Vilvoorde, zegt u? Daar ligt toch gewoon de viaduct?
Jawel, maar dat is blijkbaar zoveel meer… Ik moest er vandaag zijn voor de figurantendag van Eternicaans Epos, en ik zag dat de stad gigantisch veel veranderd is sinds ik er 25 jaar geleden les gaf… Nu, ik heb ook niet die route gevolgd die ik vroeger van station tot school fietste, we zaten aan een fijn pleintje. Na de briefing gingen Mireille, Arend en ik dan ook eerst een koffietje drinken, zo rond half vijf? En toen wilde ik nog snel een paar caches doen. Man, heb ik me daaraan mispakt! Die “paar cachekes” bleken in een prachtig, maar echt ronduit prachtig oud park te liggen, het park Drie Fonteinen waarin je zo de mensen uit pakweg Bridgerton zag flaneren. De bomen zijn ook uit die tijd, de hele inrichting van het park eigenlijk, en ik was er meteen verliefd op. Ik ben er dan ook bijzonder lang gebleven, ondanks de regendreiging, ondanks het feit dat ik moegewandeld was, ondanks het feit dat ik veel later dan gepland thuis ging zijn, ondanks het feit dat ik serieus honger begon te krijgen.
Ik heb het parkgevoel echt niet op foto kunnen krijgen, maar ik heb het wel geprobeerd. Het is veel weidser, veel majestueuzer dan je zou denken, daar onder die viaduct…
Het was kwart voor negen voordat ik opnieuw aan de auto stond, lichtjes blauw van de honger. Ik besloot dan ook om, als ik een frituur of een pita zou tegenkomen, dat ik zou stoppen, maar er niet voor zou omrijden. En lo and behold, wat is zowat het eerste dat ik zie? Een fijn frietkot. En ja, het heeft gesmaakt, ook al was het te veel voor mij.
Heerlijk uitgewaaid, enorm genoten van mijn dagje. Echt.
Ik heb daar nooit een receptie gehad van een werkgever, en dat is daar inderdaad prachtig! Ik moet dringend eens terug gaan met de kinderen op sleeptouw, ik heb het gevoel dat ik daar wilde gaan kunnen uitleven 🙂 en ik zelf ook!
Ik heb het park ontdekt toen vrij kort na elkaar vorig jaar (?) er een uitzending over was in Vlaanderen vakantieland of zoiets en ook in een documentaire over het viaduct van Vilvoorde.
Ik ben er dan eens met mijn zus gaan wandelen, maar er was net een groot festival aan de gang. Ik vond het heel mooi, maar de nabijheid van het grote viaduct blijft wel prominent.