Elk jaar organiseren een aantal enthousiaste collega’s bij ons op school (Atheneum Mariakerke) een quiz. Elk jaar opnieuw is het een groot succes, zodanig zelfs dat hij al weken op voorhand volzet is. Vorig jaar ben ik de avond zelf opgedoken, en heb me aangesloten bij een groepje leerlingen dat maar met drie was. Ik heb me toen ongelofelijk goed geamuseerd, en we eindigden toch in de eerste helft.
Dit jaar had een collega me een week op voorhand aangesproken: haar man deed ook mee, met drie vrienden, maar een van hen had moeten afzeggen. Of ik niet wilde meedoen in zijn plaats. Dat leek me een goed idee, en gisterenavond leidde ze me dan ook naar een tafeltje met drie heren. Ze kwisten, net als ik, wel vaker, en dat was er ook aan te merken. Ik amuseerde me opnieuw echt wel, en we leken het ook niet al te slecht te doen. Groot was onze verbazing dan ook toen we in de pauze aan de leiding bleken te staan. Yay!
Uiteindelijk zijn we erin geslaagd ook de volgende rondes ons niveau aan te houden. Met enige trots kan ik u dan ook melden dat ik, samen met mijn Bart, de collega in kwestie en haar kwissende man mag gaan eten bij de Italiaan, op kosten van de kwisorganisatie. En meteen ben ik opnieuw gevraagd om volgend jaar weer samen te kwissen 🙂