Haar

Ik had deze middag een kappersafspraak want mijn haar was veel te lang aan het worden naar mijn goesting en viel aan geen kanten meer. Toen Merel dat hoorde, keek ze zeer beteuterd: ze wou ook dringend naar de kapper! Maar als ze me dat niet zegt, kan ik dat niet weten natuurlijk.

Soit, ik belde naar Songül en Merel mocht meekomen, maar ze kon niks beloven want eigenlijk had ze mij er al min of meer tussen genomen. Merel dolgelukkig, en tegen twee uur stonden we samen met de fiets bij de kapper. Mijn haar werd onder handen genomen en was zoals het moest.

En dan mocht Merel alsnog in de stoel: haar haar was weer prachtig lang aan het worden, maar ze wilde het af naar een eindje onder haar schouders: ze vindt dat mooier en ik vind het zo jammer, maar zij is baas over haar eigen haar.

Ze liep in elk geval te stralen, en dat is uiteindelijk wat telt voor mij. Ik zal wel in stilte een traantje laten over die lange blonde lokken.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *