Geplaatst op

Een welbestede dag

Op zo’n vakantiedagje, daar moet toch vanalles gedaan worden, nee?

Je lummelt wat in de voormiddag, en zet dan je kinderen aan het snijden voor een heerlijke groentenstoofschotel:

koken

Daarna lummel je nog wat verder, val je in slaap in de zetel, schiet wakker en schiet in gang. Zoals funky dinges met een kastje dat de vorige eigenaars hier dertien jaar geleden lieten staan, en dat al die tijd in je tuinhuis heeft staan wortelschieten. Nu hebben we er een bestemming voor, en Wolf heeft het uit elkaar gevezen, Kobe heeft elk stuk afgewassen, en samen hebben Wolf en ik er een paar bijkomende gaten in gemaakt. Ik heb het intussen al voor een groot stuk geverfd ook. Verslag volgt later wel, als het klaar is.

kastje

Daarna ga je je dochter halen uit de kribbe, en kijk je toe hoe ze zich naadloos aan de levensstijl van haar broers aanpast:

drieinzetel

Waarop ze toch nog nets iets actiever wordt, en zichzelf, schrijlings op haar ros gezeten, van een fietshelm voorziet. Of toch zoiets.

fietshelm

Waarlijk, een welbestede dag, medunkt.

Geplaatst op

GWP dag vier

Yup, dag vier, want dag drie (een dagje Rijsel) was gisteren en toen was ik niet mee. Ik werk namelijk vier vijfden, en dus kon ik een dag thuisblijven. Niet dat ik Rijsel niet interessant vond, verre van, maar wat ging ik dan met de jongens aanvangen op woensdagnamiddag?

Dag vier dus. Een dagje Brussel. Voor de leerlingen waren er acht verschillende fotozoektochten uitgewerkt: dertig verschillende foto’s die ze moesten opzoeken en aan de juiste straat toewijzen (ze hadden een routeplan en een stratenlijst), en tien foto’s die ze moesten natrekken in zoveel mogelijk dezelfde kadrering/opstelling/afstand/whatever. De winnende groep kreeg elk een cinematicket.

Voor ons, leerkrachten, viel er dus niet bijzonder veel te doen. We liepen wat rond doorheen de straten waar de groepen zowat allemaal moesten passeren, maar hebben er amper gezien. Mijn collega en ik, die met vier van de groepen waren uitgestapt in Brussel Centraal, hebben dus eerst maar een ontbijt genomen op een terrasje, en zijn dan gaan rondlopen. Tot we een winkeltje tegenkwamen dat aan het uitverkopen was, en dat wintermantels verkocht aan 40 euro, en al de rest aan 10 euro. Ik vermoed dat mijn collega zowat de ganse winkel heeft gepast :-p Ik heb een knappe rode winterjas meegenomen, een zwarte wollen vest en een zwart rolkraagtruitje, voor in totaal dus zestig euro.

Ook na de middag –  na een moussaka in een typisch Brusselse brasserie – hebben we nog rondgelopen, zijn bij Cora Kemperman binnengewaaid omdat mijn ene collega daar ook zo fan van is, en hebben dan nog samen een koffie gedronken. En dan de leerlingen weer opgepikt aan het station, met alle antwoordformulieren en dergelijke.

Om half vijf stonden we in Gent Sint-Pieters, en nog voor vijf uur stond ik per motor thuis 🙂 Mijn helm en ander motorgerief had ik de hele dag in een bagagekluisje gelaten, wreed gemakkelijk. Wel duur, vond ik: drie euro. Tsja, ik had er niet voor kunnen parkeren per auto.

In ieder geval een fijne dag gehad. Alleen jammer dat bij de terugreis een gemene koppijn was opgekomen: ik heb daarstraks een Dafalgan 1000 genomen, en het lijkt niet echt te helpen. Meh.

Geplaatst op

GWP dag twee

Om iets voor negen draaide ik, zo blij als een kind, met de moto de parking van Dampoort station op. Man, met de moto door het ochtendverkeer, het is een zaligheid! Kudos voor mijn garagist die mijn moto al vrijdag klaar had, in plaats van de opgegeven woensdag. Fijn fijn fijn!

Bon, met veertig leerlingen en twee collega’s namen we dus de trein naar Antwerpen Zuid. Ik wist geeneens dat daar een station was, en van de buitenkant zie je het ook niet eens liggen, aangezien het verscholen ligt in de diepte tussen viaducten en dergelijke. Een flukse wandeling doorheen de ochtendkilte bracht ons bij het Fotomuseum, waar we een rondleiding kregen, en er met een oude oude camera (opnametijd: 1 minuut) een groepsfoto werd genomen, die daarna manueel werd ontwikkeld in de donkere kamer. Op zich wel eens een belevenis, maar de gidse was nogal aan de saaie kant, en dan druk ik me nog braafjes uit.

Daarna gaven we de leerlingen anderhalf uur vrij om iets te eten en zich te verplaatsen naar de Zoo. Zelf gingen we met ons drieën uiteraard ook iets eten, en namen nadien de tram om nog snel een ijsje te kunnen eten, en onze leerlingen op te wachten aan de dierentuin. Daar kregen zij enkele opdrachten, en gingen wij ook beestjes kijken. Het pronkstuk van de zoo, zijnde de leeuwen, zat helaas binnen omdat ze de afsluiting aan het herstellen waren. Maar ik heb toch weer slangen en kikkers en andere akelige beesten gezien, mijn dag was goed.

