Weight Watchers ‘Gezond Gezin’ winnaar!

Ik heb vandaag alle zestig (jawel!) namen in een kommetje gedaan, ze flink door elkaar gehaald, en dan Kobe een naam laten trekken. Ik wilde het eerst laten doen door Merel, maar die snapte het concept niet echt goed. Maar bon, hieronder dus het filmpje om te laten zien dat het eerlijk is verlopen.

En dus is Fie, van Fie Vertelt, de winnaar!

Fie, als je me even je adres kan doormailen, dan laat ik je het boek opsturen. Geniet er maar van!

Enne… Voor wie niet gewonnen heeft: je kan nog je kans wagen bij Saskia (tot en met morgen, en voorlopig nog maar twee inzendingen!) en hou ook Elke in de gaten, want ook zij mag er eentje weggeven. Succes!

UPDATE: je kan het boek effectief ook winnen bij Elke, en wel hier!

Weight Watchers – week van 19 april

Ik zei het al vorige week, ik heb me herpakt. Ik zie het weer zitten, ik ben weer aan het wegen, tellen en schrijven, en het komt wel weer goed. Die zomerbroeken en dat badpak, dat moet kunnen deze zomer.

Eigenlijk heeft dat avondje met het nieuwe boek me ook wel een boost gegeven: er staan zoveel recepten in die ik zo hard zie zitten (makkelijk, snel, lekker en weinig punten) dat ik er weer zin in heb.

Vandaag heb ik het nochtans al wat verprutst en een hoop punten doorgeblazen: ik was op een groepslunch, en heb er twee pistolets met kaas, twee gestreken mastellen en een paar chocolaatjes naar binnen gewerkt, alles samen goed voor 20 punten 🙁 En als je er maar 26 hebt op een dag, spring je niet ver. Ik was nochtans van plan om al mijn extra punten te houden voor zondag, want dan eten we bijzonder lekker en uitgebreid, en wellicht ook calorierijk. Hmpff. Soit, dan wordt deze week maar een nuloperatie: als ik niks bij ben, ben ik ook content.

Toch ben ik een kieken: ik was gisteren zo blij dat er effectief een halve kilo af was op de cursus, dat ik nog een stevig ijsje en wat chips heb gegeten, wat zich natuurlijk deze morgen wreekte op de weegschaal. Bon, dat weten we dus ook alweer. Blah.

28-01-2010: 102,6
16-02: 79,7
12-04: 80,8
19-04: 81,1

De officiële gewichten van de donderdagavond om 19.30u op cursus, vlak na mijn eten en met wisselende kleren aan:

28-01-2010: 104,4
16-02: 82,2
12-04: 84,2
19-04: 83,7

Weight Watchers: het nieuwe boek ‘Gezond Gezin’ + give away!

gezond_gezin_coverEen paar dagen geleden zat er een mailtje in de bus: of ik geen zin had om naar de persvoorstelling te komen van het nieuwe boek van Weight Watchers, zijnde een kookworkshop bij Electrolux in Brussel?

Mja, dat moesten ze me eigenlijk geen twee keer vragen: ik ben 100% de doelgroep van dit boek, dacht ik zo. Het is gericht op moeders (of vaders) die ook hun kinderen een gezonde levensstijl willen meegeven, zodat ze eigenlijk nooit hoeven te beginnen met Weight Watchers later, maar die tegelijk ook weinig tijd hebben om te koken wegens net dat gezin en een job en zo.

Ik in de gietende regen naar Brussel dus. Gelukkig waren er drankjes en hapjes (rauwe groenten met dipsaus, of wat had u gedacht) voorzien. Het hoofd van Weight Watchers Benelux, Jeanine Lemmens, deed een introductie over het nieuwe boek ‘Gezond Gezin’, stelde even de kinderarts en kinderdiëtiste voor die hadden meegewerkt, en legde de pijlers uit van een gezond gezin. Eigenlijk draait het daarbij rond vijf dingen die je in je achterhoofd moet houden als je succes wil:

– gezonde voeding is fun. Het hoeft echt niet smakeloos of kleurloos te zijn, wel integendeel. Het boek bevat een massa nieuwe recepten die doorgaans vlug klaar zijn, en waarvan je er ook een aantal met de kinderen zelf kan klaarmaken.

– snoepen mag. ’t Zal wel zijn! Uiteraard moet je het beperken, maar als je snoep volledig gaat verbieden, wordt het een verboden vrucht waar ze dan in het geniep van willen proeven. En als wij als volwassene het al zo moeilijk hebben om pakweg chocolade te laten liggen, hoe moet een kind dat dan niet aanvoelen?

– beperk de tijd die ze voor televisie en computer (alle schermen eigenlijk) hangen. Je krijgt alternatieven aangereikt, maar het boek stelt ook dat je uiteraard op weerstand zal botsen. Voer nieuwe maatregelen stap voor stap in, nooit alles tegelijk.

