Kinesie, logopedie en andere onzin.

Om negen uur had ik kinesitherapie in het Jan Palfijn (site 1) voor mijn stem. Jawel, dat kan dus: bij de logopedie had Dick vastgesteld dat mijn strottenhoofd voortdurend onder spanning staat, en er kon wel eens een link zijn met de voortdurende spanning in mijn schouders en trapezius. Gewone kinesitherapie en manuele therapie helpen niet, maar hij stuurde me door naar een dame die met minieme bewegingen werkt op het bindweefsel. Ik geef het je op een briefje: nog nooit zo’n bizarre kinesitherapie gehad. Dat van die minieme bewegingen is niet overdreven: soms voel je ze nauwelijks. Maar plots begon wel mijn onderrug pijn te doen en voelde ik rare spieren. Bizar, bizar. Hopelijk zal het effect geven.

Omdat er een half uur tussen kinesie en logopedie zat (en ook wel een paar kilometer, aangezien de logo nu noodgedwongen een tijdje op site twee zit) zijn we eventjes gestopt aan de speeltuin van het eiland Malem. Wil je nu geloven dat ik daar nog nooit was geweest? Enfin, de jongens vonden het wel fijn 🙂

Malem

Daarna dus logopedie, en dan eens gaan zoeken naar een boerenoutfit voor Wolf voor zijn kamp. En waar kan je dan beter terecht dan in de Wibra en de Zeeman? Ik heb voor hem een geruit overhemd gekocht voor zeven euro, en een rode halsdoek voor 89 cent. Samen met een oude pet van mij moet dat wel iets geven, ja. De jongens hebben ook elk nog een nieuw simpel waterkanon gekregen (1,49 eur ’t stuk) en ik heb me een zomers rokje gekocht. Iets heel fris en vrolijk en kleurig, en ik vind het gewoon de max, voor zijn vier euro :-p

rokje

En dan weer zwemles om half drie: ze hebben beiden 25 meter gezwommen (Kobe nog met drie blokjes om zijn middel) en zijn vrolijk van de springplank gesprongen en zo: het resultaat is er dus! En zelf heb ik 24 lengtes gezwommen deze keer :-p Daarna hebben we rustig in de zon iets gegeten en gedronken (al een chance dat ik af en toe voorzienig ben) en zijn dan naar de Suprabazar gereden voor nog een extra zwemworst en van die blokjes, zodat Kobe ook in Tunesië zonder problemen kan rondzwemmen. Van die opblaasbandjes geven een vals gevoel van veiligheid…

En toen was de dag alweer bijna om. Ik heb dus echt niet het gevoel dat ik veel doe, en toch zit ik quasi geen moment stil. Het zal nog wel komen, zeker?

Zwemles

Een jaar of vier geleden heeft Wolf al eens zwemles gevolgd, bij de zwemclub in Evergem. Die hebben hem in drie lessenreeksen schoolslag aangeleerd, maar de laatste lessenreeks is nooit afgewerkt, wegens onverwachte sluiting van het zwembad. Het geld hebben we nooit teruggezien, ook geen verdere uitleg, en als ik zelf belde, gaven ze niet thuis. Bon, op zich zo erg niet, ware het niet dat Wolf nog steeds niet kan zwemmen. Enfin, hij plonst wat rond, maar het ontbreekt hem aan zelfvertrouwen om verder dan een paar meter te zwemmen.

Ik heb de koe bij de horens gevat, en in Zomergem om privé zwemlessen gevraagd. Evergem hoeft voor mij niet meer. Voor beide jongens samen, omdat we deze zomer naar Tunesië gaan, en ik toch graag zou hebben dat ze zich allebei weten te redden in een zwembad.
De eerste vraag die de lesgeefster me stelde, was heel pertinent: wilde ik dat ze een perfecte competitieschoolslag leerden, of wilde ik dat ze konden overleven in een zwembad? (In feite de discussie die nu gevoerd wordt over het zwemonderwijs in de lagere school). Voor mij was er zelfs geen twijfel: als ze in het water terechtkomen, moeten ze zichzelf kunnen redden.

zwembad1

zwembad2

zwembad3

Wolf deed het bijzonder goed, en kon echt wel al een aantal meter zwemmen zonder enige hulp. Kobe kreeg zwemblokjes rond zijn middel, en peddelde er vrolijk op los, proestend en blazend als een hondje. Ook hij doet het behoorlijk. De rest van de week is er ook nog les, en eens zien hoever ze dan geraken.

zwembad4

zwembad5

zwembad6

En ik? Ik heb het eerste kwartier meegevolgd, en heb daarna zelf twaalf baantjes gezwommen. 300 meter, het is absoluut niet veel, maar wel voor iemand die geen sport doet en zelden zwemt. Ik was er eigenlijk zelfs tevreden over :-p