Een jaar of vier geleden heeft Wolf al eens zwemles gevolgd, bij de zwemclub in Evergem. Die hebben hem in drie lessenreeksen schoolslag aangeleerd, maar de laatste lessenreeks is nooit afgewerkt, wegens onverwachte sluiting van het zwembad. Het geld hebben we nooit teruggezien, ook geen verdere uitleg, en als ik zelf belde, gaven ze niet thuis. Bon, op zich zo erg niet, ware het niet dat Wolf nog steeds niet kan zwemmen. Enfin, hij plonst wat rond, maar het ontbreekt hem aan zelfvertrouwen om verder dan een paar meter te zwemmen.
Ik heb de koe bij de horens gevat, en in Zomergem om privé zwemlessen gevraagd. Evergem hoeft voor mij niet meer. Voor beide jongens samen, omdat we deze zomer naar Tunesië gaan, en ik toch graag zou hebben dat ze zich allebei weten te redden in een zwembad.
De eerste vraag die de lesgeefster me stelde, was heel pertinent: wilde ik dat ze een perfecte competitieschoolslag leerden, of wilde ik dat ze konden overleven in een zwembad? (In feite de discussie die nu gevoerd wordt over het zwemonderwijs in de lagere school). Voor mij was er zelfs geen twijfel: als ze in het water terechtkomen, moeten ze zichzelf kunnen redden.
Wolf deed het bijzonder goed, en kon echt wel al een aantal meter zwemmen zonder enige hulp. Kobe kreeg zwemblokjes rond zijn middel, en peddelde er vrolijk op los, proestend en blazend als een hondje. Ook hij doet het behoorlijk. De rest van de week is er ook nog les, en eens zien hoever ze dan geraken.
En ik? Ik heb het eerste kwartier meegevolgd, en heb daarna zelf twaalf baantjes gezwommen. 300 meter, het is absoluut niet veel, maar wel voor iemand die geen sport doet en zelden zwemt. Ik was er eigenlijk zelfs tevreden over :-p