Weight Watchers week van 16/02

Meh.

Elke keer op de cursus zie ik het weer volledig zitten, en hier thuis ontbreekt me dan de moed om te wegen en te schrijven. Dat is nochtans de sleutel: mijn vriendin die meedoet, zat er een beetje door: ze deed prima haar best, maar toch bleef ze op hetzelfde gewicht. We hebben zitten denken wat er verkeerd kon zijn, en toen bleek dat ze haar porties niet meer afwoog. Ze is dat dan opnieuw stipt beginnen doen, en kwam tot de constatatie dat ze de porties intussen behoorlijk wat te groot inschatte. Ze weegt opnieuw, en nu was er toch wel weer wat af.

Ik ben ergens mijn motivatie wat kwijt. Ik zit onder die (voor mij) magische tachtig-grens, iets wat ik me altijd tot doel had gesteld. Ik zie er goed uit, voel me goed, krijg complimenten, en kan me dus niet meer motiveren voor die volgende tien kilo. Heck, vijf zou ook schitterend zijn.

Aan de ene kant zou ik deze zomer nog een broekmaat minder willen, naar 42: ik moet toch nieuwe broeken kopen, en dan liefst dus een kleinere maat. En ja, als ik zo mijn buik en billen zie, zit een bikini er nog niet meteen in. Aan de andere kant: meh.

Mijn débâcle van de vorige keer is al een beetje  minder: ik heb deze week nog de overschot van de taart opgegeten, en ben chips en chocolade in onheuse hoeveelheden tegengekomen, heb niks opgeschreven, maar verder wel wat opgelet in mijn portiegroottes, mijn fruit, geen mayonaise, dat soort dingen. In stabiliseren ben ik dus wel goed :-p

28-01-2010: 102,6
20-01: 80,2
27-01: 78,2
02-02: 79,5
09-02: 80,4
16-02: 79,7

De officiële gewichten van de donderdagavond om 19.30u op cursus, vlak na mijn eten en met wisselende kleren aan:

28-01-2010: 104,4
27-01: 81,3
02-02: –
09-02: 83,0
16-02: 82,2

Weight Watchers week van 09/02

Ik ben een kieken.

Voor u me grijnzend gelijk geeft: lees eerst onderstaande post, en dàn mag u me gelijk geven.

Ik was er stevig ingevlogen eind januari, ook al waren de resultaten op de weegschaal niet alles, en had even stevig verder gedaan. Het resultaat was er toen wél naar: 2 kilo af, gewoonweg! Ik wíst dat ik het kon, Weight Watchers wérkt!

Ik was eerlijk gezegd trots als vijfentachtig gieters, ik stond op 78,2 kilo, het laagste in zowat vijftien jaar.

Maar toen ging het fout.

Ik zat met stemproblemen en mocht een week lang niet spreken. En toen ging ik, helaas, emotie-eten. Ik vond dat ik dan toch tenminste mocht genieten van alle mogelijke lekkere (lees: gesuikerde en vettige) dingen, als ik niks mocht zeggen. Plus: ik ben op die twee weken zes keer gaan eten. Jawel.

– de 27ste: lunchen met een vriendin.
– de 29ste: vrienden die kwamen eten, waarvoor ik weliswaar light heb gekookt, maar die heerlijke taart meehadden
– 1 februari: frieten eten met de kinderen in het restaurant van de Makro
–  2 februari: nieuwjaarsetentje van een van Barts bedrijven. Heerlijke menu, dat wel
– 3 februari: pannenkoeken gebakken wegens lichtmis
– 4 februari: gaan eten voor nonkels verjaardag. Heerlijk, maar veel
– 5 februari: ’s avonds gaan eten in Marokkaans restaurant

En nee, ik had de fut niet om die weken te tellen, en absoluut ook geen goesting om op mijn eten te letten. Ik heb dan ook gesnoept dat er geen maat op stond, brood gegeten zonder omkijken, en al dat soort dingen.

Ja, ik ben een kieken.

Gisteren in de cursus had ik dat trots verloren gewicht dus gewoonweg weer bij 🙁 Onnozele dat ik ben.

Maar bon, we gaan niet opgeven, en er toch weer aan beginnen. Want ja, deze zomer wil ik eigenlijk nieuwe broeken in nóg een maatje minder kunnen kopen. En trots over het strand kunnen lopen, in een nieuwe bikini en al.

Wel een dure bezigheid eigenlijk, al dat vermageren :-p

28-01-2010: 102,6
6-01: 79,7
13-01: 80,4
20-01: 80,2
27-01: 78,2
02-02: 79,5
09-02: 80,4

De officiële gewichten van de donderdagavond om 19.30u op cursus, vlak na mijn eten en met wisselende kleren aan:

28-01-2010: 104,4
6-01: –
13-01: 83,8
20-01: 83,5
27-01: 81,3
02-02: –
09-02: 83,0

Telvrije muffins: het verdict

Ik heb nu twee keer al muffins gemaakt die voor de Weight Watchers perfect in hun telvrije programma passen, en jawel, ze zijn goed bevonden. (recept hier)

Het zijn uiteraard geen muffins met veel boter en suiker, en dat mag je dan ook niet verwachten. Ik heb ook een klein beetje bijgestuurd: iets langer in de oven, bijvoorbeeld, want de eerste keer waren ze nog bijna lopend.

De appels heb ik graag hard, ik heb ze niet gestoofd, gewoon zo in het ‘deeg’ gegooid. Ik heb er deze keer ook peer bij gedaan, en wat speculaaskruiden in plaats van enkel kaneel, maar ik vind ze dus echt wel goed te doen. En vooral: heel erg laag in calorieën.

Dik in orde dus.

Weight Watchers

Ik ben er vorige week terug stevig ingevlogen. Ik had voor mezelf eigenlijk gezworen dat ik mijn gewicht nooit meer boven de tachtig ging laten komen zonder daar iets aan te doen. Ik kom van honderdentwee, ik weet waar ik van spreek.

Vorige week heb ik dus de koe bij de horens gevat, en alles volgens het boekje gedaan. Alles afgewogen, opgeschreven, fitformules gevolgd (al kom ik niet aan dat water), soit, een brave cursist geweest. Ik moet wel toegeven, al mijn punten waren op, tot het laatste puntje, en ze waren vooral in de laatste dagen verbruikt.

Donderdag had ik ook vrij stevig gegeten ’s middags (heerlijke lasagne van onze schoolkokkin, ik heb netjes geteld, en ze hebben het stuk zelfs gewogen voor me, als dat geen service is!), maar toch was de ontgoocheling groot toen er amper 300 gram af bleek te zijn. Maar bon, het is een momentopname, ik doe het voor mezelf, en ik weet dat het werkt. Het zal zich dan wel volgende week vertalen op de weegschaal. Ik moet onder die tachtig, op zijn minst, en nu ik toch goed bezig ben en een nieuw elan heb gevonden, kan ik maar beter voortdoen ook. Op naar de vijfenzeventig. Al is dat vrij ambitieus.

28-01-2010: 102,6
6-01: 79,7
13-01: 80,4
20-01: 80,2

De officiële gewichten van de donderdagavond om 19.30u op cursus, vlak na mijn eten en met wisselende kleren aan:

28-01-2010: 104,4
6-01: –
13-01: 83,8
20-01: 83,5

Rijst met tonijn, paprika en ananas

Ha ja, want als ik aan de Weight Watchers begin, dan doe ik het meteen goed!

Ik heb vandaag een recept genomen uit het basiskookboek 365 Dagen pagina 33. Zoals altijd heb ik uiteraard een paar wijzigingetjes aangebracht: de kinderen houden niet van pikant, dus geen pepertje, alleen paprika. En aangezien ik de hoeveelheid verdubbeld heb, zit er naast de groene paprika ook een gele paprika in.

De kinderen vonden het lekker. Niks speciaals, maar wel lekker. Het vult in elk geval zeer goed, ugh. En ze hebben geen moment doorgehad dat ze eigenlijk vis aan het eten waren :-p

tonijn

Quiche van kip met rozemarijn en champignons

quiche

Ik heb me gebaseerd op het recept in het nieuwe boek van de Weight Watchers, Stap voor stap gezond koken. Ik heb het wel nogal wat aangepast, omdat er bijzonder weinig groenten in zaten, en dat de kinderen heel graag bladerdeeg eten. Dit is mijn versie, de originele versie (zonder champignons, met dragon in plaats van rozemarijn en zonder bladerdeeg) staat in het kookboek op p. 66, amper 4 punten per portie, met prachtige foto’s van elke stap. Mijn recept met de punten vind je op mijn andere blog www.dieet-volgen.be.

Wat heb je nodig? (4 personen)

– een rol bladerdeeg (niet met boter)
– 1/2 kippenbouillonblokje
– 420 gr kip
– 2 ajuinen
– rozemarijn, liefst vers, maar die had ik niet
– 2 eieren
– een doosje champignons
– 75 ml ongezoete gecondenseerde melk
– 2 eetlepels room (5% vet)
– zout en peper
(- optioneel: geraspte kaas)
– quichevorm (in mjin geval een stenen ronde taartvorm, ideaal want je kan er in snijden)
– oven op 200°C

Hoe doe je het?

– Los het bouillonblokje op in een steelpan met een halve liter water. Voeg de kipfilet, de gesnipperde ajuin, een goeie poot gesneden champignons en de rozemarijn toe. Laat ongeveer een kwartier koken.
– Laat uitlekken en afkoelen, en trek het vlees uit elkaar. Leg de bladerdeeg in de vorm, en leg de kip met de ajuin, champignons en rozemarijn er bovenop. Eventueel kan je nog wat champignons toevoegen, als je het te weinig vindt.
– Klop de eieren los met de melk en de room, voeg peper en zout toe. Giet over de kip. Bestrooi eventueel met de kaas en zet een twintigtal minuutjes in de voorverwarmde oven.

Serveer met een flinke portie groen.