Om half vijf gooide ik me met plezier opnieuw in het drukke verkeer, om op tien minuten thuis te staan in Wondelgem. Yay!

Geplaatst op

GWP dag één

Jawel, het is weer GWP-week, ofte Geïntegreerde WerkPeriode. Concreet houdt dat in dat de eerstes in de Ardennen zitten, de vierdes in Tsjechië en de zesdes in Italië. Vroeger kregen de andere jaren gewoon les, maar voor sommigen was er meer studie dan wat anders, dus heeft iedereen nu projectweek.

Ik ben ingedeeld bij de vijfdes op fotografieweek, en zowel het onderwerp als de leerlingengroep vind ik wel fijn.

Deze voormiddag was er een theoretische uitleg over Camera Obscura, kadrering, belichting, sluitertijd, ISOwaarden, en een overzicht van een aantal bekende fotografen. De leerlingen kregen dan ook meteen een aantal opdrachtjes om uit te voeren op de speelplaats. In de namiddag kregen ze een opdracht in Gent Centrum. De workshops heb ik met interesse gevolgd, maar de namiddag is doorgebracht met terrasjes doen, een ijsje eten, en even de Hema binnenlopen.

Goh, ik heb al op slechter manieren mijn geld verdiend.

Geplaatst op

Introductielesjes

Elk jaar krijgen wij op school bezoek van de leerlingetjes van het zesde studiejaar van de lagere school die bij de onze hoort. Zolang ik de eerstes gaf, gaf ik ook die lesjes van vijfentwintig minuten, en slaagde ik er elke keer toch weer in een aantal leerlingen enthousiast te krijgen.

Sinds mijn collega de eerstes geeft, doet zij dat. Helaas is ze ziek momenteel, maar zo’n kans om ons vak te promoten wilden we toch niet laten voorbijgaan, dus…

Ben ik gisteren een uurtje vroeger naar school gegaan voor die lesjes, en zal ik morgen ook de hele voormiddag daarmee bezig zijn. Ik doe dat dus niét graag: ik ken die gastjes niet, kan ze nauwelijks aanspreken, en het blijft zo onpersoonlijk, niet mijn stijl. En toch slaag ik er blijkbaar nog steeds in ze warm te maken voor Latijn.

Passie voor het vak, zeker?

Geplaatst op

Wijs.

Dat is het dus geworden, de nieuwe naam voor Netlash-bSeen: Wijs. En ik vind dat persoonlijk vree wijs. (Voor het hoe en waarom van de nieuwe naam moet u op het Wijsblog zijn, en wel hier.)

Er werd meteen een uitgebreid feest gegeven voor de klanten, met receptie, walking dinner, en verrassingsoptreden van Absynthe Minded. Jawel. Ook vree wijs.

Als vrouw van de CEO (man, wat haat ik dat predicaat!) heb ik de hele avond aan zijn zijde gestaan: de gasten begroeten, korte babbels slaan, vriendelijk glimlachen. Ik zou bijna zeggen: ‘Sois belle et tais-toi’, maar ik ben in geen van beiden vreselijk goed :-p

Het eten was -alweer- zeer lekker, de bediening vlekkeloos, toch voor zover ik kon zien. En passant ben ik er ook in geslaagd Bart een en ander te doen eten, want dat was de hele dag lang nog niet gelukt, door zowel drukte als stress, vermoed ik. Daar heeft hij een vrouw voor, zeker?

Om tien uur trad dan Absynthe Minded aan, voor een zeer gesmaakt mini-concert van een nummer of vijf. Ze hebben twee nieuwe nummers gespeeld van de CD die in mei uitkomt, en ik moet zeggen, het was dik ok. Mooi. Live komt de viool er wel beter uit dan op CD, en daar geniet ik van.

In elk geval vond ik het een zeer geslaagde avond. Mijn voeten vonden dat een beetje minder, maar dat had ik er wel voor over.

Wijs.

Toch wel.

Geplaatst op

English Day

Sinds een paar jaar zijn er af en toe themadagen op school. De Journée de la Francophonie is al een tijdje een vaste waarde op school, met een Frans versierde eetzaal, een Frans menu, en een Franse film voor alle jaren.

Vandaag was het English Day op school. Twee jaar geleden kan ik me het niet eens herinneren, vorig jaar was ik in zwangerschapsverlof. Maar dit jaar werd het werkelijk goed opgevolgd: een groot deel van de leerlingen was ‘verkleed’: de jongens met hemd, das en blazer, de meisjes met kort plooirokje, witte bloes en das. Quite a sight to see.

Ik heb nu niet direct dat soort kleren, maar heb me gewoon aan de kleuren gehouden: een rood Tshirt, lange donkerblauwe jurk, witte sjaal en rode laarsjes.

Ik heb ook geprobeerd om in het Engels les tegen, maar dat viel niet altijd vol te houden: bij mijn zesdes ben ik er na een half uur mee gestopt, omdat ze duidelijk begonnen af te haken. Het is zo al niet echt een gemakkelijke leerstof, en het Engels maakte het blijkbaar nog een pak lastiger.

In de vijfdes ging het dan wel weer zeer vlot: ik ben er poëzie van Tibullus aan het lezen, en dat kon dan wel weer. Ik kreeg zelfs vragen, antwoorden en interacties in het Engels 🙂

Nice day indeed.