De bedoeling was dat Peggy vandaag hier haar nieuwe zomertruitje kwam ophalen, maar ze voelde zich niet zo goed, zodat ik maar tot daar ben gefietst. Het scheelt dat ze hier amper vijf minuten fietsen van woont.
Ze had al een kleedje aangetrokken waar wit in zat en waarvoor ze dat nieuwe zomertruitje wilde, in het wit dus. En ja, het staat haar echt wel. Ik heb het zelf ook even aangetrokken, puur voor de foto: ik wilde haar tonen dat het klaar was.
Het is dus nog steeds helemaal wat ze wil en waar ze ook goed mee staat, dus ja, die volgende komen er ook nog aan, nog zwart, grijs en dan in een lichter materiaal beige en grijs.
De eerste waren sowieso gratis, enkel het materiaal moest ze betalen, maar intussen betaalt ze me er ook voor: niet veel, ik ga er niet rijk van worden, het is omgerekend iets meer dan een euro per uur, maar daar doe ik het uiteraard niet voor. Het is wel mooi meegenomen natuurlijk voor al het werk, want het haken zelf doe ik terwijl ik tv kijk of lees, maar het samennaaien en de draadjes instoppen is een knap vervelend werkje waar ik wel mijn hoofd moet bijhouden en dat ik dus niet graag doe. Ach ja, de rest is leuk, en zij is er bijzonder blij mee.
Oh, en het patroon? Poepsimpel, ik heb het van onderstaande foto gehaald, maar dan zonder mouwtjes, en met acht herhalingen ipv. zeven. De breedte die ik gebruik is 90 cm, en ik doe de halsopening ook met een rij dubbele stokjes.
Mocht iemand de steek ook willen uitproberen maar heb je moeite met het patroonlezen: vraag gerust, ik leg het met plezier uit.