Dat moet kunnen, tijdens de Gentse Feesten.
Merel, Kobe en ik wapenden ons tegen de regen, en reden fluks naar het Arcatheater voor de voorstelling ‘Hut’ van 4Hoog. We waren op het nippertje vertrokken, en ginder stelde ik vast dat ik niet eens mijn portefeuille bij had 🙁 Maar toen ik zei dat ik van Gentblogt was en dus een recensie ging schrijven, herkende ze mijn naam, kon zelfs nog zeggen welke voorstelling ik eerder al had besproken, en we mochten gratis binnen. Yay!
De recensie in kwestie kan u dus hier lezen, compleet met foto’s en al.
Intussen was het buiten gestopt met regenen, en begon het eigenlijk al warm te worden. Gewapend tegen een eventuele nieuwe stortbui trok ik met Kobe en Wolf naar het EFTC, alwaar we nog eens drie poppenvoorstellingen zagen.
De eerste was grotendeels woordenloos, en Wolf was vrijwilliger van dienst. Ik heb dan ook een pak foto’s van hem genomen, hieronder krijg je er een paar. Het verslag staat, zoals altijd, op Gentblogt, maar heb ik deze keer ook zelf geschreven. Gelukkig was Max er om foto’s te nemen.
Bij de tweede heb ik ongelofelijk smakelijk gelachen, maar de jongens vonden er niet veel aan. Wie dus nog gelooft dat poppentheater voor kinderen is, wel, die mag naar deze voorstelling komen kijken.
En voorstelling drie, wel, dat was pure Punch & Judy, het Engelse equivalent van onze Jan Klaassen en Katrijn, ofte ons Gentse Pierke. Grappen en grollen, meppen, slapstick, maar het was knap gebracht, en de jongens vonden het heerlijk!
Na het obligate ijsje reden we terug naar huis, met een stevige brok cultuur achter de kiezen. Het smaakte naar meer, maar het zal voor volgend jaar zijn, vrees ik.
