365 – 12 september 2025 – de Wondelgemse Dries
Cachecontrole en een nieuw exemplaar
Vandaag wilde ik er even op uit met de fiets: de gedachten verzetten, wat frisse lucht en wat beweging voor de rug. Enkele van mijn caches waren verdwenen, hadden een vol logboekje of hadden nood aan een nieuw dekseltje. Ik heb dan maar het hele rondje gereden, alle 32 caches nagekeken en eentje toegevoegd. Dat laatste kon nu omdat een andere cache gearchiveerd is en er dus een plekje vrij kwam.
En zoals altijd genoot ik van dat hele mooie fietspad rond Gent, maar ook van het Groenevalleipark en de rest van het rondje.
Nu nog eens tijd en goesting vinden om die nieuwe cache ook aan te maken en te loggen. Allez hup, weer eentje bij.
Sportdag
De vorige sportdag was in de laatste week van juni, deze ligt dus in de eerste week van het nieuwe schooljaar. Of zoals Merel zei: “Allez, is er nu wéér sportdag? We hebben er nog maar ene gehad!”
Maar we hadden deze keer dus geluk met het weer, in tegenstelling tot de vorige edities, waar het al eens stormde, of sneeuwde, of begon te gieten. Die sportdagen waren dan wel de dag voor de paasvakantie, voor alle duidelijkheid.
Ik ging mee met de derdes naar de Blaarmeersen, eerst voor een sessie Spel zonder Grenzen, daarna Teambuilding, en in de namiddag mocht ik naar huis want ik geef op vrijdag maar les tot 13.00 uur. Ik ben intussen al een ancien wat sportdagen betreft, en zeker al wat de Blaarmeersen betreft na al die jaren rugby. Ik had me dus uitgebreid voorzien van het nodige gerief. Als in: mijn bommakarretje gevuld met mijn kampeerstoel, een paraplu, een parasol, een picknickdeken voor de spullen van de leerlingen, een fles water, een doosje met twee pruimpjes, een pak stroopwafels, mijn boek en mijn haakwerk.
Ik heb me geïnstalleerd en de collega’s moesten lachen, want ik zat daar zalig. Ik heb foto’s genomen, ik heb aangemoedigd, gelachen, gelezen (wanneer ze even ergens anders waren) en gehaakt. Ik was verdomd blij met de parasol, want de zon kon stevig branden, en nog veel blijer met mijn deftige stoel.
Maar ik was ook blij toen ik weer thuis in mijn zetel kon liggen, want die eerste week, dat hangt toch aan de ribben. Allez ja, rug.
365 – 05 september 2025 – Blaarmeersen, onbewerkt
365 – 25 augustus 2025 – de twee torens en boom van Gent
365 – 29 juli 2025 – MSK
365 – 09 juli 2025 – we zien wel
Sushi
Om een of andere reden had Bart aan Merel beloofd dat we nog eens sushi gingen eten. Ze is daar zot van, en wij zeggen daar zo gelijk ook geen nee tegen. Ze mocht zelfs kiezen: aan huis laten komen of op restaurant.
In dit zalige weer reden we gisterenavond dus met de fiets naar de Korenmarkt, want de Twilight Sushi daar heeft, zover we al kunnen uittesten hebben, de beste Dragon Eye rolls die er zijn. Kobe is op kamp, maar Wolf zat al de hele dag in de loods voor UGent Racing, dus niet echt ver. Sushi is zijn ding niet, maar die Dragon Eyes kan hij wel smaken, en hij mocht gerust ook kiezen voor teriyaki of zo. Hij kwam dus ook vrolijk aangefietst daar op de Korenmarkt.
En zo zaten wij gisterenavond dus met zijn viertjes op een heerlijk terrasje midden in ’t stad voor een sushiboot met extra Dragon Eye rolls, zomaar, omdat het kon. En omdat het vakantie is. En zomer. En lekker weer. En vrijdag.
Ik fietste daarna nog even verder om een cache te vervangen en om op ’t appartement de planten water te geven. En ik zag dat het goed was.







