Geplaatst op

Aether Huwelijk

Ik hou echt van die eendagsevenementen van Aether. Nu, ik heb nog maar één volledig weekend meegemaakt, ik kan nog niet veel zeggen, maar toch…

Er was een online sessie van een hele avond, waarbij ik me gigantisch goed geamuseerd heb en tranen heb gelachen. Er was de opening van het notariaat met een zelfverzonnen personage. Er was het casino met ongelofelijk veel glamour, en nu was er dus het huwelijk.

Het fijne is dat er twee spelers in het huwelijk traden, die in het echt een jaar geleden zijn getrouwd, ook al in jaren 20 stijl, zij kon dus perfect haar echte trouwkleed dragen. Het gaf vooral ook een speciale sfeer, aangezien ze de kussen en zo niet hoefden te faken.

De omgeving was alweer prachtig: een echt kasteel met omliggend park waar blijkbaar regelmatig trouwfeesten gehouden worden. Er werden zelfs op dat moment foto’s genomen voor een echte trouw, maar ik vond het wat zielig: wij zagen er gewoon veel beter uit!  Er was de aankomst met geschenken, een lange receptie, dan de ceremonie zelf, en dan het diner, compleet met schitterende maaltijd, bediening, en een dessertenbuffet mét bruidstaart in drie verdiepingen. De uitwerking, het oog voor detail is gewoon onvoorstelbaar…

Mijn rol was dezelfde als de vorige keer op Casino, ik was “le scandal du jour” volgens een van de aanwezige dames, maar ik denk dat ik zowat al mijn doelen gehaald heb. En vooral, ik heb me enorm geamuseerd. Het deed deugd, zo aan het begin van de vakantie.

Ik kijk enorm uit naar eind september, naar een volledig weekend…

Geplaatst op

La Grande Soirée

Het was me het evenementje wel! Sinds ik maandelijks mee doe aan Duister Gent, het lokale chapter van Vampire The Masquerade, een larp dus, amuseer ik me daar echt goed mee.

Deze winter was er de Grande Soirée gepland, een gala-avond met volk van heel Europa, maar door corona hebben ze dat ook moeten afblazen. Vandaag kon het gelukkig wel plaatsvinden, al is de timing voor vampieren niet zo ideaal, aangezien het begon rond een uur of zes en het dan nog klaar was. Goh ja, we moesten maar doen alsof het al donker was, zeker?

Het was echt zot: een honderdtal mensen, waaronder Nederlanders, Duitsers, Fransen, Oostenrijkers, Polen en vooral ook een aantal mensen uit Budapest en Kroatië. Goed zot, zeg ik u.

Ik was zowaar bij de narrators ingedeeld, die enkele figuranten die spelers die niks aan het doen waren, opnieuw in het verhaal moesten trekken. De rol die ik speelde, had ik al een paar keer gespeeld als figurant op de zaterdagavonden, maar toch… Goed geamuseerd, me geen moment verveeld, heel veel gepraat, zowaar in stevige politiek verzeild… Enfin, een fijne, fijne avond.

En op een goed half uur stond ik ook weer thuis, wat meteen ook mooi meegenomen was natuurlijk. Dik in orde!

Geplaatst op

Haven: het einde…

Ja, het deed pijn, daar op het einde. Er zijn tranen gevloeid en we hebben Lorre en co gewoon een groepsknuffel gegeven. Moet kunnen.

Ze hadden gezegd dat ze er niet veel meer mee gingen doen, maar eerder ons laten spelen en afscheid nemen van elkaar, meer gewoon ons eigen rollenspel uitspelen. Maar uiteindelijk hebben we toch weer keihard op scenario gespeeld, is de laatste kluis ontmanteld en Bahadur verslagen. Ik ben weer eens onder laserstralen (lees: rode draden) geslopen op een manier die mijn rug niet fijn vond, maar ik heb er zo gigantisch van genoten…

We zijn hard aangepakt en Vilmar, mijn lief binnen het spel, is gesneuveld. Maar we hebben eindelijk allemaal samengewerkt onder de tsarina, er was eindelijk – het was ook nodig – eenheid en we hebben het gehaald. We sluiten dit prachtige larpavontuur af met een goed gevoel, en dat is mooi.

Na de middag zijn we beginnen opruimen, zoals altijd, maar we hoefden nog niet naar huis: wie wilde, mocht gerust nog blijven tot de maandagmiddag, en aangezien we toch Pinkstermaandag zijn morgen, besloten de Vossen nog even te blijven, blijkbaar samen met het merendeel van de Strigoi. En gelukkig ook Lorre, want die had daar duidelijk nood aan.

In de namiddag zijn we trouwens ook tot aan de plaatselijke kabelbaan gereden. Ik wist niet goed wat ik moest verwachten, maar hier in het Heuvelland heb je dus een heuse stoeltjeslift zoals bij het skiën, en die is een pak hoger dan gedacht. Ik ging samen met Mireille in een liftje en we hebben zitten gillen en gieren van het lachen, omdat we eigenlijk allebei een beetje hoogtevrees hebben. Zalig, echt een aanrader voor de vijf euro die het maar kost. Jammer dat het bewolkt was, het was nog net niet aan het regenen, want ik vermoed dat het zicht anders nog veel spectaculairder is.

Je moet trouwens het filmpje tot het einde bekijken…

En verder? Hebben we gepraat, gebarbecued, gedronken en nog veel meer gepraat. Ik ga die mensen missen…

En nee, we zijn er nog niet uit naar welke live we nu trekken met onze Vosjes…

Geplaatst op

Haven: Dank

Een tijdje geleden kregen we het nieuws: de larp Haven stopt ermee! We zaten in zak en as: met de Vossen hadden we daar behoorlijk wat in geïnvesteerd en voor onze jongste Vos net zijn kostuum afgewerkt. Tsja…

Maar we begrijpen het ook: het team had het sowieso al moeilijk na de dood van kopman Erik, en door alle mogelijke persoonlijke problemen bleek het te moeilijk om een dergelijk project te blijven draaien. Want mispak je daar niet aan: er kruipt gigantisch veel werk in, in zo’n weekend.

We speelden het bijzonder graag, onze Akata, en ik ga het ook bijzonder hard missen. Maar vandaag en morgenvoormiddag mogen we nog spelen. Nog één keer de bizarre wereld met Bahadur, de speciaal ontworpen taal Eshki Ganu waar wij allemaal zot van waren, de faunporno, de problemen met de andere volkeren…

Dus ja, met alle plezier de uitgebreide schmink nog een laatste keer op ons toot, gegiechel met de dames onder elkaar en vooral ook toch nog een mysterie proberen oplossen.

We gaan ervoor, en we zijn de organisatie ongelofelijk dankbaar voor de voorbije evenementen.

Geplaatst op

Aether Casino

Volledige weekendlarps zaten er nog niet in, omdat dat nogal wat voorbereiding vraagt en je dat liever niet voor den hond zijn kluiten doet, maar gelukkig organiseerde het Aether team een ronduit fantastische Aether Casino in een kasteel in Edegem. Ik vond het gewoon heerlijk: de kostuums, de setting, het spel… Jammer dat het maar één avond was, ik heb intens genoten.