– beweeg meer. Samen met de kinderen of alleen, maar geef ze wel het goeie voorbeeld. Ons lichaam is gemaakt om te bewegen, niet om op een stoel te zitten.

– iedereen doet mee. Leg maar eens uit aan een tiener dat hij geen cola meer krijgt, als papa bij het avondeten zich toch cola inschenkt. Of dat hij minder tv mag kijken, als je er zelf het ganse weekend voor hangt. Wees consequent, en doe gewoon mee.

Eigenlijk staat het nieuwe boek vol met recepten en tips voor zowel jonge kinderen als al iets oudere kinderen. Snelle recepten, recepten voor een uitgebreide zondagslunch, voor de brooddoos, voor op vrijdagavond, voor de feesten, voor nagerechten…  Allemaal netjes uitgelegd, met de propoints vermeld (uiteraard) en met veel foto’s. Je kan gerust hier een paar pagina’s doorbladeren, mocht je even willen inkijken.

Daarna legde een echte Brusselse chef – dat taaltje! – ons twee gerechten uit, een voorgerecht met tongfilets in papillot (dat we zelf niet meer moesten klaarmaken, enkel nog opeten) en een hoofdgerecht van kalkoenlapjes met vulling van shii take en spekjes, met verse pasta.

WW1

Dat moesten we wél per twee klaarmaken, maar daar hebben we ons ook nog serieus mee geamuseerd!

WW2

WW3

Als afsluiter – desserts, daar doen ze blijkbaar niet aan – kregen we elk nog het bewuste boek mee naar huis. Ik heb het ondertussen al stevig doorbladerd, en ik ben fan. Niet alleen van alle tips die erin staan (ik heb er gisteren al meteen eentje ingevoerd), maar vooral van de recepten. Ik ga de jongens zelf laten kiezen wat we zaterdag eten, en ze mogen gerust meehelpen.

Als ik het al niet had, ik kocht het boek zeker. En daarom is het volgende ook goed nieuws voor jullie: ik mag een exemplaartje weggeven!

Al wat je moet doen, is voor 1 mei (ik ga de jongens een naam laten trekken op die eerste mei, vandaar) een berichtje achterlaten in de comments. De gelukkige krijgt het boek dan thuisgestuurd door de mensen van Weight Watchers. Als dat niet mooi is, want in de boekhandel kost het boek 29,90 euro. Op cursus kan je het voorlopig krijgen voor 19.90 euro, dacht ik.

Succes ermee!

Salade met aardbeien en scampi

Ge moet dus duidelijk niet altijd veel tijd hebben om Weight Watchers te eten :-p

Op dinsdag moet ik lesgeven van 9.20u tot 10.10u, en dan pas weer vanaf 12.05u. In de tussentijd rij ik weer naar huis, om hier alle mogelijke werk te doen – huishouden, administratie, planning, verbeteren, dat soort dingen.

Om twintig voor twaalf keek ik snel even wat er te eten viel op school, en beide opties waren nogal vettig en calorierijk. Hmm. Ik ben in actie geschoten, heb tien scampi uit de diepvries gevist, snel ontdooid en in de pan gegooid met wat curry en peper en zout. Tegelijk heb ik een grote poot sla in een diep bord gesmeten, met wat gesnipperde aardbeien en een honing-mosterdvinaigrette. Dat lijkt misschien een rare combinatie, maar sinds ik het ooit op restaurant in die combinatie kreeg, doe ik zeer graag verse aardbeien in een salade. De intussen gebakken scampi deed ik in een apart potje, en ik nam het boeltje mee naar school.

Daar warmde ik om 13.00u de scampi op in de microgolf, deed ze over de sla, en at met smaak het geheel op. Meer dan genoeg, en veel jaloerse blikken van de collega’s. En vooral eigenlijk feitelijk vijf minuten werk.

En gij nu.

Weight Watchers, week van 12 april

Ik ben er – eindelijk – weer ingevlogen. Ik had nochtans gezworen nooit meer een 8 te willen zien vooraan op mijn weegschaal, maar ik ben al weken aan het prutsen: niet wegen, niet opschrijven, en toegeven aan mijn goestinkskes. Zo werkt het natuurlijk niet. Maar, zoals een medecursist het ook zei: het is soms moeilijk jezelf te motiveren als je weet dat, als je het écht doet, het ook lukt. “Die kilo’s gaan er later wel af, ja hoor, nu alleen nog even niet.”

Door op paaszaterdag plots in het ziekenhuis te verzeilen, en dan van pure balorigheid in een emotievreetbui te vliegen, was het hek helemaal van de dam. De combinatie van dat en van het feit dat ik zoveel oedeem had, zorgde ervoor dat ik dinsdagmorgen plots een 83 zag staan op de weegschaal. Waar het me twee jaar geleden nog een onmogelijke droom toescheen, was dat nu eerder een nachtmerrie. Nooit meer, had ik gezworen. Want elke paar honderd gram – ‘Ach, wat is honderd gram nu? – deed me weer in de richting van de 90 opschuiven. Niet dus.

Dinsdag ben ik dus terug beginnen wegen en opschrijven. Waardoor ik op de cursus gelijk gebleven was met de week daarvoor (net gekookt gegeten, terwijl ik anders boterhammen eet), maar thuis zelfs was afgevallen. Het gaat weer de goeie richting uit, mijn jeans maatje 43 past perfect, en eigenlijk zou ik graag 42 kunnen kopen qua zomerbroeken. Kwestie van er deze zomer in de Club Med ook nog een beetje toonbaar uit te zien.

Er is nog werk aan, maar de motivatie is er terug. Hopelijk blijft ze ook een beetje. Op naar de 7, en liefst zelfs al dubbel.

28-01-2010: 102,6
16-02: 79,7
01-03: 80,7
08-03: 82,2
15-03: 81,2
22-03: 80,7
05-04: 81,3
12-04: 80,8

De officiële gewichten van de donderdagavond om 19.30u op cursus, vlak na mijn eten en met wisselende kleren aan:

28-01-2010: 104,4
16-02: 82,2
23-02: 82,5
01-03: –
08-03: 83,7
15-03: 83,7
22-03: 83,4
29-03: 83,7
05-04: 84,2
12-04: 84,2

Krokant pakketje van kip en groenten

Ofte, een heerlijk Weight Watchersrecept uit het basisboek 365, p. 71. Een beursje van brikdeeg, gevuld met kip, prei, wortel, pastinaak en hardgekookt ei, met een goeie portie sla. Het smaakte even lekker als het eruit zag.

brikdeeg

366 – 10 maart

365-070

We zijn herbegonnen met de WW. Met dit recept, maar met nog meer groenten: ajuin, rode paprika, groene paprika, prei, wortel, pastinaak, broccoli. Lékker!

Weight Watchers week van 9-03

Tsja.

Het verdict is niet mals, ook al had ik het verwacht: op die twee weken, met vier etentjes,  1,2 kilo bij…

Ik ben me wel vergeten wegen deze morgen, u zal moeten wachten tot morgen, na mijn etentje vanavond :-p

Ik vermoed dat ik nu op 81,2 of zo sta, en dat is uiteraard te veel. Eigenlijk nog tien kilo te veel, maar ik had gezegd dat ik niet meer boven de 80 wilde komen.

Daarom begin ik er zaterdag weer aan. Wegen, tellen, opschrijven. Alleen zo werkt het echt. Maar dat is dan ook wel een troost: het wérkt.

Poeh.

Eigenlijk heb ik er geen zin in, maar dan hoef ik maar een foto van vroeger te bekijken, en dan weet ik het wel weer. En die jeans die nu een klein beetje spant, die zegt me ook genoeg.

blinkoogjes

Nooit meer.

Weight Watchers – week van 02/03

Dat het niet zo vlot gaat tegenwoordig om te vermageren, heb ik hier al een paar keer gezegd.

Als je dan ook nog vier keer in diezelfde week moet gaan eten, dan gaat het helemaal mis. En nee, zeg me niet: je kan dan kiezen wat en hoeveel je eet: zo zit ik dan niet in elkaar. Ik ga geen halve menu laten staan. En als ik dan toch de mist inga, dan doe ik dat meteen ook goed. Dan eet ik ’s avonds nog chocolade, en chips, en bij de koffie een taartje, en dat soort dingen.

Ik zou nochtans beter moeten weten.

Deze zomer gaan we met vakantie, en ik zou eigenlijk toch wel zonder schaamte willen kunnen gaan zwemmen. Wie weet zelfs in een bikini. Maar dan moet er momenteel nog minstens vijf kilo af, en eigenlijk tien, als ik de bovengrens van een normaal BMI wil halen.

Puh.

Die motivatie, he. En nochtans, ik weet het maar al te goed: als ik het doe, dan gaat er minstens een halve kilo per week af. Zonder al te veel moeite, zonder veel te moeten laten.

Argh, waarom heb ik geen ijzeren karakter?

Soit, afgelopen vrijdag stond er 80,7 op de weegschaal, zo ’s morgens vroeg. Meh.

Zalm met prei en tagliatelli.

zalmprei

Een doodsimpel, en vooral ook licht recept. Toch als je je beperkt qua hoeveelheid zalm.

Je kookt tagliatelli naar believen, en vier minuten voor het einde van de kooktijd voeg je er in ringen gesneden prei aan toe. Je laat alles netjes koken, giet af, en voegt naar smaak zout, peper en kurkurma toe. Je serveert het met in de boter of olie gebakken zalm.

Eventueel kan je de pasta/prei ook nog afwerken met een scheutje lichte room.

De kinderen vonden het in elk geval bijzonder lekker, net zoals Bart en ikzelf.

Weight Watchers FTW!