Roanoke: de bedenkingen

Awel, ik heb me eigenlijk echt wel geamuseerd met die jonge gasten. Je moet hen af en toe wel wat intomen of net in gang zetten, en heel vaak moet je ze terug “ingame” brengen want ze zitten heel vaak met buitenspelse termen te goochelen, als ze al niet over de voetbal bezig zijn. Maar verder is het vooral heel gemoedelijk. Ja, er wordt gevochten, en ja, soms gaat het er wat harder aan toe, maar niet zoals in een volwassenenlarp, echt niet. En het niveau van rollenspel is soms gewoon bangelijk zoals ze het in Antwerpen zeggen. We gaan binnenkort een uitstekende lading spelertjes op onze volwassenenevenementen binnenkrijgen, me dunkt.

Alleen zo jammer dat het tijdens het afbreken beginnen regenen is. Of zeg maar: gieten. Alles was drijfnat, alle tenten, alle buitenmateriaal, maar zelfs het gewone gerief van ermee tot aan de auto te lopen.

Voor mij was het tegen dan trouwens echt welletjes: ik had wel genoeg in bed gelegen, maar die bedden waren zodanig rotslecht dat ik niet echt veel geslapen heb. De eerste nacht ben ik wakker geworden van de rugpijn en heb dan maar mijn matras op de grond gesleept. De tweede nacht ben ik gewoon meteen met twee matrassen op de grond gaan liggen, maar veel steun gaven die nog altijd niet.

Meh. ’t Is dat ik deze hobby zo ongelofelijk graag doe en het zowat het enige is waar ik me nog eens een beetje fysiek kan in uitleven en de rug achter me kan laten…

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *