Geplaatst op

Een kijkje in het Lievepark

Het Lievepark, dat is waar wij ons nieuw appartement zullen hebben. Enfin, het staat er natuurlijk al, maar we kunnen het nog niet bekijken omdat de trap en de lift nog niet opgeleverd zijn en dus niet toegankelijk. De vloer ligt er nochtans al in, de muren zijn geplakt, ze zijn bezig met de keuken en de badkamer, blijkbaar.

Vandaag waren we wel uitgenodigd door Wyckaert om de omgeving en een van de appartementen al te bekijken, zodat we al een idee hebben van wat het zal zijn.

De drie blokken staan er en worden afgewerkt, aan de tuin zijn ze volop bezig, en ze zitten nog steeds op schema: het zou moeten opgeleverd worden tegen het einde van het jaar.

We keken rond en zagen in het appartement de vloeren die ook in het onze in de kamers zullen liggen, de afwerking van de balkons, de balustrades, het badkamerkastje dat ook in het onze zal staan maar dan in het zwart, enzovoort.

Heel veel konden we dus nog niet zien, en dus gingen we maar voor een wandeling in het kasteelpark naast de site. Daar ligt namelijk de art-deco villa Voortman die blijkbaar tot het Sint-Lucas ziekenhuis behoort. Die was vandaag ook open voor bezichtiging, en wat een villa! De tuin mag er ook zijn: een oude kasteeltuin met vijver en bankjes, beheerd door Stad Gent als een park. Binnenin is er de prachtige trap, de goederenlift, de parketvloeren…

Achter de blokken, als je via de crèche en zo loopt, kom je overigens via een zijpoortje binnen in de Tuin van Kina, rechtstreeks.

De locatie is top, nu het appartement zelf nog. Ik ben razend nieuwsgierig om het te zien, maar we moeten nog even wachten…

Geplaatst op

Eindelijk nog eens op wandel met ons pa

Ook vandaag ging ik ons pa ophalen in Lovenbos: op zich is het niet strikt meer nodig dat hij daar zit, maar dinsdag volgt nog een laatste dilatatie, onder sedatie, en dan heb ik liever niet dat hij de nacht daarna zonder toezicht doorbrengt. Hij is het daar gelukkig mee eens.

Maar een vader die weer min of meer te been is + mooi weer = geocaching. We trokken naar Gent stad, naar de Oude Dokken. Daar heb je twee fietsbruggen, de Bataviabrug en de Matadibrug, en daarrond heeft dus iemand een labcache met vijf vragen gelegd. Het rondje is een kilometer, maar gelukkig zijn er veel muurtjes en bankjes, want ons pa heeft toch wel een keer of acht moeten rusten. Ondertussen beklom ik een kraan, zocht antwoorden, bekeek een andere kraan van dichtbij, keerde even op mijn stappen terug, en vond dus vijf labcaches en de bonuscache. Ik vind het overigens heel knap hoe ze die oude kranen en andere machines in het stadsbeeld hebben verwerkt, en hoe dat echt een mooi wandel- en fietsstukje geworden is.

En ons pa? Die zag dat het goed was, dat hij dringend meer moest bewegen – dat zegt hij al drie jaar – en dat de koffie en de verse ijscrème achteraf des te meer deugd deden.

Geplaatst op

Het Lepelblad revisited

Het Lepelblad, dat is het restaurant waar Bart in de begindagen van Netlash vrijwel elke middag ging eten: een simpele dagschotel of een pastagerecht.

Intussen was het jaren geleden dat we er geweest waren en is het restaurant ook wel verveld naar een hogere klasse, met een voorgesteld menu, maar ook à la carte. En worst met puree en appelmoes ga je er niet meer vinden, nee.

Bart had als bedanking voor het een of het ander een tegoedbon van 150 euro voor het Lepelblad gekregen, en dat wilden we vanavond dan ook inzetten.

Het werd een kort wandelingetje door de stad – de kans op regen was te groot om met de fiets te komen – en een aperitief, voorgerecht, hoofdgerecht en dessert. Lekker, zeer zeker, maar niet wow. En de wachttijd was nogal lang, vrees ik: ze waren het bestelde hapje bij het aperitief vergeten, waardoor wij lang over dat aperitief deden in de veronderstelling dat het alsnog ging komen, en zij ons het voorgerecht niet wilden brengen zolang de aperitief nog niet op was. Tsja.

Als afsluiter gingen we nog even kijken bij ons appartement: de ramen zitten erin, de relingen aan het terras staan er, maar we kunnen pas eind september ook echt een kijkje gaan nemen, omdat pas dan de vloer erin zal liggen. Bleh.

Geplaatst op

Wandelingetje door Gent

Gisteren gingen Bart en ik dus met Gwen en Erik naar het toneel, maar Gwen zat tot 19.15 uur in de Blandijn voor iets van jurering. Goh, dacht ik, ideaal om snelsnel samen iets te eten en dan naar het NTG te gaan.

Ik pikte haar op met de auto aan de Blandijn, om dan ocharme een paar straten verder, aan de hoek van de Sint-Pietersnieuwstraat en de Lammerstraat een durum mee te pikken. Mijn auto stond netjes geparkeerd aan de Vooruit, het was schoon weer en het regende eens niet, en dus gingen we te voet richting Sint-Baafsplein, doorheen de Sint-Baafssteeg – dat kleine overdekte stukje arcade en dan binnenplein – om dan netjes op tijd aan te komen. Erik was met de auto, Bart had zich de fiets geriskeerd. Dik in orde, leuk om elkaar ook op die  manier nog even te zien.

Maar we waren moe, bleven dus niet hangen, en Gwen keerde uiteraard met Erik terug, terwijl ik op het gemakje terug richting Vooruit wandelde, genoot van het avondlicht en en passant er toch weer in slaagde een ijsje te vinden in de Walpoortstraat. Tsja…