Nope, het ging weer eens niet zoals de bedoeling was.
Anderhalve week geleden werd dus dat implantaat voor een kroon gezet in mijn bovenkaak. Verschillende kennissen hadden dat al laten doen en me verzekerd dat daar eigenlijk niks aan is, dat dat de dag zelf wat pijn doet, maar snel betert.
Hmpf.
De donderdag viel inderdaad goed mee, en zoals de dokter had gezegd, heb ik ’s avonds voor het slapengaan een pijnstiller genomen om goed te kunnen slapen. Vrijdagochtend: alles in orde, geen pijn. Vrijdagavond, op Aether: blij dat ik Ibuprofen 600 mee had, want het begon stevig pijn te doen en te kloppen. Het stond nochtans absoluut niet dik – lang leve het ijs dat ik er donderdag had op gehouden – of extra rood of zo, aan de buitenkant was absoluut niks te zien. Maar de pijn bleef, en ik nam dus 4 keer zo’n Ibuprofen op een dag, wat blijkbaar meer is dan de toegestane dosis. Ach ja.
Maandagochtend belde ik naar de dokter, maar die was op maandag en dinsdag niet beschikbaar, wel op woensdag. De pijn bleef overigens aanhouden, tot ook mijn sinussen en mijn onderkaak pijn deed.
Op woensdag kon ik bij haar terecht: een foto wees uit dat alles in orde was, dat er eigenlijk geen probleem mocht zijn, er was geen zwelling, ook geen echte roodheid, alleen was het tandvlees nogal zacht. Ze haalde wel de draadjes uit, en man, dat deed pijn! Ik heb ondertussen al zo vaak draadjes moeten laten weghalen of zelf uitgetrokken dat ik weet dat dat eigenlijk niet zou mogen. Tsja. Ze schreef me ook een stevige antibioticakuur voor, want er was duidelijk wel iets aan de hand, ja.
Maar die woensdag was zo druk, dat het pas ’s avonds was dat ik om die antibiotica kon gaan, en… de pijn was tegen dan zo goed als weg! Zonder pijnstillers! Maar echt…
Ik wachtte dus nog even tot de donderdag, en tegen dan was alles normaal: geen pijn, geen kloppen, geen zachtheid van dat tandvlees… Ik vroeg nog even raad aan mijn vertrouwde, betrouwbare apotheker en zij bevestigde: als de pijn weg is, geen antibiotica. Oef, want ik ben daar niet al te zot van, nee.
Vandaag ging ik ter controle opnieuw langs bij de kaakchirurg, zoals eigenlijk sowieso de bedoeling was, en zij concludeerde, net zoals ik eerder al had gedaan, dat ik blijkbaar gereageerd had op de draadjes. Om een of andere rare reden ging mijn lijf niet akkoord met de gebruikte draadjes, maar was alles weer in orde zodra die draadjes weg waren. Bizar.
En verder? Alles perfect in orde, het implantaat zit waar het moet zitten, perfect op zijn plaats, en alles is prima genezen. Eind mei nog eens op controle, en dan de kroon op het werk bij de tandarts.
En dan volgend jaar de tweede tand. Kwestie van optimaal gebruik te maken van de tandverzekering, toch?