Haar

Ik had deze middag een kappersafspraak want mijn haar was veel te lang aan het worden naar mijn goesting en viel aan geen kanten meer. Toen Merel dat hoorde, keek ze zeer beteuterd: ze wou ook dringend naar de kapper! Maar als ze me dat niet zegt, kan ik dat niet weten natuurlijk.

Soit, ik belde naar Songül en Merel mocht meekomen, maar ze kon niks beloven want eigenlijk had ze mij er al min of meer tussen genomen. Merel dolgelukkig, en tegen twee uur stonden we samen met de fiets bij de kapper. Mijn haar werd onder handen genomen en was zoals het moest.

En dan mocht Merel alsnog in de stoel: haar haar was weer prachtig lang aan het worden, maar ze wilde het af naar een eindje onder haar schouders: ze vindt dat mooier en ik vind het zo jammer, maar zij is baas over haar eigen haar.

Ze liep in elk geval te stralen, en dat is uiteindelijk wat telt voor mij. Ik zal wel in stilte een traantje laten over die lange blonde lokken.

Kleine ramp vermeden

Toen ik gisterenvoormiddag uit de tuin binnenkwam, stormde een radeloos huilende Merel op me af.

Ze had haar lange blonde lokken willen brushen met een ronde borstel, maar die dingen zijn vreselijk gevaarlijk: als je eerst in de ene richting draait, en dan in de andere richting zonder dat je je haar hebt losgemaakt uit de borstel, krijg je een gigantische knoop. Merel had geprobeerd het los te maken, en het werd alleen maar erger.

Ik heb geen foto van het haar met de borstel erin, ik denk dat Merel me dan helemaal dood had gedaan. Maar ik heb haar wel gerustgesteld en gezegd dat het goed zou komen, al was ik daar eigenlijk helemaal niet zeker van. De borstel zat namelijk echt compleet vast, en ik weet dat je soms niks anders kan dan het haar knippen. Hmmmmm….

Na eventjes contempleren – en innerlijk dus ook een beetje panikeren, al merkte Merel daar niks van – besloot ik om met een kniptang alle sprietjes van de borstel af te knippen, zodat ik tenminste dat uit haar haar kon krijgen. Ik heb natuurlijk af en toe ook wat van haar haar mee gehad, en het was een geduldwerkje, maar een twintig minuten later was Merels haar toch al borstelloos.

Alleen… Hoe ging ik die knoop er nu uitkrijgen? Gelukkig was Arwen hier, die een antiknoopmiddel bij had. Ik heb Merels haar heel grondig ingespoten daarmee en ben voorzichtig, lokje per lokje, beginnen uitkammen. Ik haalde er ook wel wat afgeknipt haar uit, jammer genoeg. Na een half uur zag het er zo uit:

Nog wat later was het leed geleden, al is ze wel wat haar kwijt. Gelukkig heeft ze een volle haarbos en was het niet helemaal vooraan, zodat de schade eigenlijk niet zichtbaar is. Oef.

Lang leve de anti-klitspray en het geduld en de kniptang van moeder.

Grijs? Nog even niet…

Ik had er al een tijd over zitten denken: zou ik mijn haar wel nog kleuren? Met de corona en de vakantie liet ik het eigenlijk wel wat afbleken. Ik ben ook nogal nieuwsgierig om te weten hoe ik er zou uitzien met grijs haar, en vooral: welk type grijs gaat mijn haar zijn? Ons ma, bijvoorbeeld, zag er ronduit schitterend uit met haar grijs haar, maar dat was dan ook gewoon een mooi grijs!

Enfin, ik was aan het twijfelen, maar toen maakte Bart er een opmerking over, dat ik toch wel serieus wat uitgroei had en echt wel grijs begon te worden.

Euh… Ik bekeek mezelf nog eens grondig, nam een foto van de uitgroei en… besloot dat ik er eigenlijk nog niet klaar voor ben om grijs te zijn. Ik ben nog geen 50, ook al is mijn lijf al kapot, maar in mijn geest ben ik nog geeneens 20, denk ik.

Enfin, het werd vandaag dus dit:

Toch nog maar even het paars, me dunkt.

Haarstijlen

Merel wil graag dat haar haar opgestoken is op haar communie. Nu, de mis is al om negen uur ’s morgens op Hemelvaartdag: om dan een kapster te vinden, is niet zo eenvoudig. En daarbij, opsteken, dat kan ik eigenlijk ook zelf wel min of meer. Wolf en ik reden deze voormiddag even langs de Action om een hoop haarspullen in te slaan, en deze middag probeerden Merel en ik een paar dingen uit.

Eerst gingen we voor de donut, zowel de grote als de kleine. Daar was Merel zelf behoorlijk zot van, maar ik vind het niet echt zo mooi…

Ik probeerde dan iets met opgerolde sliertjes dat bij mij altijd heel mooi uitkwam, maar waar Merels haar te lang voor is, zo blijkt.

IMG_9885

Daarna probeerde ik iets uit met rolletjes, maar neuh… Ik heb het zelfs niet volledig afgewerkt.

IMG_9886

Toen probeerde ik zo’n halfvlecht, die achteraan wel heel mooi was, maar vooraan niet zo mooi uitkwam, en eerder een Heidi-gevoel gaf.

Daarop maakte ik twee kleine halfvlechtjes, die ik achteraan in een dotje draaide, omdat Merel ergens toch graag een dotje wilde, maar ook dat gaf niet het beoogde effect.

Maar op zich vond ik het wel iets hebben, dat lange haar, terwijl er toch een opgestoken element in zit. Ik ging erop verder, hield de twee halfvlechten, en begon te variëren.

En dit, dit vond ik wel heel geslaagd. De speldjes zijn er wel wat klungelig ingestoken, ik ga blekere nemen en ze beter wegsteken, maarre… Het lange haar met het krooneffect en de parels, yup, dat wordt het wellicht.

Wat denken jullie? Of heb je nog andere suggesties?