Pa opnieuw eventjes in het ziekenhuis

Nee, geen nood, het is maar eventjes deze keer: een paar onderzoeken waren nodig. Jeroen was dinsdag met hem naar de dokter geweest voor nog een nazicht van zijn slokdarm en had op mijn vraag ook een spoedafspraak vastgelegd bij de neuroloog: ons pa deed gewoon raar dit weekend.

Toen ik hem zondag ging halen, had hij een T-shirt aan dat niet helemaal proper was. Ik sommeerde hem iets propers aan te trekken, ging iets halen met lange mouwen en hielp hem. Daarbij had hij zijn bril afgezet. Toen ging hij eerst zijn hoorapparaten insteken – wat nog wel zo handig is als ge een conversatie wilt – en kwam toen terug in de living met de woorden: “Ik moet nu eerst mijn hoorapparaat hebben”. Euh, pa, ge hebt dat net ingestoken? “Neenee, eerst mijn hoorapparaat!” Waarop hij zijn bril opzette met een “Voilà!”.

Iets later, wanneer we vertrekken, zegt hij dat hij eerst zijn sjaal nog moet pakken. Euhm, hij draagt zelden een sjaal? Ik snapte dat dus niet, maar hij zocht wat verder, nam zijn jas en zei triomfantelijk: “Aha, hebbes!”

Soit, ook de rest van de dag waren er zo een paar dingen, zodat hij prompt een afspraak kreeg op woensdag in het ziekenhuis bij de neuroloog. De rug ten spijt kon ik hem wel ophalen en meegaan. Dokter De Meulemeester, die hem dus al jaren kent en blijkbaar een zeer grondige dossierkennis heeft, luisterde aandachtig en stelde voor hem voor een dag of twee op te nemen om een paar onderzoeken uit te voeren, want samen met zijn neiging om zo lang te slapen – hij slaapt vaak tot ’s middags – duidt dat op niet veel goeds.

Soit, nog een ‘chance’ dat ik thuis zit, zodat ik hem deze ochtend kon ophalen, een valiesje kon maken voor een nachtje, en hem naar het ziekenhuis kon brengen. Ze wilden wel minstens één overnachting omdat er wel wat onderzoeken gepland staan, maar hopelijk kan hij morgenavond al naar huis. Met wat pech wordt het toch maandag, maar bon, dat zien we dan wel weer. Hij heeft genoeg kleren mee, en hij ziet het wel zitten, want hij vond zijn eigen uitspraken ook raar.

Allez hup, hopelijk niks ernstigs. Wellicht is het eerder een verstoring van zijn medicatie aangezien hij die niet bepaald regelmatig neemt. Moesten we dat er nu nog in krijgen he…

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *