Koorweekend

De titel zegt het al: ik ben al het hele weekend aan het zingen. Het is gisteravond begonnen met een stevige repetitie, en is vandaag om halftien weer begonnen, tot zo’n uur of vijf. De meesten zijn blijven slapen, maar dat zag ik niet zitten met de kinderen en zo.

Wist u trouwens dat er een jeugdherberg was in Laarne? Ik nu wel.

Vandaag heb ik de kinderen meegenomen: het vroegere jeugdkamerkoor is aan het opgroeien, en er zijn massa’s kleine kinderen. Wolf was de oudste van 9 aanwezige kinderen: we hadden samengelegd voor twee babysits, zodat we onze respectieve echtgenoten niet moesten opzadelen met hen en ons niet schuldig hoefden te voelen.

De kinderen vonden het best leuk, zo’n andere omgeving, andere speelkameraadjes, en ander speelgoed. Kobe wilde uiteraard niet slapen, en was compleet uitgeteld.

koorkinderen

En ik? Ik ken al een pak meer van Zelenka, maar heb vooral geleerd dat ik nog behoorlijk wat ga moeten studeren. Poeh!

2 Antwoorden op “Koorweekend”

  1. Je schuldig voelen omdat je de echtgenoten met de kinderen zou ‘opzadelen’? Voelen zij zich ook schuldig als ze de mama’s met de kinderen ‘opzadelen’ als ze weggaan? ’t Zijn toch ook even goed de kinderen van de man als van de vrouw, niet? Beide kunnen er toch wel eens een dagje alleen op passen als het moet?

    Anyhow, aan de foto te zien was het voor de kindjes waarschijnlijk het leukste om samen in de opvang te spelen dan allemaal apart thuis bij de papa’s. 😉

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *