Vrije dag

In mijn lesrooster voor september heb ik de donderdag vrij. Da’s een van de duidelijke voordelen van 4/5 te werken, echt. Maar concreet betekende dat voor mij voor ’t eerst in twee maanden een dagje voor mezelf, helemaal alleen. Enfin ja, om half vier moest ik wel weer de kinderen ophalen, maar bon, lang genoeg om intens te genieten dus.

Ik hielp de kuisvrouw eerst met opruimen, deed wat administratie en dergelijke, at vroeg, en nam toen warempel de fiets richting Gent.

“Hoezo, warempel? Het is toch maar vijf kilometer?” (Ik hoor het u al denken.)

Ja, maar de weg van hier naar Gent is nu niet bepaald de gezelligste en veiligste om met de fiets te doen: ofwel moet ik langs de drukke Wiedauwkaai, ofwel via de Ferrerlaan, en da’s ook niet bepaald een cadeau. Tot eigenlijk een dik jaar geleden: toen kwam de Gaardeniersbrug erbij, en meteen ook het Gaardenierspad.

“Huh?” (U denkt wel luid, vandaag.)

De Gaardeniersbrug, da’s die nieuwe fiets- en voetgangersbrug aan de Tondelier, die parallel loopt met de Wondelgembrug. U weet wel, met die nieuwe trambrug erbij die nog niet in gebruik is, daar aan de Gasmeterlaan. Het resultaat is dat ik vanuit Wondelgem eerst een eindje langs de Morekstraat over de fietssuggestiestrook moet, maar dat ik dan kan afslaan naar dat Gaardenierspad (enkel voor voetgangers en fietsers), dat door de Wondelgemse Meersen loopt, uitkomt op die brug, en dat ik dan enkel nog de Blaisantvest moet oversteken, de Molenaarsstraat moet doorpeddelen, en uitkom op de Lievekaai. Vandaar is het eenvoudig langs het Gewad (amai mijn gat, die kasseien!) de Jan Breydelstraat in, brugje en Hooiaard over, en ik sta op de Korenmarkt.

Geen twintig minuten toe, ik zeg het u, met de auto haal ik dat niet!

Ik was oprecht verbaasd over dat nieuwe pad en de brug, genoot intens van de heerlijke zon, en reed naar de Cora Kemperman. Ha ja, want ik ben toe aan een nieuwe winterjas, en daar waren nieuwe modellen binnengekomen die me wel wat leken. Helaas, het viel toch nog niet zo mee als gedacht. Geen nood, ik fietste langs de stadshal en genoot even van de pianomuziek.

Mijn dieet indachtig ging ik niet voor een ijsje van de Australian, maar stopte bij de Moochie voor een Frozen Yoghurt met verse aardbeien en mango. Man, dat smaakte dubbel zo lekker omdat het in verhouding zo mager is 🙂

Ik ging nog even langs bij de Hema, kocht daar wat kleine spullen, stopte alles in mijn fietstassen, en fietste fluitend naar huis terug. Enfin, naar de kinderen.

Maar man, dit dagje heeft me deugd gedaan!