Nee, de vorige editie, daar was ik om één of andere reden niet bij geweest, maar deze editie wilde ik wel meedoen om de jongens een plezier te doen. Roanoke is namelijk een weekendlarp voor jongeren tussen 12 en 18. De volwassenen zijn dan degenen die figureren en een oogje in het zeil houden, maar de spelervaring is wel al die van volwassenen, geloof me.
Het enige grote verschil is dat om middernacht het spel onherroepelijk wordt stilgelegd en alle spelers binnen het kwartier in hun bed moeten zitten. Er wordt uiteraard ook geen alcohol geschonken, en er is ook geen adult content, wat in andere larps wel eens durft binnensluipen.
De afstand viel al bij al nog mee, ook al waren we veel later vertrokken dan ik voorzien had. De jongens – en ikzelf – moesten toch nog meer spullen verzamelen dan gedacht, en ook het feit dat Wolf op krukken loopt, maakt het er niet makkelijker op.
Want ja, ook dat is niet wat het moet zijn. De spoedarts had gezegd dat het een lichte verstuiking was en dat hij na een paar dagen opnieuw mocht beginnen stappen. Dat was duidelijk geen goed idee: toen hij dat woensdag voorzichtig, met krukken nog, begon te proberen, deed de voet ’s avonds weer gemeen pijn én stond hij weer dik. Intussen is hij dus ook wel degelijk blauw, en vreemd genoeg aan beide kanten. Als enkel zijn laterale gewrichtsband was beschadigd, dan zou de bloeduitstorting enkel aan de buitenkant zitten. Helaas, er is wel degelijk ook sprake van een hematoom aan de binnenkant van zijn voet. Ik ben er niet gerust op, en dus had ik nog snel een afspraak gemaakt met zijn vaste huisarts om toch even te kijken. Die trok zijn wenkbrauwen op, verklaarde meteen dat dit niet bepaald een “lichte” verstuiking was, schreef onmiddellijk nieuwe foto’s voor omdat er echt wel een behoorlijke pijn net boven het enkelgewricht was, maar zei erbij dat dat gerust kon wachten tot maandag. Ja, Wolf mocht op weekend, zolang hij maar op krukken liep en zo min mogelijk steunde.
Wolf was aan de ene kant dolgelukkig dat hij wel degelijk kon en mocht gaan, maar aan de andere kant mist hij wel een deel van het spel, omdat hij niet mee de bossen in kan. Toch heeft spelleiding hier wel op ingespeeld, want hij speelt een gifmenger en ze hebben hem de mogelijkheid gegeven om daar een gans stuk rond uit te spelen in de herberg, met schorpioenengif en al. Hij is er dan ook echt voor gegaan en moest toevallig een hele tijd met mij spelen. Best wel amusant, en hij speelt niet slecht, die oudste van mij.
Voor mij was het in elk geval een heel rustige dag: ik speel een oude genezeres die eigenlijk met moeite haar ziekenboeg verlaat. Dik in orde dus.
