In het zesde geef ik na Pasen altijd Antieke Filosofie. Ik geniet daar echt van, vooral dan van de discussies met mijn leerlingen.
Eén les gaat over Aristoteles, en die gaf volgens de legende peripatetisch les. Ik probeer dat dan ook in de praktijk te brengen, en dus ga ik altijd een lesje eind mei gaan wandelen in het park naast de school. Met zestien leerlingen van 17-18 jaar in mijn kielzog, en ik druk gesticulerend een uitleg aan het doen over categoriëen, formele oorzaken en het verschil tussen dunamis en energeia.
Zij lopen mee met hun boekje in de hand, proberen mijn uitleg te volgen, en proberen vooral zich niet al te hard te laten afleiden door het aanwezige bos, groen, vijvertjes, andere wandelaars en bomen.
Dit jaar nam er eentje dat laatste nogal letterlijk: midden in een uitleg hoor ik plots een enthousiaste “bonk”. Ik kijk om, en zie dat een van de jongens naar zijn hoofd grijpt en wat staat te duizelen. Jawel, die was tegen een boom gelopen. Goed bezig.
In elk geval had ik vandaag geluk met het weer: ideaal om in een bos rond te lopen.
Lesgeven: soms is het nog zo lastig niet :-p