Het was een heel rustige morgen, om te beginnen. We sliepen lang, na alle muggenperikelen van gisterenavond. Man, nog zelden zoveel muggen samen gezien, om eerlijk te zijn! We ontbeten buiten, en genoten daarvan.
Pas tegen half elf waren we allemaal toonbaar genoeg en dat soort onzin, om richting het “centrum” te stappen. Ons huisje lag zowat het verste van allemaal, en het was toch al gauw twintig minuten stappen tot ginder. We kochten brood, wandelden verder, lieten de kinderen foto’s nemen, bekeken de biggetjes.
We liepen verder, en gingen de “Jungle Dome” binnen. Dat mag je gerust letterlijk nemen: binnenin was de atmosfeer van een tropisch woud gerecreëerd, met lianen, hoge temperatuur en luchtvochtigheid, papegaaien, flamingo’s, hangbruggen, wetenschappelijke uitleg over de verschillende flora en fauna, en uiteraard ook een terras.
We keerden terug, aten croque monsieurs, en hielden een halve siësta, als in: we ruimden de boel op, maakten plannen, en zaten toch wel het volle kwartier met ons tweetjes buiten, wat later door de jongens ’twee uur’ werd genoemd. Juist ja.
Maar kom, tegen half vijf stonden we opnieuw aan het meer voor een pedalotochtje in een zwaan. Dat hadden we de kinderen beloofd, vandaar.
Aansluitend gingen we afkoelen in de Grand Café met een cocktail en een ijsje, voor Ernest zijn 12de adoptiedag ^^
En toen, toen was het tijd voor nog een zwemmeke. Het mocht vrij laat worden, want we moesten toch maar boterhammen eten. Ik nam zelfs even mijn fototoestel mee naar binnen.
Bon, we aten, staken de kleintjes in bed, en ik ging nog een avondwandelingetje maken met Wolf en Ernest om nog wat Pokémon te vangen. Tsja…