zit op scoutskamp want anders was hij er ook wel geweest – en bij een knappe poppenspeelster, maar tegen zeven uur was ons beider pijp uit. Ja, Camille speelde om 20.00 uur maar dat zagen we niet meer zitten: te moe, te warm, te druk.

Wij dus terug naar huis gefietst met de nodige buit van de Hema, en dat was dat.

Nee, de Gentse Feesten: heel jammer, maar niet meer voor ons.

Geplaatst op

Onder vrienden

Ik had al op de mini gezegd dat de Korda boys welkom waren op de Gentse Feesten, met alle plezier. En dat ze dan ook gerust mochten blijven slapen, zeker als ze hun fiets meebrachten, want parkeren tijdens de GF is niet, euh, ideaal.

Koen kwam zeker ook al, Mathias en Wim ook, en ook Michael zag het volledig zitten. De rest moest helaas werken, en de weekends waren geen optie wegens vorige zondag Tomorrowland en nu zaterdag feestje van Michael.

Toen puntje bij paaltje kwam, kwamen ze uiteindelijk al tegen de middag: Koen met Lorres grotere auto mét fiets, en Wim en Mathias met de camionette, ook met een fiets. Michael was zo zot om in dit weer anderhalf uur op de moto te kruipen, maar bon.

Er was quiche, en er was vooral ook ons zwembad, dat met die 38° verschrikkelijk goed gebruikt is. Zalig gewoon!

Tegen vier uur was er verse fruitsla, versgedraaid ijs en vlaai die Merel nog snel gemaakt had. Dik in orde!

Tegen kwart voor zeven zaten we allemaal op de fiets, tegen kwart na zeven hadden de heren al een gratis Duvel in handen. Nog wat later zaten we in Café Belfort om iets te eten, en daarna hebben we gewoon rondgelopen en zowat alles eens bekeken. Tegen half elf zijn we op Polé Polé verzeild, waar rond een uur of elf Wolf werd weggekaapt door een paar bevallige dames van de scouts.

Om half een konden we vrolijk terug fietsen, en we zijn nog blijven napraten (en afkoelen) op ons terras tot zo’n half drie, schat ik.

Fantastisch chille dag, eigenlijk, bijzonder aangenaam. Fijne gasten, die larpers.

Geplaatst op

Even tot aan de Feesten

Kobe is op kamp, Wolf was met vrienden naar de feesten, en Merel bleef bij Feija slapen om dan vandaag mee naar de zee te gaan. En wij, wij hadden dus plots niemand die thuis bleef eten, alleen wij twee.
Ge ziet van hier dat wij dan ook niet thuis zijn gebleven: we stapten gezwind de fiets op, reden eerst tot in Mariakerke om daar een van mijn verdwenen caches te vervangen, en fietsten daarna de stad in. Een van Barts leveranciers heeft er een pop-up in de kerk van Sint-Jacobs, en dat was dan uiteraard de plek waar we iets gaan eten zijn. Croque Mon Dieu voor mij, een uitgebreide plank voor hem. En de omgeving, die was de max. Nog nooit gegeten in een kerk, denk ik. Allez, toch niet ene die nog in gebruik is.

Er loopt trouwens ook een tentoonstelling van beelden. Geen idee van wie, ik weet wel dat het redelijk bizarre constructies zijn.

We liepen nog even rond, maar zagen al snel in dat het eigenlijk allemaal niet zo meer hoeft. Tenzij een ijsje, natuurlijk.

We bleven even kijken naar een Queen tribute band, maar de zanger had noch de stem, noch vooral de passie en de gedrevenheid, en we zijn dan maar snel verdergewandeld. En lekker samen weer naar huis gefietst.

 

Geplaatst op

Nee nee nee nee nee!

Nope, geen Gentse Feesten met Merel vandaag 🙁

Mijn rug is het namelijk weer aan het begeven. Ik ben opgestaan met een stevige zeurderige pijn, in die mate dat ik mijn stok weer heb bovengehaald, de hele dag in de zetel heb gelegen, en tegen vier uur toch nog naar de kinesist heb gebeld. Gelukkig zag Kirsty er geen graten in om me nog om half negen te laten komen, en ze bevestigde dat ik inderdaad niet helemaal recht meer stond. Na een stevige behandeling – en een fijne babbel – is het wel wat beter, maar helaas niet in orde. Goh, ik hoop zo hard dat het niet erger wordt…

Helaas was het ook net vandaag dat ik met Bart naar de Gentse Feesten ging gaan, ’s avonds dan wel te verstaan. Ze gaan met de ganse ploeg van Wijs naar Polé Polé met VIPtickets, Dirk trakteert. Helaas… Ik kan amper deftig recht staan, laat staan dat ik met de fiets in het centrum geraak en dan de rest van de avond moet staan en dansen.

Blah blah blah.

Morgen beter, zeker? Op hoop van zegen…

Geplaatst op

Koordag

Als je een productie brengt op de Gentse Feesten, dan moet daar aan gewerkt worden ook natuurlijk. Het leeuwendeel ligt bij de poppenspelers die de Gentse tekst brengen, en wij, wij hebben in de voorbije maanden tal van liedjes ingestudeerd om daaruit dan een keuze te kunnen brengen.
We zingen in het Engels, Duits, Nederlands, Latijn en … Gents. Jawel. Sommige liederen hebben we dus voorzien van een eigen Gentse tekst, en ik heb me ook bezig gehouden om er eentje om te zetten. Niet gemakkelijk, maar wel leuk.
Vandaag hadden we een eerste repetitiedag – 10.00 uur tot 16.00 uur – om eens samen met de poppenspelers de tekst door te nemen en er de muziek naadloos aan toe te voegen. Ilse, een van onze sopranen, speelt piano, en er is een accordeonist en een contrabassist. Stefaan, onze voorzitter, is de Gentsche verteller.
Onze eigen dirigent Geert is helaas met vakantie, maar we hebben een excellente vervanger in de persoon van Siewald, een jonge conservatoriumstudent. De eerste keer dat we hem zagen, hield ik mijn hart vast: wat was dat, jong? Zo’n onzekere jonge houterige hark…
Maar die gast is enorm gegroeid en doet dat schitterend, echt waar. Hij mag ons nog met iets hardere hand leiden, maar verder doet hij het echt prima. Nooit gedacht.

