Elf juni, midden in de examens dus, en ik moet mijn rug echt wel een beetje in beweging houden, heb ik gemerkt.
Ik ben dus na mijn kiné – die wel per auto was – nog op de fiets gesprongen en heb een stevig eindje gefietst om enkele caches na te kijken – de meeste waren gewoon nog in orde – en vooral ook een nieuwe cache te versteken. Ik had er eentje weggestoken op een prachtig plekje, aan de doorgang naar het Prinsenhof, maar daar ligt het eindpunt van een multicache waar ik totaal niet op gelet had. Mja.
Ik heb dus eerst stevig doorgefietst om die rug in beweging te krijgen, en heb er andermaal enkele mooie foto’s genomen langs mijn route.
Ik ging dus op zoek naar nieuwe parkjes, en zo kwam ik in de Rozanetuin terecht, een parkje dat ik wel al van de overkant gezien had maar waar ik nog nooit binnen was geweest. Dat ligt namelijk aan de Brug der Keizerlijke geneugten, maar dan wel aan de kant van het Zilverhof. Mooi parkje, maar soms afgesloten en dus geen cachemateriaal.
Ik fietste verder naar een ander groen plekje op mijn kaart, en dat bleek een heel strakke, mooie publieke binnentuin te zijn, helaas dus ook niet ideaal voor een cache.
Uiteindelijk werd het een verkeersbord aan de zij-ingang van het Sint-Lucas, aan de Molenaarsstraat.
Ik was helemaal uitgewaaid, helemaal ontspannen en klaar om nog wat examens te verbeteren en dan te gaan kwissen, de laatste kwis van het seizoen.