Geplaatst op

Rondje Rieme, deel één

Wellicht een van de laatste stralende dagen dit jaar, en ik had al de hele voormiddag zitten werken voor school. Ik had het een beetje gehad, om eerlijk te zijn, en morgen kon ik ook nog wel werken en toetsen opstellen en zo.

Dus maakte ik bewust mijn namiddag vrij, sprong op de fiets en reed naar Rieme, zo’n 8 kilometer verder, om daar een geocacherondje te doen. Ik reed door industriegebied, natuurgebied (een koppelingsgebied), oude en nieuwe wijken, veldwegen, en zag toen dat het goed was geweest, dat het welletjes begon te worden voor de rug, en vooral dat mijn fietsbatterij het niet zo heel erg lang meer ging uithouden en ik nog 8 kilometer terug moest.

Maar het resultaat? Een kleine dertig kilometer gefietst, het hoofd leeg, de rug los, de longen vol (en de fietsbatterij sjiekeplat). En mentaal weer wat opgeladen: we kunnen er weer eventjes tegen.

Geplaatst op

Geocachen in Leest

Toen we hier vorige week aan het knutselen waren met de Vossen, had ik meteen concreet met Mireille afgesproken dat ik tot bij haar ging komen om eindelijk eens samen te geocachen in de buurt. Nu ik een deftige fietsendrager heb op mijn auto, kan dat een stukje vlotter dan vroeger.

Tegen half drie stond ik voor haar deur, iets later stond er een deftige koffie voor mijn neus ^^

Tegen drie uur zaten we op de fiets om een rondje “In Leestse Velden” te fietsen en nog een paar losse caches mee te pikken.

Op zich is dat niet veel kilometer, maar hier en daar hebben we vrij lang staan zoeken, en uiteindelijk was het bijna zeven uur tegen dat we terug waren. Het was ook meer dan voldoende: mijn rug vond het welletjes, en Mireille heeft serieus last van long-covid en was doodop. Maar het was een prachtige namiddag met vrij mooi en eigenlijk behoorlijk warm weer, schitterende landschappen, fijn gezelschap…

Toen was het te laat om nog naar huis te rijden voor het avondeten, ben ik maar blijven eten, was er daarna nog een fijn dessert en kreeg ik nog de zonsondergang vanuit hun tuin.

Moe, maar echt een vakantiegevoel. Dankuwel, Mireille!

Geplaatst op

Restaurant Lof

We hadden er lang naar uitgekeken, ik geef het toe: een eerste, échte restaurant! Woensdag gingen de restaurants open, vandaag, de eerste vrijdag dus, had Bart al een reservatie. We hebben het niet ver gezocht: restaurant Lof in Gent, geen onbekende voor ons. Het leuke eraan is dat we gewoon met de fiets konden gaan ^^

Bart kwam rechtstreeks van zijn werk en zat al te glunderen op het terras toen ik toekwam: ik had eerst nog Kobe moeten afhalen van de fagotles en orkest. Maar Bart had al een gin-tonic voor zijn neus en iets later had ook ik een alcoholvrije aperitief, iets met aardbeien en limoen en zo, fris-fruitig.

We bestelden meteen maar het volledige menu:

Het begon al goed bij de hapjes, vonden we.

Victoriabaars | bergamot | ceviche | raap

Oester | koolrabi | karnemelk | appel

Brioche | groene asperge | lardo | eidooier | erwtjes

Langoustine | wortel | limoen | chipotle

Kalfszwezerik | pinda | boerenkool | allspice Pimenta dioica

LOF Surprise Dessert, met zoute karamel en vooral veel duindoornbes

Het was lang geleden dat ik Bart nog eens zo lang zo zien glunderen heb. We zaten er dan ook heerlijk: het terras was in een binnentuin zodat het er niet echt koud werd.

En na afloop fietsten we in de schemering gezellig samen naar huis. Een extra pluspunt!

Geplaatst op

De Relieken part 2

In februari had ik al eens de auto en daarna de fiets genomen om een eerste stuk van een reeks van 101 geocaches te gaan loggen: De Relieken, raadsels rond Harry Potter die je dus eerst thuis moest oplossen.

Ik had toen intens genoten van de mooie route, de ongelofelijk rustieke streek en de weidse velden, en aangezien het vandaag stralend, maar echt stralend lenteweer was, trok ik andermaal naar Groot Deinze. Eerst pikte ik met de auto nog de bonussen op die ik de vorige keer niet had opgelost en de ene cache die ik toen nog niet had opgelost en ook niet ter plekke had kunnen vinden, en begon toen aan nr. 31. Ik zette mijn auto aan de kant van een boerenbaantje – en zag toen pas dat er daar blijkbaar af en toe een tractor met “aalkerdeel” moest passeren, maar bon, dat lukte hem toch.

Het was 24°, ik fietste rond in een licht topje en genoot. Intens.

Rond cache nr. 50 begon ik moe te worden, en toen ik er daarna twee niet vond, hield ik het bij 54 voor bekeken. De rest is voor een volgende keer, maar ik moet nog een deel van de raadsels oplossen.

Ik pikte nog wat losse caches op in het passeren en was eigenlijk helemaal ontspannen, uitgewaaid en goed gezind.

En die fiets in en uit de auto krijgen, daar ben ik intussen redelijk handig in geworden.