Geplaatst op

Sioen – calling up Soweto

Zoals ik al eerder zei, heeft mijn wederhelft zijn oog laten vallen op een prachtig gerenoveerde loods aan de Voorhavenlaan, Loods 22. Een metalen geraamte is volledig in orde gezet, en op de eerste verdieping zijn er lofts, op de benedenverdieping zijn er bedrijfsruimtes. Alles staat nog in ruwbouw – er zijn alleen de buitenwanden in glas, en een vloer. Binnenmuren staan er (nog) niet, en dus is het een ideale plek om een concert te geven.

sioen De projectontwikkelaar van dienst vond dat ook, en organiseert er op zaterdag 22 mei een concert van buurtbewoner Sioen – calling up Soweto.

Sioen trok enkele zomers geleden naar de township Soweto in Zuid-Afrika en zette er een samenwerking op met plaatselijke muzikanten waaronder levende legendes als Pops Mohamed en Khaya Mahlangu. Samen met hen, vier schitterende backing vocalisten uit hartje Soweto en zijn eigen band maakte Sioen de geëngageerde feestplaat ‘calling up Soweto’. Vernieuwend en gedurfd, maar onmiskenbaar Sioen, met Frederik Sioen (vocals, piano), Pops Mohamed (kora, kalimba, mbira), Khaya Mahlangu (sax), Vus’muzi Nhlapo (backing vocals), Vuyo Tshuma (backing vocals), Abueng Gasta Mkhonza (backing vocals), Duduzile Majola (backing vocals), Mirko Banovic (bas), Frederik Segers (gitaar) en Laurens Smagghe (drums)

Het voorprogramma wordt verzorgd door lil’queenies, met die andere buurtbewoner Pieter-Jan De Smet (vocals, gitaar), Nic Roseeuw (sax) en Lieven Declercq (drums). Zij brengen voor u Chuck Berry terug tot leven.

Aansluitend op het concert  zorgen DJ Sioen & Smagghe voor een zwoele DJ-set.

  • deuren open om 20.00u
  • duur: 75′
  • gratis voor buurtbewoners van de Muide & Meulestede
  • 5 euro ADK voor niet-buurtbewoners
  • Kaarten te verkrijgen via www.loods22.be
Geplaatst op

MSK

Ik heb het eerder al gezegd dat ik een fantastische man heb. I know.

Zeg nu zelf: maandag heeft hij de kinderen meegenomen en is naar het Museum voor Schone Kunsten getrokken met hen, naar de tentoonstelling van Gustave Van de Woestijne. Je weet natuurlijk op voorhand dat je er dan geen uren kan rondlopen, maar blijkbaar vonden ze het bijzonder fijn. Het wandelingetje achteraf in het Citadelpark kan er ook voor iets tussengezeten hebben natuurlijk.

Ik vond het jammer dat ik niet meekon, maar zeg nu zelf: zo’n papa, da’s toch schitterend?

Geplaatst op

GWP-week

Ofte Geïntegreerde WerkPeriode, ofte schoolreisweek. De eerstes, derdes en zesdes zijn op overnachtingsweek (respectievelijk Ardennen of zee, Oostenrijk en Italië), ik ben ingedeeld bij het fotografieproject van de vijfdes (en één dagje bij het sportproject van de vierdes omdat ze daar een man te kort kwamen).

Vandaag was er de theorie rond fotograferen, ofwel dus drie workshops. Eentje over animaties (met papieren figuurtjes op een achtergrond iets laten bewegen door telkens een foto te nemen), een over belichting en pure technieken zoals kadrering en perspectieven, en een over de geschiedenis van de fotografie.

De eerste workshop vond ik schitterend, de anderen waren naar mijn mening wat te lang. Het feit dat ik zo moe ben, zal er misschien ook wel voor iets tussengezeten hebben: ik had het lastig om wakker te blijven in de warme, halfduistere lokalen.

Bon, ik ben benieuwd wat de komende praktijkdagen zullen geven. En ik wil het fotomuseum in Antwerpen écht wel een keertje zien!

Geplaatst op

Vivente

Gisteren een vrij… nutteloze, ging ik bijna zeggen, maar dat was zeker niet het geval, eerder tijdrovende bezigheid gehad: om elf uur vertrokken naar Wilrijk, om daar in te zingen, broodjes te eten (overigens schitterende ontvangst) een lang concert door vijf verschillende koren van wisselend niveau bij te wonen, en zelf 20 minuten op het podium te staan. Amper. Ik was uiteindelijk pas rond half zeven thuis, en had de hele prachtige zonnige namiddag zien voorbijschuiven. Helaas.

En toch heb ik genoten om die 20 minuten daar te staan zingen. Hoog niveau (al zeg ik het zelf), en elke stem telde toch wel. Prachtige muziek overigens.

Had u al door dat ik graag zing? Hmm?

Geplaatst op

Concert

Gisteren zijn we, op uitnodiging van Cantemus uit Merksem, samen met nog 4 andere koren een concert gaan geven. We hebben amper 4 nummers gezongen, maar die waren – imho – niet slecht.

Alleen leek het hele gegeven wel zonde van de tijd: ik ben vertrokken om 11.00u, om daar te zijn tegen 12.00u. 12.15 was de tijd om even in te zingen en de akoestiek en het podium aan te voelen, daarna werd er gegeten, en om 14.00u ging het concert van start. De zaal zat helemaal vol, maar dat kon ook niet missen, want de helft van het publiek bestond uit de koren zelf. Het klinkt misschien raar, maar ik hou niet zo van koormuziek. Ik zing het doodgraag, maar ik zal zelf zelden of nooit naar een koorconcert gaan. Ergens vond ik het zelfs jammer van de prachtige zonnige namiddag, maar bon, engagement is engagement.

Iets na zessen was ik weer thuis. Niet de meest rendabele namiddag, om 20 minuutjes op het podium gestaan te hebben, maar kom. Eigenlijk was het toch best wel fijn 🙂

Geplaatst op

Kaas

Deze voormiddag ben ik nog maar eens een paar uur gaan zingen, en nu heb ik het wel eventjes gehad met Zelenka zijn Missa Votiva. Ik zal het nog wel instuderen, maar nu eventjes niet :-p

Deze namiddag waren we dan samen met andere vrienden uitgenodigd bij mijn nicht en haar man en drie dochters. Vroeger kwam ik bijna wekelijks bij hen over de vloer, maar nu was het maanden geleden. Onze familie informeert dan bezorgd of we soms boel hebben, maar we hebben eigenlijk allebei een zeer druk leven, en kinderen met woensdagnamiddag- en zaterdagactiviteiten.

Soit, Sofie had zich uitgeput in het maken van heerlijke taarten, zodat ik een klein stukje chocoladetaart heb gegeten, en een klein stukje appeltaart. Het heeft me bijzonder gesmaakt.

Hetzelfde geldt voor de kaasschotel  ’s avonds: een plethora aan heerlijke kazen, een zestal verschillende soorten brood, en gelukkig ook een grote kom sla en veel fruit tussen de kaas. Ik heb dus met mate brood gegeten, een paar stukjes kaas enorm laten smaken (goh, die lopende brie: fantastisch gewoon!) en vooral sla gegeten, stukjes meloen, druiven, aardbeien, radijsjes en dergelijke.

Zeg zelf: die schotel zag er toch heerlijk uit, nee?

kaas

Geplaatst op

Koorweekend

De titel zegt het al: ik ben al het hele weekend aan het zingen. Het is gisteravond begonnen met een stevige repetitie, en is vandaag om halftien weer begonnen, tot zo’n uur of vijf. De meesten zijn blijven slapen, maar dat zag ik niet zitten met de kinderen en zo.

Wist u trouwens dat er een jeugdherberg was in Laarne? Ik nu wel.

Vandaag heb ik de kinderen meegenomen: het vroegere jeugdkamerkoor is aan het opgroeien, en er zijn massa’s kleine kinderen. Wolf was de oudste van 9 aanwezige kinderen: we hadden samengelegd voor twee babysits, zodat we onze respectieve echtgenoten niet moesten opzadelen met hen en ons niet schuldig hoefden te voelen.

De kinderen vonden het best leuk, zo’n andere omgeving, andere speelkameraadjes, en ander speelgoed. Kobe wilde uiteraard niet slapen, en was compleet uitgeteld.

koorkinderen

En ik? Ik ken al een pak meer van Zelenka, maar heb vooral geleerd dat ik nog behoorlijk wat ga moeten studeren. Poeh!

Geplaatst op

Gedichtendag

gedichtendag

In 2006 was het een Latijns gedicht van mijn favoriete dichter Catullus, in 2007 alweer eentje van Catullus, maar dan wel mijn lijfgedicht (vraag maar aan mijn leerlingen), in 2008 ging ik de Nederlandstalige toer op met Hans Andreus, en vorig jaar kwam Van Ostaijen aan de beurt met zijn Melopee.

Dit jaar voelde ik me vandaag vooral nogal absurd en surrealistisch, en leerde ik een collega Nederlands mijn favoriete gedicht van Cees Buddingh kennen, een gedicht uit 1943 al.

Ik ben de blauwbilgorgel,
Mijn vader was een porgel,
Mijn moeder was een porulan,
Daar komen vreemde kind’ren van.
Raban! Raban! Raban!

Ik ben een blauwbilgorgel
Ik lust alleen maar korgel,
Behalve als de nachtuil krijst,
Dan eet ik riep en rimmelrijst.
Rabijst! Rabijst! Rabijst!

Ik ben een blauwbilgorgel,
Als ik niet wok of worgel,
Dan lig ik languit in de zon
En knoester met mijn knezidon.
Rabon! Rabon! Rabon!

Ik ben een blauwbilgorgel
Eens sterf ik aan de schorgel,
En schrompel als een kriks ineen
En word een blauwe kiezelsteen.
Ga heen! Ga heen! Ga heen!

Geplaatst op

Boek

Een tijdje geleden, op Barcamp meer bepaald, stak Karen een idee in mijn hoofd.

Een boek vol Griekse mythen en sagen, maar dan wel verteld naar kinderen toe.

Wat denk je: zou daar interesse voor zijn, en een markt voor bestaan? Of bestaat dat al? Ik ken er in elk geval geen.