Telvrije muffins

Ofte, muffins met een zeer laag caloriegehalte. Ik ga het receptje morgen eens uitproberen, maar de coach van de Weight Watchers was er in elk geval al zeer enthousiast over. (Voor wie WW doet: 1 punt per stuk, als je niet op een telvrije dag zit.)

Wat heb je nodig? (zes stuks)

– drie appels
– een ei
– 125 gr magere yoghurt natuur 0%
– 100 gr. staafjes All Bran van Kellog’s
– een vleugje kaneel, als je daarvoor bent
– eventueel wat zoetstof
– een muffinvorm en een oven. Eventueel lukt het wel in rammequins ook.

Hoe doe je het?

– Snij de appels in kleine stukjes, en bestrooi met de kaneel. Stoof dit vijf minuutjes in de microgolf, eventueel met een lepeltje water erbij, tot ze goed zacht zijn.
– kluts het ei, kruimel de All Bran erbij, kieper de yoghurt en de appels erbij, en roer goed door tot je een smeuiïge brij hebt. Doe er eventueel wat zoetstof bij.
– zet een half uur in de niet voorverwarmde oven op 180°

Weight Watchers – een frisse start?

Néh, ik heb het hier opgeschreven en kenbaar gemaakt, nu moét ik wel.

Hoop ik.

Ja, ik heb het lastig om gemotiveerd te zijn. Ik heb nog minstens tien kilo te veel, dan pas kom ik op een BMI van 25. En ben ik hopelijk nog wat meer van de vetrollen op buik en billen kwijt. Maar… Ik heb er de moed niet toe.

Ik krijg voortdurend van alle kanten complimentjes – begrijp me niet verkeerd, dat is ongelofelijk wijs en welkom en leuk en al – hoe goed ik er wel al niet uitzie, en wat een verschil het maakt, en dat soort dingen.  Ik ben intussen ook een heuse ijdeltuit geworden, die zichzelf meermaals per dag in de spiegel bekijkt, and I like what I see. En dat is nu net het probleem. Die laatste tien kilo zijn de moeilijkste, en soms vraag ik me af: ‘Moet het wel nog?’

Ja, het moet nog. Gezondheid en dergelijke, en ik ga er gewoon nog een pak beter uitzien. Alleen lijk ik mezelf daar niet van te kunnen overtuigen, en haal ik mijn schouders op als ik toch nog weer een extra boterham met choco smeer.

Ik weet dat ik het kan, daar niet van. Weight Watchers wérkt. Dat weet ik, daar ben ik zeker van, dat heb ik intussen ook  bewezen, en samen met mij een pak anderen. Er is toch nog steeds twinitig kilo af, en eigenlijk zonder honger en zonder me veel te ontzeggen.

Maar je steekt er wel moeite en energie in: plannen, koken, uitzoeken hoe en wat, alles wegen en noteren… En voor ’t moment heb ik die fut niet. Mijn eetgewoonten zijn intussen wel al dermate veranderd, dat ik mijn gewicht behoud: ik kom niet echt bij, en dat is al gigantisch veel waard. Ik eet al sneller een banaan in plaats van een koek, en gisteren heb ik geen ijsje genomen, maar een mager plattekaasje met ahornsiroop in: bijna even lekker!

Het enige wat ik nu nodig heb, is die mentale schop onder mijn kont. De cursus doet daar veel aan, en de steun van mijn WWbuddy Julie ook. Ik heb zelfs gewoon een babysit gevraagd voor de komende donderdagen, want Barts agenda zit eivol en zonder cursus lukt het al helemaal niet, heb ik duidelijk gemerkt. Ik ga de komende weken dus écht gaan. Maar toch…

Maar bon, een verse vrijdag, een nieuwe start. Ik heb netjes mijn ontbijt opgeschreven, maar ik ga straks nog lunchen met een vriendin. Gelukkig hebben ze er heerlijke salades en pasta’s.
En ik heb al het materiaal en ik wéét dat ik het kan.

Hup!

(Tussen haakjes: ik woog op cursus daarnet 83,8 kilo. Hmpf.

28-01-2010: 102,6
09-09-2011: 81,4
16-09: 80,7
23-09: 79,7
30-09: 81
07-10: 80,5
14-10: 80,5
21-10: 78,5
28-10: 78,6
04-11: 79
11-11: 79,5
18-11: 80,1
25-11: 78,9
02-12: 79,7
09-12: 79,6
16-12: 79,5
23-12: 80,6
30-12: 81,5
6-01: 79,7
13-01: 80,4

De officiële gewichten van de donderdagavond om 19.30u op cursus, vlak na mijn eten en met wisselende kleren aan:

28-01-2010: 104,4
09-09-2011: 83,8
16-09: 83,4
23-09: 82,8
30-09: –
07-10: 83,3
14-10: –
21-10: –
28-10: –
04-11: –
11-11: 82,6
18-11: –
25-11: 81,5
02-12: –
09-12: –
16-12: –
23-12: –
30-12: 83,4
6-01:
13-01: 83,8

Officieel nog net twintig kilo dus, maar het is nipt.)