Geplaatst op

Peripatie

In het zesde geef ik na Pasen altijd Antieke Filosofie. Ik geniet daar echt van, vooral dan van de discussies met mijn leerlingen.

Eén les gaat over Aristoteles, en die gaf volgens de legende peripatetisch les. Ik probeer dat dan ook in de praktijk te brengen, en dus ga ik altijd een lesje eind mei gaan wandelen in het park naast de school. Met zestien leerlingen van 17-18 jaar in mijn kielzog, en ik druk gesticulerend een uitleg aan het doen over categoriëen, formele oorzaken en het verschil tussen dunamis en energeia.

Zij lopen mee met hun boekje in de hand, proberen mijn uitleg te volgen, en proberen vooral zich niet al te hard te laten afleiden door het aanwezige bos, groen, vijvertjes, andere wandelaars en bomen.

Dit jaar nam er eentje dat laatste nogal letterlijk: midden in een uitleg hoor ik plots een enthousiaste “bonk”. Ik kijk om, en zie dat een van de jongens naar zijn hoofd grijpt en wat staat te duizelen. Jawel, die was tegen een boom gelopen. Goed bezig.

In elk geval had ik vandaag geluk met het weer: ideaal om in een bos rond te lopen.

Lesgeven: soms is het nog zo lastig niet :-p

Geplaatst op

Feestje, of toch zoiets

Vandaag was er een feestje van allemaal ondernemers met kinderen. Bart had me een paar maanden geleden gevraagd of ik dat zag zitten, en of ik dan Pinkstermaandag wilde vrij houden. De locatie wist hij nog niet, er was zelfs een hele kleine kans dat het bij hem op kantoor zou zijn, want dat was een backuplocatie.

Forward een maand of twee. Ik had eerder deze week al een springkasteel geregeld, zodat er voor de kinderen toch iets te doen ging zijn. Want ja, het was bij ons op kantoor. Gisterenavond bleek dat er niet voldoende drank voorzien was, dus is Bart daarstraks nog naar de Delhaize in Mariakerke gereden, die vandaag gelukkig open was.

En toen bleek het vooral een netwerk event te zijn voor de organisatoren, zodat die de hele tijd stonden te praten. En er niet genoeg propere glazen waren, of kommetjes voor de fruitsla en het ijs. En niemand het blijkbaar nodig vond om zelf eens iets op te ruimen. Zodat ik eigenlijk de hele namiddag niks anders gedaan heb dan afgeruimd, de (gelukkig industriële en dus supersnelle) afwasmachine doen draaien, en de propere dingen weer uitgedeeld. Waarbij ik dan van sommige aanwezigen zelfs nog de opmerking kreeg: “Zeg, pakt dit ook ne keer mee, dat staat hier al een ganse tijd vuil te wezen! En kunt ge die tafel eens afkuisen zeg!”

pinkstermaandag

Tot zover mijn idee van een gezellig feestje met de kinderen, waarbij ook ik kon kennismaken met de anderen, en gewoon zitten praten. Maar de catering was in elk geval dik in orde: Aziatische hapjes en desserts, lekker! En alle mogelijke soorten drank, en massa’s fruitsla en heerlijk Italiaans ijs in de namiddag!

Waarom ik het opruimen dan niet zo gelaten heb? Omdat anders Bart nog tot een stuk in de nacht ging mogen opruimen en kuisen, dat het voor hem ook een netwerkevent was, en dat er morgenvroeg hier gewerkt moet worden.

Maar we hebben ons lesje geleerd: geen tweede keer. Zeker niet wanneer de aanwezige kinderen van hun ouders zonder meer met hun vuile stoffige schoenen over de zitpoefjes mogen lopen, chocomelk uitgieten op het tapijt en met hun handen in de kommen fruitsla zitten. Volgende keer zeggen we bijzonder vriendelijk: “Bedankt voor het aanbod, maar nee bedankt.” Goed geweten.

Geplaatst op

Otorhinolaryngologisch onderzoek

Ofte, een nazicht bij de stemarts om te zien hoe het intussen zit met die stembanden van me.