Enfin, er was muziek, goed gezelschap, heerlijke lasagne als middageten, en ik had cake gebakken voor bij de koffie. Dat laatste zegt wel iets over hoe ik me voel in de groep: ik zou het bij Cantabile of zelfs Furiant nooit overwogen hebben.

Enfin, fijne maar lastige dag gehad.

Geplaatst op

Djiezes!

Dat ik in een koor zing, weten jullie uiteraard al, of je komt hier nog maar net lezen.

Voor het eerst zing ik nu dus ook mee op de Gentse Feesten. Onze voorzitter is ook al lang lid van het EFTC, Europees FigurenTheaterCentrum, en daar was een woest idee gegroeid om iets in het Gents te doen, met poppen en koor. Euh…

Het is “Djiezes” geworden, een ongelofelijk grappige vertaling van het evangelie van Marcus naar het plat Gents, met dus een Gentse verteller, Gents sprekende poppen, en een koor dat af en toe in het Nederlands, Engels, Duits en Latijn zingt, maar vooral ook zelfgeschreven Gentse teksten. Hilarisch, trouwens, om onze West-Vlaamse koormedemens Gents te leren :-p

Bart en Wolf komen kijken op zaterdag, kaarten zijn niet via mij maar via Uitbureau.

De officiële uitleg:
Jubileumproductie naar aanleiding van het 30ste Puppetbuskersfestival georganiseerd door het Europees Figurentheatercentrum, door het gelegenheidsensemble ’t Spelleke van tuupe te goare in samenwerking met het Gentse koor Cantandum en volksmuzikanten.

Djiezes! is een bewerking van het evangelie volgens Marcus door Jan De Vuyst, maar dan niet al te letterlijk, en ook in het ‘Gents’. Volgens Jan De Vuyst is het een Spielerei. Het is echt grappig hoe oude, archaïsche teksten opeens zo dichtbij komen als je die in een volkstaal omzet.

Het is geen letterlijke vertaling uit de grondtekst, maar zoals op het boek vermeld staat betreft het: ‘t Evangelie noar/volgens Marcus, achternoar verteld in ‘t Gents, een soort van parafrase-vertaling dus.

Freddy Claeys bewerkte de tekst voor het poppen- en figurentheater en regisseert.

Speeldata :

Maandag 16 juli om 20:00 uur
Dinsdag 17 juli om 20:00 uur
Vrijdag 20 juli om 20:00 uur
Zaterdag 21 juli om 20:00 uur

locatie : Protestantse Kerk Gent Centrum (hoek Brabantdam en Sint-Kristoffelstraat)

Tickets : 16€50 (enkel via Uitbureau, Veldstraat 82b, Gent – + 32 (0)9 233 77 88 – uitbureau.be)

www.puppetbuskersfestival.eu – www.cantandum.be

Geplaatst op

Paarl

Wat doet een mens als zij met haar dochter tijdens de zomer in een nietsontziende stortbui verzeilt? Dekking zoeken, natuurlijk. Maar wat als er zo niet meteen dekking te vinden is? Wel, dan ben je heel erg blij dat er op de hoek een winkel blijkt te zijn die je nog nooit gezien had, maar waarvan de deur uitnodigend openstaat, en de eigenares je vriendelijk binnen wenkt.

En dan sta je daar, druipend, te midden van een schitterend pareltje, en ben je met nog net niet open mond naar de handtassen aan het staren die aan de muur hangen. Want dat, dat zijn duidelijk handgemaakte unieke stukken, zoveel is duidelijk.

paarl

Terwijl buiten de plensbui het beste van zichzelf geeft en de Gentse Feesten totaal uitgeregend worden, krijg ik zowaar een heuse rondleiding door winkel en atelier van Pearl, de handtassenmaakster in kwestie. En jawel, de liefde voor het vak is duidelijk te merken.

Zijn ze goedkoop, die Paarl handtassen? Nee, maar dat kan ook niet anders: eigen ontwerp, handgemaakt, in een hoge kwaliteit leder. Het is duidelijk iets anders dan wat je in de gemiddelde schoenwinkel vindt, en een pak origineler dan de zoveelste Delvaux of Gucci. Ik vind ze prachtig, maar ik heb niet meteen een handtas nodig, en het budget is er ook niet. Maar de prijs is wel correct, naar mijn bescheiden mening.

Wat ik wel weet, is dat ik de webshop in de gaten ga houden, en dat ik misschien wel zo’n tas op mijn verlanglijstje voor kerst of zo ga zetten. Want ja, ze zijn effectief prachtig, en desnoods laat ik gewoon een van de modellen in zelfgekozen kleuren maken. Ik denk er nog over na…

Zoek je dus een originele, handgemaakte en vooral ook Gentse handtas in hoge kwaliteit, waai dan eens binnen in Nieuwland, aan de MIATbrug. U hoeft echt niet te wachten tot het nog eens aan het stortregenen is.

Paarl Handbags with a twist
Nieuwland 1
9000 Gent, Belgium

(En is dit schaamteloze reclame? Misschien wel, maar dat heeft Pearl keihard verdiend, gewoon door die deur open te zetten alleen al.)