Goed nieuws: de verdikking (de nodulus, ofte het knobbeltje) is verdwenen. De logopedie helpt dus, gelukkig maar. Alleen merk ik dat mijn stem nog verre van in goeie conditie is. Ik ben nog veel sneller hees dan vroeger, en mijn stem doet sneller pijn.

Mijn doel is: na de grote vakantie de stem weer in orde hebben. En hopelijk tegen dan ook al wat zangtherapie, zodat ik weer naar het koor kan gaan. Want ja, ik mis het. Ik ben zelfs met opzet naar hun laatste twee concerten niet gegaan, omdat dat eigenlijk toch wel pijn zou doen.

Maar er is beterschap in zicht, dus. Yay!

Geplaatst op

Gerbilkastje

Ergens on the interwebs had ik iemand gezien die een oude Ikeakast gans omvormde tot een paradijs voor haar gerbils. En aangezien er hier weer een katje zal komen, en de vorige kat de vorige hamster heeft opgegeten toen ik in het ziekenhuis lag voor de bevalling van Merel, moest er een oplossing komen. Eentje waarbij de kat niet meer aan de gerbils kan.

De vorige eigenaars hadden een oud boekenkastje laten staan in het tuinhuis, en dat was een paar jaar geleden naar de tweede garage verhuisd, omdat het daar eigenlijk nog wel nuttig kon zijn. Bij het nameten bleek het precies de juiste breedte te hebben voor de gerbilbak, en heb ik het dus aangepast. Het is hier en daar knullig gedaan omdat ik niet het juiste materiaal had (lees: een ronde zaag voor op mijn boormachine) maar het ziet er toch deftig uit. Even de voor- en nafoto meegeven:

kastje

Ik heb het samen met Wolf uit elkaar gehaald, Kobe heeft alles afgewassen, en daarna heb ik het geverfd: een grondlaag en een toplaag, in een van de kleuren uit de living. De bovenste planken heb ik eruit gelaten en een verwijderbare glasplaat in de plaats geïnstalleerd. Er is ook een gat gekomen in een tussenplank, zodat de beestjes naar boven kunnen lopen.

kastje2

Vandaag heb ik het afgewerkt, ondanks de zere rug: ik kan vooral niet stilzitten op een stoel, zolang ik in beweging blijf, lukt het wel, zij het voorzichtig.

Geplaatst op

Koe en horens

Poeh, serieus doorgewerkt vandaag, en dat na de fysieke dag van gisteren!

Ik kreeg in de voormiddag namelijk een SMSje van mijn kuisvrouw, dat zij er ging zijn tegen 14.00u, maar dat ze haar zoon ging meebrengen om het hout dat daar al vijf jaar aan ons tuinhuis ligt, te verzagen. Deel één en twee heb ik destijds zelf nog gezaagd, maar dan spreken we over 2005-2006, zoiets.

Ik heb daar een tafelcirkelzaag voor, maar die moet dus op een tafel staan. En dit was de status van die tafel in de garage:

garage1

De ganse garage was trouwens een gigantische puinhoop, dus ik heb mijn vuile kleren aangedaan, en ben in het opruimen geslagen. Noem het gerust uitmesten.

Tegen twee uur was de tafel inderdaad vrij, zodat de zoon (die het ziet als een intense workout) kon beginnen verzagen. Intussen hebben de kuisvrouw en ik de rest van de garage aangepakt, en ook Wolf is komen helpen. We hebben alle hoekjes en kantjes eens uitgekuist, en alles is zelfs geschuurd. Hoe lang het gaat duren is maar de vraag, maar intussen is dit de nieuwe look:

garage3

Ondertussen heb ik ook nogal wat gemultitasked, zodat ik ’s avonds aan een stevige douche toe was, en daarna in de zetel ben geploft.

Maar ik ben zeer tevreden van mijn dag:

– Merels stoel verlaagd: check
– facturen opgesteld: check
– de kartonhuisjes naar beneden gehaald: check
– de garage opgeruimd en gekuist: check
– al het hout (laten) verzagen en stapelen en opruimen: check
– krulwilg (aka. paasboom) planten: check
– nieuw popje kopen voor Merel: check
– boodschappen doen: check
– gras afrijden: check
– nieuwe verlengkabels halen: check

Ondertussen heb ik ook nog de kinderen van eten voorzien en geëntertaind en zo. Gelukkig houdt ook Wolf zich bijzonder graag en veel met zijn zusje bezig:

tuin1

tuin2

tuin3

Het gras afdoen was trouwens ook nog een lastige bevalling: het stond behoorlijk hoog, lag vol met bladeren van de beukenhaag, en halverwege ben ik moeten stoppen omdat de houtzager de kabel nodig had, en ik de andere niet vond. Ik ben dan maar in de late namiddag een nieuwe kabel gaan kopen, zodat ik kon verderdoen.Maar het resultaat is er gelukkig ook naar:

tuinpre

tuinpost

En dan is er de paasboom die vol worteltjes en blaadjes stond, en die ik dan maar geplant heb. Benieuwd of hij zal groeien.

krulwilg

Yup, drukke dag.

Geplaatst op

Carmina Burana

Het is een terugkerend thema bij mij: hoe fijn ik het eigenlijk vind om les te geven in april en mei.

In het vierde jaar geef ik ballingschapsbrieven, en dat doe ik eigenlijk wel graag, en de leerlingen blijkbaar ook.
In het zesde begin ik na de paasvakantie met filosofie, en ook dat is een heel interessant onderwerp, al hangt veel af van de leerlingen zelf en hun inbreng in de discussies.
En in het vijfde jaar zijn dat de Carmina Burana. Eerst lezen we de teksten, en dan laat ik de muziek van Orff horen. En dan ben ik blij dat ik in het muzieklokaal lesgeef, met een zeer goede geluidsinstallatie en akoestisch geïsoleerde muren ^^. Het is altijd fijn om te zien hoe de leerlingen de muziek herkennen, maar hoe ze ook de andere muziek intens beluisteren. Ik laat dan ook altijd even Qntal horen, een gothic EBMgroep die ook teksten uit de Carmina Burana op muziek heeft gezet. Lekker luid, met veel bas.

En telkens opnieuw word ik daar goed gezind van.

Moest nu alleen het weer ook een beetje willen meewerken, ik had een echt lentegevoel.

Geplaatst op

Van Katoen

Ik was serieus aan het twijfelen – wanneer ging ik dat naaien er nog bij nemen? – maar ben uiteindelijk rond een uur of vijf toch op de moto gesprongen en naar het Miat gereden, voor Van Katoen.

De grote drukte was gelukkig een beetje weg, en het was er ook niet meer snikheet, zoals aangekondigd in de voormiddag, maar het was er wel wijs. Veel stoffenkraampjes, afgewerkte dingen, een bataljon naaimachines met naarstige dames achter, een breihoek, een – tot mijn grote hilariteit – mannenhoek waar net aan whiskyproeven werd gedaan, een tafeltje waar de boeken en patronen werden verkocht en dat bemand werd door Patricia en Kathleen, en ook San die er rondliep en met wie ik staan kletsen heb.

Ik heb er, ondanks mijn voornemen, tóch een mooi paars stofje gekocht voor een kleedje voor Merel.

VanKatoen

Duur, dat wel, als je de Turkse stoffenwinkels hier in ’t stad gewoon bent, maar wel mooi. Alleen zie ik het patroon van Van Katoen niet zitten: heel mooi, dat wel, maar veels te moeilijk. Ik heb nog nooit iets deftigs genaaid, alleen herstellingen en verkleedkleren. Ik denk dat ik ga voor de jurkjes van Madame ZsaZsa, die gebaseerd zijn op de ZsaZsagilet. Ik ben nog niet zeker dat ik weet wat ze bedoelt met dat beleg en al, maar ik zal het wel uitvissen, ik ben nu ook niet achterlijk en zo.

Al bij al blij dat ik geweest ben. Op naar volgende editie!